Hoofdstuk 15 - Please, play the music part 1 *

Toen was er weer een dag aangebroken in het café en begon alles weer vanaf voor af aan. Rond een uur of 4 veegde Mairu het zweet van haar voorhoofd af. ‘Ik ga!’ riep ze en ze glimlachte onschuldig.
Lettuce keek op. ‘Eh? Nu al?’ vroeg ze. Mairu knikte. ‘Ik moet iets belangrijks doen!’ zei ze en ze ging naar een plek om zich om te kleden, daarna verliet ze het café maar het werk ging voor de andere gewoon verder.
En omdat ze Mairu nu miste moesten ze iets harder gaan werken, alsof Chanou al niet genoeg werk had… ‘Oh, het spijt me zo, onee-sama!’ riep Mint opeens.
Ze was blijkbaar gestruikeld, en de koffie die ze vast hield was over het hele pakje van Zakuro gemorst. ‘Het geeft niet,’ zei Zakuro met gebalde vuisten en met dichtgeknepen ogen toen Mint het tevergeefs probeerde schoon te maken.
De wanhoop droop gewoon uit haar ogen. Zakuro draaide zich om. ‘Ik ga na het werk wel even langs de stomerij,’ mompelde ze en ze liep weg. Mint zuchtte en besloot maar een nieuwe koffie te gaan halen voor degene die het besteld had.
‘Trek je er niet zoveel van aan,’ zei Laura tegen haar en Mint knikte langzaam, maar ze deed het juist wel. Na het werk liep Zakuro richting de stomerij en bekeek haar werk jurkje even.
Ze zuchtte, Mint moest echt eens rustig doen, ze wist dat ze erg fan van haar was maar toch. Zo geweldig was het model zijn ook niet, straks had ze ook nog een fotoshoot enzo, zij konden tenminste normaal eten.
Toen werd ze opeens afgeleid van een prachtig geluid, dichtbij. Zakuro keek om zich heen en zag toen een gebouw wat er verwaarloosd uitzag mar toch in gebruik.
Ze ging zachtjes naar binnen en ging ergens achterin zitten, ze keek naar het podium, helemaal vooraan. Daar zag ze Mairu viool spelen terwijl er een man bij stond, die haar natuurlijk instructies gaf.
Maika, die met gesloten met ogen speelde bleek zich uiterst probeerde te concentreren en deed goed haar best, hoewel het niet altijd lukte. De man was ook niet echt aardig voor haar.
Zakuro keek met een frons toe. Toen liep de leraar weg, deed zijn jas aan en verliet het gebouw. Mairu hield op en zuchtte.
Toen ging ze weer verder, ze wist hield zich voor dat hij wist wat goed was en wat niet, daarom moest ze doorgaan. Zakuro stond op en liep naar haar toe.
Mairu merkte het en stopte direct met spelen. Zakuro glimlachte vriendelijk. ‘Mooi gespeeld,’ merkte ze op. Mairu haalde haar schouders op.
‘Hoe lang speel je al?’ vroeg Zakuro. ‘Sinds ik klein was,’antwoordde ze en ze borg haar viool op. Zakuro keek naar de piano die er ook bij stond.
‘Dat toch ook?’ vroeg ze toen. Mairu knikte en liep er heen. Ze ging erachter zitten en speelde een klein deuntje. ‘Misschien moet ik opgeven,’ zuchtte ze.
Zakuro fronste weer. ‘Dat moet je dus nooit doen, je speelt geweldig!’ zei ze. ‘Valt wel mee,’ zei Mairu zonder enkel zelfvertrouwen en ze stond weer op. ‘Ik ga naar huis,’ mompelde ze. Ze pakte haar viool op en verliet het gebouw.
Zakuro keek haar na, toen zag ze een folder op de grond liggen. Ze pakte het op en ging toen ook naar buiten.

De volgende dag was het weer hetzelfde liedje, Mairu vertrok eerder, zonder te zeggen waarheen ze ging. Zakuro keek haar weer na en legde toen de folder van gister op tafel.
Laura merkte het op. ‘Wat is dit?’ vroeg ze verbaasd en ze pakte het van tafel. De rest van de meiden gingen om haar heen staan. ‘Een concert?’ vroeg Chanou verbaasd.
‘Ja, en Mairu speelt blijkbaar,’ zei Ichigo en ze wees op één van de namen. Toen schrokken de meiden. Het is vanavond!’ zei Mint. Chanou liep wat naar achteren. ‘Dus daarom is ze er steeds niet,’ mompelde ze. De andere keken haar vragend aan. ‘Ze is natuurlijk hard aan het oefenen!’
‘Wist jij hier van, Zakuro-chan?’ vroeg ze toen aan Zakuro die als enige niet mee had gekeken. Zakuro haalde haar schouders op en ging weer aan het werk.
De meiden keken elkaar aan en knikten, daarna gingen ze weer hard aan het werk. Maika was nog wat aan het oefenen, zoals ieder ander die meedeed. Ze was stik nerveus.
Ze had graag gewild dat iemand keek naar haar maar iedereen had het natuurlijk druk en ze wilde niet van last zijn. Het was zo ver, het was al avond en de eerste ging het podium op. Ze keek vanaf de zijkant toe hoe het meisje speelde op een harp.
Maika beet op haar lip. Ze keek het publiek door. Toen zag ze een heel stel bekenden zitten. Haar vriendinnen, Shirogane en Akasaka zaten in het publiek.
Ze zagen haar en Ichigo zwaaide ongezien. Ze zwaaide terug naar vrijwel iedereen. Ze deed een paar stappen naar achteren en liep naar haar leraar, die er ook ergens stond.
‘Ik ga me nog snel even opfrissen,’ meldde ze. ‘Als je maar snel bent, je moet zo piano spelen!’ zei hij en ze knikte. Ze liep door de gangen en ging naar haar kleedkamer.
Die kleedkamer bezat ook een badkamer. Ze liep daarheen en haalde wat water over haar gezicht heen. Ze deed toen haar ogen open, waardoor ze in de spiegel keek.
Opeens stond Kisshu achter haar, dat kon ze zien. Razendsnel draaide ze zich om. Hij grijnsde en had een speelse blik in zijn ogen.

De meiden zaten glimlachend te wachten tot het Mairu’s beurt was. Eindelijk, dat irritante harp meisje was eindelijk klaar, nu zou Mairu gaan.
Maar Mairu verscheen niet, ze werd opeens overgeslagen, zonder dat er iets over gemeld werd. De leraar van Mairu was over de rooien.
Chanou keek naar Laura, die precies hetzelfde dacht. Ze stonden op en liepen naar achteren om te kijken waar ze was. ‘Mairu?’ vroeg Chanou terwijl ze rondkeken.
Laura draaide zich even om en liep toen door. ‘Chan-chan, kijk!’ zei ze toen. Chanou stopte ook en zag toen de kamer ook, de kleedkamer van Mairu en net op dat moment viel Mairu uit die kamer, tegen de muur aan.