I Will Knock You Down!

‘Kom op Naminé!’ zeur ik als ze nu al uit aan het hijgen is in het hoekje. We zijn nog maar net begonnen! Ze heft haar handen op en loopt de ring uit.
‘Ik kan echt niet meer!’ Ze loopt weg richting de kleedkamer. Op dat moment komt Marco op ons afgelopen samen met een jongen met conrows en veels te grote kleding.
‘Nikita, wat fijn dat je er bent! Dit is Tom en hij zou graag wat willen sparren. Doe jij dat even? Mooi zo!’ Ik heb er geen woord tussen kunnen krijgen, maar wat maakt het ook uit? Ik loop op de jongen af en bekijk hem. Zijn broek hangt veels te laag. Ik hijs zijn shirt wat omhoog en trek zijn broek dan een stuk hoger.
‘Hé!’ roept hij verontwaardigd.
‘Als je op je bek gaat, is het nog erger! Kom, in de ring!’ Hij volgt me braaf. Marco reikt hem handschoenen en een hoofdbeschermer aan terwijl ik mijn dunne handschoentjes wat vaster aantrek. Als hij voor me staat kijk ik hem grijnzend aan. Hij gaat eraan!
‘Nikita, houd je in!’ zegt Marco streng. Ik knik schijnheilig. Hij loopt wat weg en blaast op zijn fluitje. Tom kijkt me grijnzend aan.
‘Normaal sla ik geen meisjes.’ Ik geef hem een stomp in zijn buik.
‘En wat als een meisje jou dan helemaal in elkaar slaat?’ Ik mep hem tegen zijn hoofd. Zijn hoofd draait een beetje weg en verward kijkt hij me aan. ‘Kom maar op!’ Hij stormt op me af en haalt uit, maar ik heb hem allang weer ontweken. Ik geef hem een trap tegen zijn kont. Lekker kontje trouwens. Hij draait zich om en haalt uit naar mijn gezicht, maar ik stomp hem alweer in zijn maag. Hij klapt dubbel en kijkt me hijgend aan.
‘Is dat alles?’ Ik kijk hem met een opgetrokken wenkbrauw aan.
‘Wil je meer?’ Zijn ogen worden groot als ik naar hem uithaal. Ik sla hem tegen zijn hoofd waardoor hij languit op de grond valt.
‘Nikita, stoppen!’ roept Marco streng. Ik haal zuchtend mijn schouders op en loop wat rond. Naminé is nog steeds niet terug. Na een paar minuten, als Tom weer redelijk oké is, gaan we weer verder. Ik laat Tom aanvallen, maar houd wel alle klappen tegen. Dit is te makkelijk.
‘Was dat alles?’ vraag ik verbaasd. Hij kijkt me met een rood aangelopen gezicht aan, maar zegt niks. Hij durft zeker niets te zeggen.
‘Sorry, ik speel niet hard met meiden,” grijnst hij dan. Oké, genoeg! Nu ben ik boos! Ik sla hem in zijn gezicht en trap hem daarna in zijn ballen.
‘Nikita!’ roept Marco.
‘Sorry, ik hou me al in!’ roep ik hijgend. Ik geef Tom, die dubbelgevouwen staat, een knietje in zijn gezicht, waardoor hij wankelt. Na nog een paar klappen en trappen valt hij op de grond, bewusteloos.
‘NIKITA!’ klinkt er van twee kanten. Ik draai me om en zie Marco me kwaad aankijken en Naminé geschrokken naar Tom kijken.
‘WAT?!’ Marco snelt naar Tom toe en kijkt hoe het met hem gaat.
‘Weet je niet wie dat is?’ vraagt Naminé verbaasd. Ik kijk fronsend naar Tom.
‘Nee, moet ik hem kennen dan?’ Haar mond valt open.
‘Ja, dat is Tom Kaulitz, de gitarist van Tokio Hotel!’