Hoofdstuk 12 - Kisshu aan de duistere kant? *

Het licht ging aan. Moeizaam opende Chanou haar ogen, Leisha en Uflon liepen naar haar toe. ‘Wat gaan we hiermee doen?’ vroeg Uflon aan zijn zus, die naast hem stond.
‘Kijken of we informatie uit haar krijgen en anders mollen we haar,’ zei Leisha kil. Chanou ging overeind zitten en keek hun fel aan. ‘Laat mij maar,’ zei hij met een grijns en Leisha liep weg.
Als eerste kreeg Chanou een trap in haar buik. Ze schoot voorover van de pijn maar ging toen lichtelijk gebogen zitten. Uflon bukte bij haar neer en hield haar vast bij haar kin.
‘Vertel eens, waar komen jullie samen en hoe werkt dit dingetje?’ vroeg hij en hij hield haar Tokyo Mew Mew button vast. Ze spuugde in zijn gezicht en keek hem uitdagend aan.
Weer kreeg ze een trap. ‘Vertel op!’ zei hij dreigend. Ze gaf zich niet over, wat er ook gebeurde.‘Al hing je me op aan het plafond, ik verraad mijn vrienden niet,’ zei ze met een licht bibberige stem.
Hij stond op. ‘Tsk,’ zei hij alleen maar en ze ontving weer twee trappen met zoveel kracht dat ze voorover viel, op de grond.
De deur ging open. Leisha kwam naar binnen. ‘En?’ vroeg ze. ‘Nog niks,’
Leisha keek naar haar en Chanou hijgde.
De kamer waar ze zich in bevond was totaal van hout en er was geen raam of wat dan ook. ‘We hebben trouwens bezoek,’ zei Leisha rustig. Nu kwam Kisshu achter Leisha vandaan en zwaaide vrolijk even.
Chanou’s ogen werd groot toen ze hem zag. Wat dit nou goed nieuws of slecht nieuws? ‘Wat doet hij hier?!’ bulderde Uflon woedend.
‘Rustig neefje, ik sluit me juist bij jullie aan,’ zei hij en hij leunde met zijn hoofd tegen zijn armen aan.
Chanou en Uflon keken beide verbaasd naar Kisshu en Leisha. ‘Dat hele gedoe bij die meiden… het is zo saai,’ zei hij simpelweg. Chanou keek hem fel aan.
‘Mooi, je mag het van mij overnemen!’ zei Uflon en hij gooide hem de Tokyo Mew Mew button van Chanou toe. ‘Hou je vooral niet in,’ zei Uflon toen tegen hem en hij ging bij zijn zus staan.
Kisshu keek ze even aan en liep toen naar haar toe. ‘Hier kom je niet ongestraft vanaf,’ siste ze boos en trillend. ‘Stilte!’ riep hij en hij gaf haar een trap in haar maag.
Leisha en Uflon liepen ondertussen weg.. Chanou krabbelde overeind, boos, in de war, en totaal niet vriendelijk op dit moment. Kisshu keek rond en lette totaal niet op. ‘Gezellig kamertje!’ zei hij.
Wat hij niet wist is dat ze hem aanviel en kon haar nog maar net ontwijken. Perongeluk gaf hij een klap in haar gezicht, waar hij zelf ook van schrok. Haar hele wang was rood.. ‘Sorry, dat was niet de bedoeling,’ mompelde hij.
‘Net zoals die trap zeker!’ zei ze fel. Hij krabte even op zijn hoofd. ‘Dat moet ik nog uitleggen ja..’ zei hij zuchtend.
‘Er is geen uitleg nodig, je hebt ons gewoon verraden,’ zei ze terwijl ze vuil naar hem keek. ‘Ik doe gewoon alsof, als ik weet wat ze van plan zijn en weet wat ze willen kunnen jullie dat weer verkomen,’ zei hij zuchtend en op een dringende toon.
Chanou kalmeerde en deed haar armen over elkaar. Ze wist genoeg, hij loog niet tegen haar. Niet dat ze hem zo goed kende en wist dat het waar was, maar omdat ze altijd onderzoek heeft gedaan naar mensen, karakter trekken enzo, dus ze wist precies hoe hij zou reageren als hij loog of niet.
