Fiveteen - It's Nothing!

Bill kijkt eerst naar Tom en dan naar mij en schud zijn hoofd.
"Bill het is niks" zeg ik snel maar Bill draait zich om en loopt met grote passen naar binnen...
Tom die nog steeds naast me staat heeft een brede grijns op zijn gezicht.
"Ik zou maar heel snel die grijns van je gezicht af halen Tom!" zeg ik boos.
"En anders?" vraagt hij uitdagend.
"Dag Tom" zeg ik terwijl ik snel naar binnen loop, als ik binnen ben is Bill nergens te bekennen, opeens zie ik dat Gustav naar me toe komt lopen...
"Sammy als je Bill zoekt zou ik naar buiten gaan ik zag hem net de poort uit lopen en daarna sloeg hij rechtsaf, als je snel bent kom je hem misschien nog tegen" zegt Gustav snel.
"Oke bedankt" zeg ik en loop zo snel ik kan de poort uit en sla rechtsaf...
Jammer genoeg zie ik Bill niet, hij moet dan al door zijn gelopen, in de verte zie ik een schim de poort van het park in rennen, ik besluit er langzaam achteraan te lopen en hoop dat het Bill is die het park in liep...
Zodra ik in de poort van het park sta hoor ik voetstappen op het grindpad, het rare aan dit park is dat er helemaal geen verlichting is...
Ik luister naar de voetstappen die dicht in mijn buurt op houden...
Mijn ogen zijn ondertussen gewent aan het donker en ik kijk om me heen en zie dat er iemand op een bankje zit ongeveer 2 meter van me vandaan, langzaam loop ik die richting op en hoop zo dat het Bill is die daar zit....