4.

De boten waren al gereed toen wij arriveerde bij het meer. Reno en zijn raadsmannen hielpen ons een voor een de boot op. We liepen met hem mee naar de voorkant van het dek en onze boot voer vooraan de vloot. Ik keek naast me en zag dat de andere ook erg gespannen waren. ‘Was het wel een goed idee om ons te splitsen?’ merkte Libra op. ‘Ik voel me al kwetsbaar omdat Aquarius van ons ontnomen is, maar nu voel ik me al helemaal kwetsbaar’. Reno keek Libra aan en zuchtte. ‘We kunnen het risico niet nemen om jullie allemaal te sturen op een missie’ zei hij. ‘Het is gewoon
belangrijk dat er nog sterrenbeelden zijn in het kasteel voor het geval dat’. Reno bleef stil en keek ons aan. ‘Wij er dadelijk aan gaan’ maakte Virgo zijn zin af. ‘Zo bedoelde ik het niet’ zei hij en hij staarde voor zich uit. ‘Of weet je, ik meende het eigenlijk wel zo. Ik ben niet iemand die de waarheid voor iemand achter houd of de situatie mooier maakt voor andere om ze een fijn gevoel te geven. Je hebt veel meer aan de waarheid en de waarheid is dat de ecliptianen erg kwetsbaar zijn en dat we niet opgewassen zijn tegenover de slangendragers, maar we moeten er echt alles aan doen om in ieder geval te proberen om de slangendragers te bevechten’. Hij keek ons aan en zag dat we het er moeilijk mee hadden. ‘Sorry als ik jullie nu van stuur maak, maar zoals ik al zei, ik schets altijd alleen maar een beeld van de waarheid’. ‘En dat is ook het enige dat we nodig hebben’ zei Aries. ‘Wij schrikken niet meer zo van de waarheid’ zei Scorpius. ‘We hebben lang genoeg stil gezeten. Natuurlijk zijn we allemaal nog ontdaan van wat er met Aquarius is gebeurd, maar Aquarius zou ook niets liever willen dan dat we door zouden gaan met ons leven. We moeten de mensheid zo goed mogelijk beschermen’. Reno knikte en keek ons een voor een aan. ‘Daarbij zal ik jullie zo goed mogelijk helpen als ik maar kan’ zei hij. ‘Hier zijn jullie’ hoorde ik Zoey, een van de beschermers van Libra zeggen. ‘We waren jullie al kwijt op dit enorme schip’ zei Zafrina, de andere beschermer van Libra. Om deze reden was ik altijd nog jaloers op Libra. Zij en Scorpius waren de enige twee die nog twee beschermers in leven hadden. De rest moest het er allemaal doen met een waarbij Gemini en Gemini ieder nog een beschermer hadden. ‘We naderen zo meteen de troepen van de slangendragers’ zei de stuurman van het schip. ‘Maak jullie klaar voor de strijd’.

We hadden al onze wapens in onze handen en ik hoorde voetstappen achter me. Virgo was naast me komen staan en samen keken we toe hoe we dichterbij het land kwamen. ‘We gaan dit halen’ zei Virgo. ‘Het moet gewoon’. ‘Natuurlijk halen we dit’ zei ik. ‘Ik hou van je Virgo’ en ik gaf haar een lange zoen. Toen liepen we samen naar de andere, want de ecliptianen die het schip bestuurden begonnen het anker uit te gooien. ‘Iedereen probeer dicht bij elkaar te blijven’ zei Reno. ‘Volg mij maar’. Met z’n allen liepen we het schip af en zetten we onze voeten aan het land.

