Hoofdstuk 22

‘Li!’ Brulde Rhys. ‘Dat mocht je haar niet vertellen, nou is het geen verrassing meer stomkop.’
Grijnzend keek ik naar mijn vrienden, die nu een discussie hadden.
‘Jongens!’ Brulde ik. Ze vielen even stil. ‘Sorry wat zeiden jullie ook al weer? Ik heb geen idee waar jullie het net over hadden.’
‘Nou,’ begon Liam, die blijkbaar dacht dat ik het serieus niet begrepen had.
‘Li kop dicht,’ zei Rhys die hem een klap op zijn achterhoofd gaf.
Ik viel Carter en Abbey om de hals.
‘Ik heb jullie gemist jongens,’ grijnsde ik.
‘Rhys!’ Kirde ik en ik sprong in zijn armen. ‘Hoe staat het met de liefde jongen?’ Grapte ik.
Rhys had altijd al een zwak voor me gehad, maar had dat ook nooit ontkent. Hij kende me te goed en kon er prima mee omgaan. We waren beste vrienden en er waren daardoor nooit rare dingen gebeurt.
‘Het leukste meisje is nog steeds bezet, zonder dat ze het zelf wilt natuurlijk,’ knipoogde hij.
Ik grijnsde breed. Met mijn armen over elkaar ging ik voor Liam staan.
‘Li, Li, Li, Li, wat moet ik toch zonder mijn homovriend?’ Vroeg ik.
‘Nou je gaat in ieder geval niet winkelen zonder mij! Anders had je er nu niet zo mooi uit gezien,’ zei hij. Ik glimlachte en trok hem in een knuffel.
‘En hoe gaat het met jou liefde?’ Vroeg ik, wetend dat hij al een tijd op een jongen van school viel.
‘Hij staat op stand; in relatie,’ zei hij nonchalant.
‘Dat meen je niet!’ Gilde ik en ik viel hem weer om de hals, op en neer springend op mijn hoge hakken. Zelfs ik was blij als iemand een relatie kreeg, zeker voor Liam. Hij was mijn homobroertje en hij had er zelfs geen problemen mee als ik hem zo noemde.
‘Is het hij?’ Vroeg ik. ‘Onze knappe mooiboy?’
‘Natuurlijk is het onze mooie mooiboy, maar je blijft met je tengels van hem af kreng.’
‘Pff tenzij hij in eens ook op meisjes valt. Dan pik ik hem in,’ grapte ik.
Een donkere blik van Draco en zijn ouders en mijn ouders vulde ik mijn zin aan met; ‘Maar ja ik heb dray hiero,’ zei ik en ik trok Draco bij me.
‘Dat weten we toch,’ zei Rhys.
‘Mooi zo.’
Ik keek even om me heen. Ik had mijne kleine lieverds gemist. Abbey, de kleine rood harige vuurtoren, zo druk als een adhd konijn aan de coke natuurlijk. Carter, lief behulpzaam, had zo haar populaire kantjes maar als je haar tegen je had was je nog lang niet jarig en altijd druk en vrolijk. Liam, mijn kleine homobroertje. Duidelijk homo aan zijn gedrag te zien, maar daar had ik helemaal niks tegen. Hij is de beste als het om zijn grappen gaat en hij weet iedereen wel aan het lachen te maken. En dan had je Rhys nog, wat moet ik nou over hem zeggen? Altijd proberend het beste voor iedereen te krijgen en altijd bezig met verrassing en feestjes om de onbelangrijkste dingen, die hij dan weer als iets belangrijks omzette. En natuurlijk Liam proberen in leven te houden, op zijn domme momenten.
‘Ik heb jullie gemist jongens,’ zei ik met een glimlach. ‘Maar je had Callum best mogen meenemen hoor.’
‘Nou dat is mooi dan, want hij is hier.’
Ik fronste, maar toen kwam Callum al door de voordeur heen. Mijn mond viel langzaam open, toen hij binnen kwam en Liam kuste. Ik voelde de warme vingers van Carter mijn mond dicht drukken.
‘Anders vang je vliegen,’ gniffelde ze zachtjes.