Chapter 18

Renesmee

'Zie je nou wat jullie doen!!!'begin ik te schreeuwen'Hij voelt zich al rot genoeg en jullie maken het alleen maar erger. Dit gaat me allemaal een beetje te ver. En van jou had ik dit al helemaal niet verwacht mam'Ik kijk naar mijn moeder en zie dat als het on ze zou huilen.
'Maar lieverd. Kijk wat hij gedaan heeft' Probeert mijn vader me te sussen. Het werkte niet echt. Ik werd alleen maar bozer.
'Wat hij gedaan heeft is mij proberen te redden. En als ik hem niet had afgeleid had Seth niet hoeven in te grijpen. Het is nog een geluk dat hij in de buurt was!!!!' Ik raasde maar door ter verdediging van iedereen behalve mijn familie. Ik zie Seth dankbaar kijken en als de rest ziet dat ik naar hem kijk begint hij naar de deur te lopen.
'Ik denk dat ik maar eens ga kijken waar Jake is'Zegt hij verlegen en hij loopt de deur uit.
Ik voelde me een stuk beter nu ik uitgeraast was en ik kijk mijn familie veronschulsigend aan.
'Het geeft niks hoor Renesmee, Ik weet hoe het voelt.'Weer een niet mogelijk huilmoment voor mijn moeder.
Langzaam kom ik overeind en voel dat het al een stuk beter gaat. Ik probeer op te staan maar mijn vader me tegen.
'Rustig Renesmee, laat eerst Carlisle eens kijken' Carlisle stond al naast me en onderzocht mijn gebroken ribben.
'Hmmmmm Fascinered. Je bent zo goed als weer genezen. Probeer eens op te staan.' Langzaam stond ik weer op en voelde dat het helemaal geen pijn meer deed.
'Ik voel er helemaal niks meer van'Zeg ik verbaast. Ik zet voorzichtig een paar stappen en ga steeds wat sneller tot ik op volle snelheid door de kamer ren.
'Wow dit is gaaf'zeg ik als ik weer stil sta'Ik voel er echt niks meer van' Als ik om me heen kijk zie ik iedereen opgelucht lachen.

Reacties (l)
Ik laat Edward wel egt als de grote slechterik lijken he

Jullie moge weer gaan voorspellen. bij de vorige heeft het me egt inspiratie gegeven;)