‘Ga eens liggen,’ zei ze toen. Kisshu keek haar verbaasd aan en ging mompelend liggen. Ze liep naar hem toe en verkocht hem een harde trap. ‘Dit is voor de trap die je me gegeven hebt!’ zei ze kalm terwijl hij het uitkreunde van de pijn.
Toen gaf ze hem nog een schop. ‘Dit is omdat je me geslagen hebt,’ zei ze toen en toen schopte ze hem nog eens. ‘En dit is voor eh…. Geen idee waarom,’ zei ze toen en ze grijnsde.

Kisshu grijnsde terug. ‘Dat heb ik wel verdiend ja,’ mompelde hij en hij ging overeind zitten. Chanou ging naast hem zitten. ‘Het is inderdaad een gezellig kamertje,’ zei toen met een grijns terwijl ze naar het houten plafond keek. ‘Maarre… De andere komen wel he?’ vroeg ze toen. Straks bleef ze hier maar zitten.
Kisshu haalde zijn schouders op. ‘Ligt eraan of ze het vinden,’ mompelde hij. Chanou keek hem met grote ogen aan. ‘Heb je ze niks gezegd?’ vroeg ze verbaasd.
‘Eigenlijk… weten ze helemaal niks over mijn plan,’ zei hij en ging liggen terwijl zijn hoofd steunde op zijn hand. ‘Dus ze weten niet anders dan dat je ons verraden hebt… Gezellig,’ zei ze zuchtend.
Kisshu spitste toen even zijn oren. ‘Snel! Snel! Ga liggen, ze komen eraan!’ zei hij terwij hij opstond. Snel knalde ze met haar kop op de grond en vlug gaf Kisshu haar een trap, net toen de deur openvloog.
‘En?’ vroeg Leisha. Kisshu draaide zijn rug naar Chanou toe. Chanou reageerde fel. ‘Laat haar anders maar even alleen zitten in het donker,’ zei Uflon toen.
Chanou sprong overeind, niemand lette op dus dit was haar kans. Ze zag dat Kisshu haar Tokyo Mew Mew button slapjes in zijn hand had zitten. Toen stak hij die hand op. ‘En wat moet ik met dit ding?’ vroeg hij.
Op dat moment stak ze haar arm op en sloeg die tegen die van Kisshu aan, haar button vloog de lucht in.
Kisshu deed zijn best om zo verbaasd mogelijk te kijken. Chanou sprong op, zonder dat iemand anders het nog kon doen. Ze stak haar hand uit en greep naar haar button. Ze had hem!
Chanou belandde weer op haar voeten. ‘Mew Mew Chanou, ME-TA-MOR-PHO-SIS!’ riep ze. Haar button gaf rozig licht en ze veranderde. Haar haren waren opeens een stuk korter, haar gifgroene ogen werden amandelkleurig en ze kreeg vleermuis vleugels.
Als het goed was zouden ze in het Mew Mew café nu zien waar ze was. Leisha en Uflon begonnen direct aan te vallen. ‘Snel, voordat ze de ‘Mew oproep’ doet!’ loog Kisshu en hij grijnsde licht naar Mew Chanou.
Mew Chanou glimlachte zwakjes. ‘Chanou scepter!’ zei ze, er verscheen een rood/zwarte scepter in haar handen. ‘Ribbon.. Chanou Charge!’ riep ze en ze viel met een elektrische schok aan.
Die werd afgeweerd. ‘Doe dan ook wat!’ zei Uflon tegen Kisshu die wakker schrok. ‘Natuurlijk!’ zei hij vlug. Hij liet zijn ‘‘draken’’ zwaarden verschijnen en probeerde haar aan te vallen. Ze ontweek die soepel.
‘Mew Chanou!’ hoorde ze. Chanou ontweek nog eens en keek naar beneden. Tokyo Mew Mew kwam binnengestromd. Blijkbaar waren ze al in de buurt voordat ze veranderden, althans dat dacht ze aangezien ze niet wist waar ze was.
Ze glimlachte en ging naar hun toe. ‘Snel weg hier!’ zei ze tegen hun. ‘En hun dan?’ vroeg Mew Mairu. Ze keek even achterom. ‘Die komen niet achter ons aan,’ zei ze snel, ze wist zeker dat Kisshu daar wel voor zorgde en ze renden weg, terug richting het Mew Café.