Hoofdstuk 1

‘Moesten we nou per se naar het strand?’ ik vroeg het erg kwaad. Mijn vriendinnen hadden me overgehaald mee te gaan, maar ik had er geen zin in gehad. Ik hield er niet zo van om mijn lijf te laten zien, ik vond mezelf nogal dik. En lelijk. ‘Ja,’ antwoordde Liz zonder op te kijken. Ik kende Liz al sinds de brugklas en meteen waren we dikke maatjes. Liz was anders dan mij, ze was eigenwijs en als ze eenmaal iets in haar hoofd had kreeg je dat er moeilijk uit. Maar ondanks dat vond ik Liz een geweldige vriendin. Kyra en Robbin werden pas later onze vriendinnen, sindsdien zijn we een hecht groepje. Momenteel waren we op het strand en ik had het niet naar mijn zin. Met veel moeite had ik mijn nieuwe bikini aangetrokken, hij was iets te klein. Daarom was ik direct de zee in gerend, Liz kwam me natuurlijk direct achterna. Ze probeerde me ervan te overtuigen dat ik er goed uit zag, maar het was haar mislukt. Ik voelde me lelijk en daarom was ik boos op Liz. Zij was immers met het idee gekomen om met z’n vieren naar het strand te gaan. ‘Lise, je ziet er prachtig uit’ probeerde Liz nog in een laatste poging mij te overtuigen. ‘Nee, dat zie ik niet, ik ben hartstikke lelijk in bikini’ schreeuwde ik wanhopig terug. Liz zweeg en ze zwom weer terug naar het strand. Ik zuchtte, op zulke moment liet ze me altijd met rust. En dat was maar beter ook.

Ik was weer afgekoeld, ik had mezelf wat dingen aangepraat en ik was weer terug naar het strand gegaan. Eigenlijk was dat strand nog best gezellig, ik had me weer voor niks druk gemaakt. Liz trakteerde ons op een ijsje en daar zaten we nu van te genieten. Een stelletje jongens kwam op ons afgelopen, Liz -die erg jongensgek is- glimlachte verleidelijk. Kyra en Robbin, glimlachten ook. Alleen ik leek me aan de jongens te storen, ik had geen behoefte aan andere jongens dan Remi. Dus ik nam nog een likje van mijn ijsje. Eén van de jongens zei iets tegen zijn vriend, waarop de vriend grinnikte. Ze lachten vast om mij, om mijn lelijke bikini. De jongens liepen voorbij, zonder iets tegen ons te zeggen en ik was opgelucht. Liz daarentegen wierp me een vernietigende blik, ik vroeg me af wat ik verkeerd gedaan.

Aangezien het niet heel gezellig meer liep tussen Liz en mij, besloot ik een strandwandeling te maken. In mijn eentje. Ik had behoefte aan rust en tijd om na te denken. Ik trok een topje met een korte broekje over mijn bikini aan, was ik gelijk van dat gevoel dat iedereen naar me staarde af. Zonder iets tegen Liz, Robbin of Kyra, stond ik op en ik vertrok. Al snel kwam ik er achter dat het op dit moment niet zo slim was om een strandwandeling te maken. Het was heel erg druk, veel lawaai makende kinderen. Toch liep ik door. Ik dacht aan Liz, nooit had ik het leuk gevonden om naar het strand te gaan, dat wist ze. Toch sleurde ze me altijd mee naar het strand, kon ik dat wel accepteren? Als zij iets niet leuk vond, dan sleurde ik haar toch ook niet mee? Ik nam me voor om binnenkort met Liz te gaan praten en haar te vertellen dat ik het niet leuk vond. Toen ik dat besluit had genomen, draaide ik me om en liep weer terug.