Er waren nog geen troepen te bekennen, waardoor wij in ieder geval de tijd hadden om ons te verspreiden. We waren op een dor stuk grond wat voor de bewoonde wereld lag. De mensen daar hadden geen idee dat er duistere krachten naar hun op weg waren om hun overgaven op te eisen. ‘Ze komen eraan’ zei Virgo naast me. ‘Ik kan het voelen’. En ze had gelijk. Een huivering ging door mijn lichaam en in de verte dag ik zwarte wolken onze richting opkomen. Het waren er minder dan ik verwacht had waardoor ik een opgelucht gevoel van binnen kreeg. De zwarte wolken naderde ons bijna en de ecliptianen die met ons mee waren gekomen sprongen de lucht in waardoor de als witte wolken op de zwarte wolken afschoten. Verschillende witte vuurstralen spoten uit de handen van de ecliptianen waarmee het gevecht begonnen was. De witte vuurstralen waren raak maar ik wist dat dit niets zou uithalen. Even weken de zwarte wolken uit hun koers maar daarna doken ze op onze ecliptianen. Het stikte er nu van de slangendragers en ik zag dat er steeds maar meer bijkwamen. Ik liet mijn lichaam transformeren en de andere deden precies hetzelfde. Ik zette een pijl op mijn boog en schoot daarmee de eerste slangendrager door zijn hoofd. Hij kwam neer voor mijn voeten en alsof het niets was trok hij de pijl uit zijn hoofd. De vuurvlammen die om mijn pijl hadden gezeten, doofde meteen en de slangendrager keek mij met een spottende blik aan. Virgo dook op hem af en stak haar twee dolken in zijn rug. Met mijn paardenpoten verbrijzelde ik zijn gezicht waardoor hij in ieder geval weinig zicht meer over had. ‘Probeer ze zo veel mogelijk te verminken’ riep ik naar de andere. Libra sloeg met haar stenen vuisten de ene naar de andere slangendrager neer en volgde mijn raad op. Een andere slangendrager treek voor mij neer en ik herkende hem als een van de twee nieuwe leiders, Felix en Markus. Felix keek mij uitdagend aan en opende toen zijn mond. ‘Dapper van jullie dat jullie hier gekomen zijn’ siste hij. ‘Maar ons houd je echt niet tegen met dit miezerige legertje van jullie’. Ik negeerde Felix en schoot een pijl naar hem toe. Hij ving hem op het de lucht en brak hem voor mijn neus. De vlammen schoten over zijn lichaam maar dat deed hem niets. Hij creëerde een zwarte vuurbol en vuurde die op mij af. Ik wilde opzij duiken maar ineens werd ik vastgegrepen door twee andere slangendragers. Ik zag hoe de vuurbol op mij afkwam en ik sputterde met alle kracht die ik in mij had tegen. Toen de vuurbol mij bijna raakte, vormde er zich een witte barrière voor me waar de vuurbol tegenaan botste. De vuurbol spatte uit een en Felix keek met grote ogen toe. Jason dook op Felix af en verbrijzelde zijn arm met een groot zwaard. Ik zag dat het puntje van het zwaard groen was wat betekende dat hij giftig was. De slangendragers die mij vast hadden waren afgeleid dus sloeg ik ze van me af en stak verschillende keren met mijn pijl in hun ogen. ‘Sagittarius, alles oké?’ vroeg Jason. ‘Zeker’ zei ik en ik rende samen met Jason naar de andere.

‘Dit winnen we nooit’ zei Reno tegen ons. ‘Maar de mensen’ zei Pisces. Even bleef het stil en met z’n allen keken we toe hoe de slangendragers de stad binnenvielen. We hoorde mensen schreeuwen en van angst uit het raam springen. ‘We hebben simpel weg de kracht niet’ zei Reno. ‘Moet jij is opletten’ zei ik tegen hem. Ik zette het op een lopen en net toen ik gescheiden was van de andere, hoorde ik dat achter me iets begon te ontwikkelen. Toen ik me omdraaide zag ik dat Rasalhague voor de andere stond samen met een bataljon van slangendragers. ‘Ik geef jullie één kans om hier weg te komen’ zei hij. ‘Daarna zal ik jullie één voor één vermoorden’. ‘Niet zonder Sagittarius!’ riep Jason. ‘Dit is jullie enige kans!’ zei Rasalhague. ‘Jongens, ga nu snel!’ riep ik. ‘Ik red me wel, echt dat beloof ik!’ Nu pas draaide Rasalhague zich naar me om en begon spottend te lachen. ‘3’ begon Rasalhague af te tellen. ‘2’. ‘GA NU!’ riep ik naar de andere. Alle ecliptianen renden terug naar de vloten en met tegenzin trokken Reno en Aries Jason mee naar de boten. Er bestond geen mogelijkheid dat ik nog naar de vloten kon rennen, er waren teveel slangendragers. Het laatste wat ik van de andere zag, was een te neergeslagen Jason die mij met de grootste paniek achter liet. Daarna kwamen de schepen in beweging en voeren ze weg. Rasalhague keek mij nog steeds aan en ik zag hoe ze probeerde me in te sluiten. Ik draaide me om en rende zo snel mogelijk weg, de mensenstad in. Ik zat alleen opgesloten in een stad met beangstigde mensen en een heel bataljon van slangendragers. Ik voelde dat ik achtervolgd werd door de slangendragers totdat ik Rasalhague ineens iets hoorde roepen.
'Stop met volgen!' Ik draaide me om en zag dat alle slangendragers me stopte met volgen. Ik bleef doorrennen zolang als ik kon.

'Maar heer' begon Felix. 'Hoe geweldig zou het zijn om Sagittarius te vermoorden voor de ogen van de mensheid' zei Rasalhague. 'Omsingel de stad'.