Hoofdstuk 17 - Aoyama?!

Chanou’s oma bracht de meiden weg, zodat Chanou en Aoyama alle ruimte hadden. Ze kwamen aan in de kamer van Chanou, wat ze voor het eten al gezien hadden.
‘Chanou’s vader, Kiyoshi was eerst een zeer, zeer machtig man waar vele voor vreesde. Een keer kwamen ze –hij en zijn vrouw- bij een gezin die nog wat schulden hadden en telkens uitstel kregen maar hij was het zat. Hij wist dat het bedrag veel te veel was voor een gezin, zelfs na een paar jaar en daarom wilde hij hen straffen door één van hun tweeling af te nemen.
Toen dat ontdekt werd verloor Kiyoshi al zijn macht maar hij was geobsedeerd en wilde weer hogerop te komen, daardoor is hij nauwelijks thuis, alleen maar bezig met werk. De familie die hij had bestolen was na jaren alles vergeten, de familie Aoyama,’ vertelde de vrouw.
Ichigo knipperde met haar ogen maar de vrouw was nog niet klaar. ‘Mijn dochter, Minako wist als de politie of media hier vanaf kwam te weten, dat ze de gevangenis in gingen en dat ze nooit meer in roem en rijkdom konden leven, toen ze jullie vriend zagen, herkende ze hem direct en wilde hem zo snel mogelijk weg hebben bij Chanou, want als zij daar nou eenmaal achterkomt…’
Nu begreep iedereen het. Ichigo knipperde nogmaals met haar ogen en schrok toen. ‘Eh?! C-Chanou-san is de tweelingzus van A-Aoyama-kun?!’ riep ze toen.
Door alle opwinding sprongen haar oren en staart tevoorschijn en snel verstopte ze die onder de dekens van haar bed, alleen haar gezicht was nu zichtbaar. ‘Ssssst! Niemand mag hier achterkomen, vooral Masaya-san en Miss Chanou niet,’ siste de dame.
‘Dus ze heet niet Orihara maar Aoyama…’ zei Lettuce bedachtzaam. ‘Er is ook altijd wat met haar,’ zei Laura lachend. ‘Maar denk erom, ze mogen hier niet achterkomen!’ herhaalde de vrouw.
‘Wie mag waar niet achterkomen?’ vroeg een stem doen. Ze draaiden zich om en zagen dat Chanou en Masaya in de deur opening stonden. ‘Niks!’ zei Mint schijnheilig.
Chanou keek hun even wantrouwig aan maar verzachtte toen haar blik. ‘Wat doen jullie uberhaupt in mijn kamer?’ vroeg ze. ‘Gewoon rondkijken,’ zei Laura schouderophalend.
Ichigo kwam ook weer te voorschijn toen haar katten oren en staart verdwemen waren. Ze glimlachte toen. ‘Laten we naar de logeerkamer gaan, grootmoeder wilt u Aoyama-kun naar vaders’ slaapkamer brengen? Jameson was nergens te bekennen,’ zei ze en haar zogenaamde oma knikte.
Masaya liep met haar mee en de meiden liepen samen met Chanou terug naar de logeerkamer.
Daar kleedde ze zich om. Pudding liep vrolijk op haar bed te springen. Verveeld staarde Laura naar het plafond. ‘Ik mis Shirogane-san…’ mompelde ze. Opeens sprong Ichigo op haar bed waardoor ze geschrokken rechtop ging zitten.
‘Ja, hoe zit dat nou tussen jullie? Sinds wanneer zijn jullie bij elkaar?’ vroeg Ichigo nieuwsgierig. ‘Sinds we koffie gingen halen bij het Ziekenhuis,’ antwoordde Laura vaag en langzaam werd het rond haar neus en op haar wangen rood.
‘En wanneer is jullie trouwdag?’ vroeg ze toen grijnzend en ze keek haar plagend aan. Laura fronsde toen. ‘Hou op!’ zei ze en ze gooide haar kussen tegen Ichigo aan.
‘Kan ik beter aan jou vragen,’ zei Laura nog en Ichigo stond snel op en liet zich toen op haar eigen bed vallen. Chanou zat stilletjes op een stoel en keek afwezig voor zich uit.
Mairu liep naar haar toe. ‘Is er soms iets?’ vroeg ze. Chanou werd wakker en keek haar even aan. ‘Niks, maar het gedoe met mijn moeder zit me nog dwars, wat heeft ze toch tegen Aoyama-kun?’ vroeg ze mompelend en ze keek weer dwars voor zich uit.
De andere keken elkaar even sirieus aan. ‘Ze voelde zich vast bedreigd door iets,’ antwoordde Mairu toen. Toen verscheen Pudding voor haar neus. ‘Pudding iets doe voor Chanou onee-chan!’ zei ze kritisch en ze begon allemaal circusacties uit te voeren waardoor ze grijnsde.
‘Bedankt, Pudding,’ zei ze toen.

De volgende ochtend waren vooral Chanou en Laura vroeg wakker, samen besloten ze alvast te gaan ontbijten toen ze eenmaal Jameson tegen kwamen.
