Magic 22

‘Zullen we dan maar terug gaan?’’ vraagt Louis als de twee uur bijna om zijn. We knikken en lopen richting de winkel van George. ‘Hebben jullie het leuk gehad?’ vraagt George. We knikken enthousiast en vertellen George wat we allemaal gedaan hebben. Dan komt Fred binnenstormen en hij is helemaal buiten adem. ‘Is er iets aan de hand, Fred?’ vraagt Niall. ‘Ik weet niet wat er is, maar ik moest jullie drie naar professor McGonagall sturen,’ zegt hij en hij zet zijn handen in zijn zij. ‘Heeft ze nog iets meer gezegd?’ vraag ik en hij schudt zijn hoofd. ‘Ze zag er alleen wel serieus en dringend uit, dus ik zou een beetje opschieten.’ Niall, Louis en ik kijken elkaar aan en rennen dan gelijk naar de sluiproute. We rennen door de gangen, wat ons een paar geïrriteerde blikken oplevert, maar daar trekken we ons niets van aan. We rennen de trap op en kloppen op de deur van het kantoor. ‘Binnen,’ klinkt de hoge stem van professor McGonagall. ‘Ah, daar zijn jullie. Neem plaats.’ ‘Wat is er aan de hand professor?’ vraagt Louis gelijk als hij neerploft. ‘Er zijn de laatste tijd steeds meer donkere krachten die proberen het kasteel binnen te dringen. Wij denken dat ze weten waar het boek ligt en we willen geen risico nemen. De barrières die nog doorbroken moeten worden zijn van veertig terug naar 30 gelopen. Wat betekent dat als the black ones het in zijn macht krijgt, het niet heel lang zal duren voordat zij een weg vinden om Voldemort te bevrijden. We willen het boek verplaatsen naar het krijsende krot. Emma, jij gaat niet meehelpen hiermee, maar dat leg ik zo nog uit.’ ‘Maar wanneer gaat dit gebeuren dan?’ vraagt Louis. ‘We hebben nu een paar dagen vrij en dan mogen jullie ook gewoon naar huis. De dag als jullie weer op school komen, zal dit plaats vinden. We gaan nu met z’n vieren beschermende spreuken uitspreken in het krijsende krot. We zullen verschijnselen zodat niemand ziet dat we daar heen gaan. Wij zijn de enige die dit weten en dat wil ik ook zo houden. We verzamelen de dag na de vrije dagen de hele orde en dan gaan we met z’n alle het boek verplaatsen. Niemand behalve wij weet het dus en dat houden we ook zo!’ zegt ze resoluut en ik laat het even allemaal op me inwerken. ‘Waarom mag ik niet meehelpen?’ ‘Dat bespreek zo in het krijsende krot, waar we nu heen gaan. Pak mijn hand,’ zegt ze en we doen wat ze zegt. Binnen een paar seconden staan we in het krijsende krot en ik heb heel even het gevoel dat ik moet overgeven. ‘Spreek alle beschermende spreuken die je weet maar uit,’ zegt ze en ze pakt mij bij mijn arm vast. ‘Oké Emma, even goed luisteren. Ik kan je nu niet alles vertellen, maar we denken dat Voldemort achter jou aan zit. Hij wil je iets aandoen, ontvoeren of misschien wel vermoorden. We denken dat we de rede weten, maar dat kan ik je nu nog niet vertellen. Dus maandag blijf jij bij mij terwijl de rest van de orde het boek gaat verplaatsen.’ Ik knik en begin ook beschermende spreuken uit te spreken. Oké, dit plan is waterdicht! Alleen voel ik me bedreigd, hij wil me dus echt hebben. Als professor McGonagall zo doet, moet het wel waar zijn, maar waarom mag ik dan de reden niet weten. Het verschil weten tussen goed en kwaad is nu zo makkelijk niet meer.

oké, sorry dat ik zo lang niet meer heb geschreven. Ik heb in mijn eerste VAKANTIE week stage moeten lopen en ik heb vrijdag avond en zaterdag avond feest gehad. ik had echt heel weinig tijd. ik ga vannacht om vier uur op vakantie naar Spanje. Ik heb daar als het goed is wifi, dus ik kan uploaden, maar ik weet niet hoe vaak. Sorry maar, alvast. Reactie? of iets anders of gewoon lezen?
X x