Who let the dogs out?

Ik staarde de jongen aan die de keuken uitkwam, en hij keek kwaad terug. Ik snoof en weer vulde mijn neus zich met de verschrikkelijke geur die de jongens met zich mee brachten, en toen drong het tot me door , het zijn weerwolven. Meteen begon ik te grommen, ik had immers al met een van hen gevochten in het bos.Maar ik zag dat iedereen vriendelijk deed tegen hen dus ik probeerde me kalm te houden. Tevergeefs, een van de weerwolven maakte een opmerking over mij en ik vrloor mijn controle, ik sprong recht en riep richting de deur.
'herhaal dat en ik ruk je kop eraf' zei ik.
de jongen kwam dichterbij me staan en zei ' ik had je bijna te pakken in het bos, je bent waardeloos'
alles kreeg een rode waas, en omdat de jongen zo lachtte werd die kleur alleen maar roder.
maar ik was sterk genoeg om hem niet aan te vallen, ik mocht mijn vrienden niet te schande brengen met mijn roekeloze gedrag.
terwijl ik mezelf probeerde te bedaren was iedereen rond ons komen staan om een vechtpartij te voorkomen. Simon pakte me vast rond men middel en fluisterde in mijn oor ' luister niet naar hem, je was geweldig.' ik glimlachte flauw en de rode kleur begon te vervagen.

twee uur later waren de wolven nog steeds niet vertrokken en de stank bleef maar erger worden, ik begon lastig te worden, het liefst vanal zou ik willen gaan lopen,maar de zon gaat pas over een paar uur weer onder. ik hoorde hoe de vampiers hun strategie tegen de volturi bespreken met de wolven, maar dat stond me niet aan.
voor zover ik wist wou ik vechten om Nessie in leven te houden, maar omdat Nessie en ik zo goed overweg kunnen met elkaar zou ik met haar moeten vluchten,weg van het slagveld, en dat vond ik beslist niet leuk, ik bedoel , hoe dom zijn ze? de sterkste vampier van het huis niet mee laten vechten maar laten vluchten?