I didn't mean it 01.

'Lieve dagboek,' Begon ik in me dagboek te schrijven. 'vandaag was het niet anders dan alle andere dagen die ik heb gehad, alleen in de kantine, op mijn geheime plek buiten zitten kan ik niet meer want het regent en er is slecht weer. Het lijkt wel alsof deze pauze niet voorbij gaat, iedereen schreeuwt dingen tegen me maar dat ben ik al wel gewend, ik ben blij dat ik jou heb. Je bent echt me allerbeste vriendin, met jou kan ik altijd praten. Erg om alleen te zijn? Nee erg vind ik het niet, maar of ik me afvraag hoe het zal zijn om populair te zijn en naar feestjes te gaan en om met vrienden af te spreken? Ja dat vraag ik me eerlijk gezegd wel eens af. Mama is vandaag weer eens boos op me omdat ik 3 kg ben bij gekomen maar mij kan dat echt helemaal niks meer schelen. Ze zegt dat ik maar weer eens naar fitness moet maar dat ga ik echt niet doen. Na school ga ik wel even in de bibliotheek zitten en wat lezen en misschien schrijf ik wel in jou. Hmm, hier ruikt het naar versgebakken broodjes heb daar nu echt super veel zin in.' Terwijl ik rustig in me dagboek schrijf hoor ik gelach achter me, ik kijk om. 'Oh fijn Daisy en haar mee lopers komen aanlopen', dacht ik. 'Hee fat Amy moet jij niks eten? Lekker vetmesten je hebt nog geen genoeg vetrolletjes er kan nog wel wat bij' hoor ik Daisy zeggen en ik hoor gelach. Ik negeer het en ga verder met schrijven. 'Ja net als altijd moet Daisy mij weer hebben. Waarom ik eigenlijk? Ik heb haar nooit wat gedaan, ik heb niemand ooit wat kwaad gedaan! En ik wordt boos, om alles, om me leven, de mensen om me heen, me vader die me heeft verlaten toen ik jong was, me moeder die er ook niet voor me is. Wat heb ik misdaan?' Ik zucht en zachtjes fluister ik 'Kan iemand mij vertellen wat ik heb misdaan..' en weer een diepe zucht verlaat mijn mond. Ik doe me dagboek in me tas en loop naar de wc, ik ga naar de wc boven daar komen nooit zoveel meisjes. Ik ging op de wc zitten, niet omdat ik zo nodig moest hoor, maar omdat ik daar rust heb en niemand me ziet. Ik wacht tot de bel gaat en dan kijk ik naar de deur van de wc. Ik lees 'fat Amy' voor dat ik de rest lees, begin ik al te huilen. Alles komt naar boven.. Me hele verleden duikt op, en dat is het laatste wat ik wil! Alle emotie's komen naar boven, al mijn boosheid, verdriet en alles komt naar boven, ik word boos en begin heel hardt te huilen over nieuw. De bel gaat maar ik blijf zitten wachten tot ik niemand meer op de gang hoor. Ik sta op en loop richting de uitgang van school. Ik loop naar me fiets, 'shit' denk ik. Ze hebben me banden leeg gestoken leuk hoor.. Dan maar lopen naar huis. Ik pak me fiets aan de hand en ik loop naar huis. Eenmaal thuis gekomen roep ik 'halo mam ben je thuis?' fijn, ik ben alleen ik ben het ook niet anders gewend. Ik loop naar de keuken en pak een zak chips en een fles cola. Ik loop de trap op en ga naar me kamer. Ik doe me muziek open, heel hardt. Ik plof op me bed en luister naar me muziek in hoop dat ik al het pijn weg kan denken. Ik kijk me kamer rond, het huis ga ik niet zo erg missen.. En helemaal deze stad niet, en de mensen ook niet. Ik ben wel blij dat ik ga verhuizen, een nieuwe start van me leven maar ik denk toch dat een deel dit alles toch wel een beetje zou missen..