Ontvoerd. deel 3

De volgende dag.
Ik had echt geen zin om naar school te gaan. Maar ik moest van mijn ouders. Ik ging maar ontbijten en keek door het raam en zag het busje. Het stond voor het huis van de buren. Ik vroeg me af wat het daar zou doen. Ik liep naar boven en deed heel snel mijn kleren aan en liep naar buiten, naar de buren. Ik belde aan en de buurvrouw deed open. "Hallo Lieke, is er iets?" vroeg de buurvrouw. Ik zei dan maar dat er niks was en dat ik gewoon eens wou praten met haar. Waarop zei antwoorde dat ze geen tijd en bezoek had. Ik liep gewoon naar binnen en zei dat er altijd wel tijd is en ik dat bezoek graag eens wou leren kennen. De buurvrouw sloeg de deur toe en volgde me naar de living. Ik ben zo vaak bij haar op bezoek geweest dat ik zelfs weet waar al haar dure juwelen liggen. Ik keek in de living en zag daar 3 jonge gasten zitten en 2meisjes. Ik had geen idee wie ze waren en of ik ze al ooit eens gezien had maar toch stond dat busje buiten. De buurvrouw pakte mij bij mijn arm en nam me mee naar de gang. Ze vroeg of er echt niks was en weer zei ik nee. En toen zei ze: " Lieke, ik zie dat er iets is en je weet dat je me alles kunt vertellen zelf nu en las je wilt stuur ik hun wel weg." En toen ging de deurbel. Het was mijn moeder ze vroeg of ik hier was en mee wou komen omdat ik mijn boekentas nog moest maken. Mijn moeder wist dat ik altijd naar mijn buurvrouw ga als ik problemen heb enz...
Toen ik eindelijk bij Lisa was, fietsten we samen naar school.
Na school.
Ik had alle tijd om naar huis te fietsen omdat mijn ouders toch pas erg laat thuis zouden komen. Ze zeiden allebei dat ze erg veel werk hebben en dat moest af zijn voor morgen. Lisa ging met me mee naar huis omdat ik anders helemaal alleen was en dat vond zo ze zielig voor me. Wij fietsen nog even naar het park om nog even te rusten en wat te praten over school enz.... Na een halfuurtje zijn we dan maar door gereden. We hadden onze boekentassen in mijn kamer gezet en liepen een paar straten verder naar een groot plein waar geen huizen staan en kort bij het bos ligt. Ik en Lisa speelden hier altijd toen we klein waren en zelfs nu komen we er nog basketten of skaten,... We zaten op de bankjes die er stonden en waren wat aan het praten. En toen begon het te regenen. We wouden net naar huis gaan omdat het begon te regenen en toen kwam er een wit busje, Het busje reed naar ons toen en ik riep naar Lisa dat ze moest opletten en rennen. Zelf rende ik zo hard als ik kon het bos in. Na een halfuur kwam ik eindelijk het bos uit. Het regende nog altijd en ik was op zoek naar Lisa. Ze was nergens te vinden. Ik wist gewoon zeker dat dat busje haar heeft meegenomen. Ik hurkte op de koude vloer van het plein en huilde. Waarom? Wat heeft Lisa ze aangedaan? En willen ze alleen Lisa of ook mij? Dat dit op een paar dagen gebeurd! Ik zat daar nog lang toen ik mijn moeder me hoorde roepen. 'Lieke, waar is Lisa en waarom huil je?", vroeg mijn moeder. Ik vroeg hoe laat het was. Ze zei terug dat het al 19.00 was. Toen we terug thuis waren heb ik ander kleren aangedaan en ging op mijn bed zitten. Mijn moeder kwam naast me zitten en ik vertelde haar alles over de afgelopen 3dagen. Mijn moeder zei toen dat als ik morgen niet naar school wilde dat niet erg was en ik thuis mocht blijven maar dat zij en mijn vader wel naar hun werk moesten gaan. Ik zei dat ik toch naar school wilde gaan omdat ik thuis toch niks kon doen. Die nacht heb ik helemaal niet geslapen.
De volgende dag
Ik was heel moe omdat ik niks geslapen had ‘s nachts maar toch ging ik naar school. Helemaal alleen. Toen ik op school was vroeg iedereen waar Lisa was. De bel was net gegaan en toen riep iemand me. Het waren de ouders van Lisa. Ze vroegen waar Lisa was.