Chanou zuchtte even toen ze ging zitten en begon aan een croissantje. Laura begon wat toast te eten. Later kwamen ook Mint en Ichigo aangestrompeld. ‘Dus jullie hebben het kunnen vinden,’ zei Chanou grijnzend.
Mint hief haar hoofd op. ‘Jameson bracht ons,’ antwoordde ze en Chanou haalde toen haar schouders op.
Ichigo wreef nog even vermoeit met haar ogen en ging toen naast Chanou zitten. Ze schonk wat melk in want ja, daar kon ze niet vanaf blijven en pakte een boterham.
‘Hallo iedereen,’ zei Masaya met een glimlach, toen ook hij verscheen aan tafel. Pudding, Zakuro, Mairu en Lettuce kwamen later ook. Jameson kwam de Eetzaal in.
‘Kan ik verder nog wat doen?’ vroeg hij teriwlj hij beleefd een buiging maakte. ‘Ohja, Pudding heeft voordat ze hier binnen kwam nog wat afwas in de keuken neergelegd,’ zei Lettuce toen.
‘Dan ga ik dat doen,’ zei hij met een glimlach. Mint stond op. ‘Ik help je wel,’ zei ze met een lieve glimlach tegen hem en Jameson knikte. Er ging een rilling over Chanou’s rug toen ze dat zag.
Mint deed meestal nooit zo en het was sowieso vreemd dat ze dat bij een vriend van haar, ze vond het maar niks. Mint en Jameson vertrokken toen de keuken in.
De andere aten rustig verder, Ichigo had inmiddels al drie pakken melk opgedronken maar daar kon ze niks aan doen, ze had nou eenmaal het DNA van een kat.
Toen vielen er een paar borden kapot vanuit de keuken en hoorden ze een kreet van Mint.
Iedereen stond geschrokken op en renden de keuken in. Daar stonden Leisha, Kisshu, Mint en een getransformeerde Jameson. Chanou kon haar ogen niet geloven.
‘Ik zei toch dat ze hier waren!’ zei Kisshu met een speelse grijns. ‘Inderdaad ja,’ zei Leisha kil. ‘Chimera Animal, val aan,’ beval ze Jameson rustig. Snel ontweken de meiden de aanval.
‘Chanou!’ zei Mint. Chanou keek Mint even aan en ze knikten
‘Mew Mew Mint ME-TA-MOR-PHO-SIS!’
‘Mew Mew Chanou ME-TA-MOR-PHO SIS!’
‘Wij handelen dit af,’ zei Mew Chanou en ze fronsde. De anderen deinsden achteruit. Kisshu grijnsde vals. ‘Mint Arrow!’ riep Mew Mint en haar pijl en boog kwam te voorschijn.
‘Ribbon… Mint Echo!’ riep Mew Mint toen en ze schoot een pijl af op Leisha die het met vuur tegen hield. ‘Mew Mint, val Jameson aan. Er overkomt hem toch niks!’ zei Mew Chanou fronsend.
‘Chanou scepter,’ riep Mew Chanou heel simpel. Ze ving met haar vingers haar scepter op en draaide ermee rond. ‘Ribbon… Chanou Charge!’ riep ze toen en ze schoot een paar elektrische schokken af op Jameson.
Ze kneep haar ogen halfdicht. De Chimera animal/Jameson weerde het af. ‘Oeh, oeh! Chimera Animal vernietig jezelf, langzaam..’ zei Kisshu duister. Mew Chanou en Mew Mint keken elkaar geschokt aan en toen keek Mew Chanou naar Kisshu en Jameson.
Jameson’s hand ging naar zijn keel en kneep erin. Kisshu keek haar speels aan, want als ze nou eenmaal aanvielen zou die doodnog sneller naderen.
Opeens was ze niet in de Villa, nou dat wel, maar niet in de keuken, ze kreeg een black-out.
De beelden van haar en Jameson toen ze klein waren schoten voor haar ogen langs, hoe ze elkaar altijd steun gaven in alles. Het deed haar meer pijn dan het hoorde te zijn.
De tranen blonken in haar ogen. Ze balde haar vuiten en pakte haar scepter stevig vast. ‘Dit laat ik niet toe,’ zei ze zachtjes. Ze was er weer helemaal bij. Kisshu keek echter verbaasd maar Leisha toonde geen gevoel.
Jameson ging gewoon door. Ze voelde de energie in haar lichaam terwijl de tranen over haar wangen rolde.
Het leek wel alsof ze in één van haar eigen verhalen beland was. Er leek wel vuur te branden in haar ogen. Mew Mint schrok er zo van dat ze van verbazing op de grond viel.
‘Ribbon… Chanou Trivial!’ riep Mew Chanou uit. Haar scepter begon te gloeien en schaduwballen schoten op zowel Leisha als Kisshu af en werden geraakt. Leisha raakte uit controle en Jameson viel verduft op de grond.
‘Jameson!’ riep Mew Mint en ze kroop naar hem toe. Kisshu hielp zijn nicht overeind. ‘Zo is het genoeg, dit gaat anders slechter aflopen,’ mompelde hij en ze verdwenen.
Ze twee meiden veranderden terug en Jameson kwam voorzichtig bij.