You and Jasper?

De deur ging plots open en ik wende mijn hoofd van Jasper weg. Ik keek in het gezicht van een jongen met bronskleurig haar. Hij had net als Jasper en de dokter gouden ogen. Ik hoorde Jasper naast mij zuchten. 'Wat is er Edward?' Vroeg Jasper aan de jongen die blijkbaar Edward heette. 'Carlisle heeft mij gestuurd.'antwoordde hij nonchalant. Jasper keek weer naar mij. Ik voelde dat mijn wangen rood kleurden en mijn hart overuren aan het doen was. Ik haalde adem en hield mijn adem even vast. 'Jasper.'zuchtte Edward. 'Je moet naar Carlisle.' Jasper zuchtte nog eens en stond op en ging naar buiten. Ik keek wat ongemakkelijk de andere kant op. 'Ik ben Edward.'stelde hij zich voor. 'Ik ben Arya.'antwoordde ik. Hij kwam naast mij zitten. 'Je ouders waren bezorgd om je.'zei hij. Ik knikte. Hij keek me doordringend aan. Plots bedenk ik me iets. 'Hoe lang lig ik hier al?'vroeg ik aan Edward. 'Je lag drie dagen in coma.' Ik keek hem geschrokken aan. DRIE DAGEN!! 'Je hart klopte heel erg traag maar hard. Mijn vader,dokter Cullen trouwens, heeft nog nooit zoiets gezien.' Hij keek me aan. ' Wie heeft dit gedaan Arya?'vroeg Edward aan mij. 'Jasper heeft heel de tijd gewacht tot je wakker werd. Hij was bezorgd om je Arya. Het deed hem zeer om zo machteloos te zijn. Wie deed het ?' 'Sharon. En haar vrienden.'fluisterde ik. Ik keek weg van Edward. 'Ik wist het al.'ik keek verbaasd naar Edward. 'Je ouders hebben alles verteld. Ik wou het van jouw horen.' Ik knikte verbaasd. 'Wat was er wel aan de hand met mijn hand?' 'Je kreg een kleine elektrische shok. Je wou maar niet wakker worden.' Hij glimlachte schaapachtig. 'Hoe lang moet ik hier nog blijven?'vroeg ik. 'Nog twee dagen.' Antwoordde Edward. Er viel een stilte. 'Sharon wordt naar een andere school gestuurd net als haar vrienden.' Zei Edward tegen mij. 'Wanneer mag ik weer sporten?' Vroeg ik. Edward lachte. Hij keek lachend naar mij. Ik keek bloedserieus terug. 'Je meent het?'vroeg Edward ongelovig . Ik knikte.. 'Binnen twee weken.' Antwoordde hij. Plots klopte iemand op de deur. 'Ja,binnen.'zei Edward. De deur ging open en de dokter kwam binnen. 'Zo Arya, we moeten een paar testen doen.'begon de dokter.

Phfffff ... Uitgeput liet ik me op bed vallen. Binnen twee uur mag ik weg. Ik mocht kiezen naar welke school ik wou gaan maar ik besloot om nog altijd in La Puch naar school te gaan. Het jaar was bijna gedaan waarom zou ik nog veranderen? Mijn zak was al gemaakt, dus ik besloot om mijn ogen te sluiten. Even maar..
mijn ogen liet ik langzaam dichtvallen. 'Wakker worden slaapkop.' Werd er gefluisterd in mijn oor. Ik deed langzaam mijn ogen open en ik keek recht in een paar gouden ogen. Ik knipperde verbaasd met mijn ogen . De gouden ogen waren van Jasper. Ik glimlachte. 'Heb ik geslapen?' Vroeg ik verbaasd. Jasper grinnikte. 'Ja je was in slaap gevallen.' 'Hoelang heb ik geslapen?' Vroeg ik terwijl ik mijn hand door mijn haar ging en ik ging rechter zitten. 'Een klein uurtje maar.' Glimlachte Jasper naar mij. Ik voelde de vlinders in mijn buik vliegen, ze vliegden langzaam alsof ze nog niet zeker waren dat ze konden vliegen. 'Was alles in orde?' Vroeg Jasper. Ik trok mijn wenkbrauw op. 'Denk je dat er iets mis is met mijn hersens?' Vroeg in wantrouwig. Jasper lachte. 'Met jou hersens zal het waarschijnlijk nooit goed komen.' 'Och jij!' Ik smeet als antwoord mijn kussen naar Jasper . Hij lachte en dook net op tijd weg voor mijn vliegend kussen. 'Weet je zeker dat je nog naar La Puch wilt gaan?' Vroeg hij. 'Ja ik weet het zeker. Het schooljaar is toch bijna gedaan.' Jasper knikte. 'Kom je nog turnen bij ons?' Vroeg hij bijna ,op het randje van, smekend. 'Tuurlijk!' Antwoordde ik snel. Er verscheen een klein lachje op zijn gezicht. 'Hoe is het met je ribben?' 'Ze genezen goed. Je vader was verbaasd omdat ze in feite niet gebroken maar gewoon gekneusd zijn.' 'Ik ben blij dat er niets ergs is gebeurd.' Zei hij. Opeens was mijn kussen interessant . Ik besloot om hem te plagen.' Wat is er zo interessant aan mijn kussen?' Ik had denk ik een kwaad aardige grijns op mijn gezicht. 'Ik weet het niet, kijk jij anders.'en hij smeet het kussen naar mij. Ik lachte en ik kon nog net mijn kussen opvangen. Ik deed wat ieder ander zou doen. Ik smeet het kussen terug. Zo ging het een tijdje door totdat Jasper het beu werd. Hij kwam op mij af. Gevolg was dat mijn kussen naar hem werd gesmeten. Hij ontweek lachend mijn kussen en kwam naast mij zitten,alle voor mij, zitten . Hij keek me in mijn ogen . Ik voelde mijn wangen rood kleuren toen hij met zijn hand een stuk haar uit mijn gezicht veegde. Zijn hand gleed langzaam langs mijn wang. Hij keek mij aarzelend in de ogen. Zijn hand dwong mij om hem recht in de ogen te kijken. Er viel een pijnlijke stilte. Ik wou iets doen om die stilte te breken. 'Ik krijg mijn kussen niet terug hé?' Vroeg ik aarzelend. Mijn wangen kleurden iets roder. Er verscheen een glimlach op zijn gezicht. 'Hoe raad je het?' Was zijn antwoord. Hij boog zich langzaam naar mij toe.mijn hart begon volgens mij harder te slaan toen zijn lippen nog maar 1 cm van de mijne waren. Hij aarzelde even, maar al snel waren zijn lippen op de mijne. Mijn hart begon sneller te slaan en iets luider. De vlinders in mijn buik vlogen rond, ze hadden leren vliegen. Voor de tweede keer werden wij onderbroken toen de deur open ging. Allebei draaiden we ons geschrokken om, en we keken recht in het gezicht van dokter Cullen ook wel de VADER van Jasper!!!