Hoofdstuk 29

Ik zag Breyan en Kasandra die dag helemaal niet meer, maar Leona en Roelof wel. Ik vond ze in een wapenkamer, na veel rondvragen. Blijkbaar hadden ze te veel elvenwijn op, want ze gedroegen zich wat vreemd.
'Hé, Xandria. Meisje. Kun je me helpen?,' vroeg Roelof. Hij sprak niet helemaal vloeiend en zijn woordkeuze was vreemd. Ik hoefde niet te vragen waarmee hij hulp nodig had, want ik zag het meteen: de grond was bezaaid met bogen. Elvenbogen.
Blijkbaar had Roelof ze van de planken gekregen, maar niet kunnen vasthouden. Ondanks dat probeerde hij met veel moeite een boog van de grond op te rapen. Ik pakte zuchtend één van de wapens en legde ze terug. Leona giechelde. Dat had ik haar nog nooit zien doen, maar ik vermoedde dat ze ook dronken was. Het moet ook een grappig gezicht zijn: een volwassen man die een eenvoudige boog niet van de grond krijgt, maar een negentienjarig meisje die dat wel kon.
'Kun je boogschieten, Roelof?'
Hij knikte. 'Mijn pa en ik gingen altijd op jacht. Herten schieten enzo.'
Leona giechelde weer. Het was moeilijk deze mensen bij de les te houden. Dit kon nog wel eens belangrijk zijn.
'Ben je goed?'
Hij knikte trots. 'Ik heb heel wat herten geschoten.'
'Goed! Mooi!,' zei ik enthousiast. Ik wist best dat herten schieten iets heel anders was dan draken schieten, maar misschien konden we er iets mee. Zelfs als Roelofs pijlen de draak niet zouden kunnen verwonden, ze zouden kunnen dienen als afleiding.
'En jij, Leona?' Ze keek verbaasd op.
'Ik?'
'Kan je boogschieten?'
Ze schudde haar hoofd en haar glimlach was weg. 'Dat was niet voor mij.'
Heel even leek ze op een verdwaald klein kind. Misschien was het door de alcohol, maar ze leek zo verloren. Ik wist dat de wijn emoties versterkte en ik besefte dat ze zich vaker zo moest voelen.
'Misschien kan Roelof je het leren?,' vroeg ik haar voorzichtig, in de hoop haar op te vrolijken.
'Ja!' Maar meteen verdween haar vrolijkheid weer. 'Maar ik kan hier geen enkele boog vasthouden.'
Ik kon niet tegen haar droevige blik. Op de een of andere manier zorgde hun kwetsbaarheid ervoor dat ik meteen voor ze wilde zorgen. Dat was een kant die ik niet van mezelf kende.
'Ik verzin wel iets, oké?'
'Oké.'

Ik had het Leona nu wel beloofd, maar ik had geen idee hoe die belofte waar te maken. Ze leek alleen zo kwetsbaar dat ik niets anders kon.
Leona was niet een persoon om zich kwetsbaar op te stellen. Ik had haar één keer zien huilen, maar daar hield het ook op. Daarna zette ze haar masker van ijskoude leider weer op en dan had ik weer geen idee wie ze was. Hoewel ik wist dat iedereen zich daar wel eens schuldig aan maakte, kon ik maar niet zien wie ze werkelijk was. En daar moest verandering in komen.
Ik wilde die belofte echt nakomen. En daarvoor had ik een boog nodig. Het probleem was: al zocht ik het hele bos door, een boog die ook gebruikt zou kunnen worden voor diegenen die geen elvenbloed hadden, werd moeilijk. Dan bleef er één mogelijkheid over: als er geen boog was, moest die er komen.
'Methiel, weet jij hoe je een boog maakt?'
'Goedemiddag, zusje.' Ze grijnsde en ik kon het niet laten terug te lachen. Dit was de eerste keer dat ze me zo genoemd had en het voelde best goed.
'Sorry dat ik zo binnenval.'
De elf haalde haar schouders op en ik vatte het op als: het geeft niet.
'Waar heb je een boog voor nodig? Ik kan je er één cadeau geven, als je wilt.'
'Het is niet voor mij.' Ik legde haar de situatie met de dronken broer en zus en mijn ondoordachte belofte uit.
'Ik begrijp het. Dat was niet zo slim. Maar ik kan je wel helpen. Weet je zeker dat het gaat werken?'
Ik had bedacht dat als ik een boog zou maken, het alle goede eigenschappen van elven en mensen bij elkaar zouden hebben: hanteerbaar voor mensen, maar met de eigenschappen van een elvenwapen. Of ik verpestte het helemaal en ik kreeg een slecht wapen dat alleen door elven was te hanteren. Het was me wel een gokje waard.

Sorry dat ik niet eerder een hoofdstuk heb gepost, maar ik kom net uit een hele drukke periode. Gisteren ben ik teruggekomen uit Athene en vorige week woensdag heb ik mijn diploma in ontvangst mogen nemen. Enjoy dit nieuwe hoofdstukje!