Hoofdstuk 49

Owen duwt me het ziekenhuis uit, we gaan richting het park. Hij stopt bij een bankje, ik kijk rond om te zien of ik bekende zie. Op een bankje verderop zie ik twee mensen zitten en als ik beter kijk lijken het Rein en Marjon, ik stoot Owen aan "zijn dat Marjon en Rein?" vraag ik terwijl ik in de richting van het bankje wijs, Owen staat op en duwt de rolstoel richting het bankje. Als we dichterbij komen zie ik dat het Marjon en Rein helemaal niet zijn, Owen loopt snel verder en ik zie dat Rein en Marjon net het park inlopen. Ik rol mezelf naar hun toe en geef Marjon een knuffel, we lopen naar het meertje. Ik sta op uit de rolstoel, Marjon kijkt me raar aan "wat ga je doen?" vraagt ze, ik ga in het gras zitten. Ineens begint Marjon te vertellen over de manege, ik kijk haar aan "wie kan da gedaan hebben?" vraag ik, Marjon haalt haar schouders op. Ik merk dat ik licht in mijn hoofd wordt en raak in paniek, ik ga op mijn rug liggen en zie dat Rein en Owen aan komen rennen “Help, doe iets” roep ik. Ik zie dat Owen zijn mobiel pakt en iemand belt, Rein is naast me komen zitten en me in mijn ogen kijkt. Hij is tegen me aan het praten en stelt vragen, ineens wordt alles wazig en ik zie dat Marjon in mijn richting komt. Ik mag niet bewusteloos raken van mezelf, ineens zie ik dat Daan naast me zit “schat, please niet je ogen dicht doen. Er komen zo mensen met een brancard” ik pak Daan zijn hand vast “alles is wazig” zeg ik, in een keer wordt ik op een brancard gelegd. Mijn ogen vallen dicht en ik merk niks meer.
Ik doe langzaam mijn ogen open maar sluit ze meteen weer omdat ik barstende koppijn heb, ik val weer in slaap.
Ik wordt wakker en open mijn langzaam mijn ogen, alles is wazig maar ik zie wel Daan zitten “park, Marjon, Rein, Owen” zeg ik zacht “ssst zeg maar niks” zegt Daan, hij pakt mijn hand vast en pakt zijn mobiel. Hij is van alles aan het typen en legt hem weer weg, ik kijk hem vragend aan “jou moeder was nog hier, ze is met mam even weg. Heb haar net ge-sms’t dat je wakker bent” zegt Daan, hij staat op en komt bij me zitten “Kim vindt het niet zo’n goed idee dat jij vanavond het podium opgaat ofzo” zegt Daan, Owen komt binnengelopen. Hij geeft me een knuffel en kijkt Daan aan “weet Marjon het al?” vraag ik, ik pak mijn mobiel “ja, ze komt zo” ik knik en ik ga tegen Daan aanliggen, hij slaat een arm om me heen. Marjon komt binnengelopen “Cin!” roept ze en ze komt op me afgerend, ik zie dat Daan schrikt en begin te lachen “zal ik vanaaf anders alleen optreden?” vraagt Marjon “ja is goed” zeg ik twijfelend “Cin is er iets?” vraagt ze, ik schud mijn hoofd “nee, hoezo?” vraag ik, de jongens staan op “wij gaan eventjes naar Daan thuis” zegt Nils. Ik kijk ze raar aan, de jongens lopen de kamer uit en Marjon gaat op het bed zitten “Cin ik zie dat er iets is” “er is echt niks” zeg ik, ik heb tranen in mijn ogen “Cin, er is wel iets. Ik zie het toch” zegt Marjon en ze geeft me een knuffel “ik haat het hier, ik wil gewoon lol kunnen maken met jullie” zeg ik “zou ik ook wel willen” zegt Marjon “kun jij da niet vragen ofzo?” “nope, je moet eerst beter worden” zegt Marjon “Ik wordt niet beter, dat zie je toch. Ik zal wel iets anders hebben dan die ziekte van Lyme” ik begin te huilen en raak in paniek “Cindy rustig!” roept Anne, ik wil weglopen maar het infuus staat strak. Ik heb het infuus er bijna uit als Daan, Kim en Branco met een paar andere mensen de kamer in gerent komen. Daan pakt me vast en legt me in bed, Kim loopt naar het infuus toe en prikt het infuus opnieuw erin. Ik ben aan het gillen en schreeuwen, Daan pakt mijn handen en begint tegen mij te praten. Hij wil me een knuffel geven maar ik begin om me heen te slaan ´ik moet weg hier´ denk ik, Daan gaat achter me zitten en ik merk dat hij mijn handen achter mijn rug vasthoud, er komen steeds meer mensen de kamer inlopen. Volgens mij is Daan weer tegen mij aan het praten maar ik hoor er niet veel van, ineens komt Branco op me afgelopen en geeft me een prik in mijn schouder “Nu wordt ze snel rustiger” zegt hij, ik merk dat Daan zijn hoofd in mijn haren heeft gelegd. Ik voel me slap worden en de tranen rollen over mijn wangen, ik val achterover en merk dat ik tegen Daan aanlig. Ik merk nog dat Daan een kus op mijn voorhoofd drukt, mijn ogen worden steeds zwaarder en ik val in slaap.
Ik wordt langzaam wakker en zie Marjon naast het bed zitten te lezen, ik kijk opzij en pak mijn mobiel. Ik tik twitter aan en kijk een paar tweets die in mijn tl voorbij gaan, ik tik dm aan en dm Daan ‘sorry lieffie, ze kunnen hier toch niks meer voor me doen’ ik twijfel maar verzend hem toch. Een minuut later krijg ik een app van Rein ‘Cindy NEE, doe normaal. Daan is nu helemaal in paniek, we moeten nu echt tegenhouden’ ik begin te huilen, volgens mij merkt Marjon het want ze kijkt op en begint me te troosten “ga naar Daan, alsjeblieft Marjon houd hem tegen. Doe iets, hij mag niet gaan” roep ik, ze schrikt “eerst rustig” ze drukt op de knop en probeert mij gerust te stellen, Kim komt de kamer ingelopen “Kim, wil jij bij Cindy blijven? Ik moet van haar naar Daan toe” zegt Marjon, Kim kijkt me aan en ik veeg mijn tranen weg. Marjon geeft me een knuffel en loopt de kamer uit, ik pak mijn mobiel en app Daan 'niks doen, niet weggaan!' ik zie dat Daan om 15.00 voor het laatst gekeken heeft, dat is een uur geleden. Ik kijk op Twitter of Daan nog iets heeft getweet en zie dat hij tien minuten geleden nog iets heeft getweet "Kim, mag ik eventjes naar de speelkamer ofzo?" vraag ik "nee, jij blijft liggen" zegt ze "vertel eens wat er aan de hand is, waarom ben je nu ineens zo onrustig?" vraagt ze, ik pak mijn mobiel "Daan wil..." verder kom ik niet omdat ik in tranen uitbarst, ik duw het app gesprek met Rein in Kim haar handen "en wat is daarvoor gebeurt?" vraagt Kim 'fuck, wat moet ik zeggen' denk ik in mezelf, ik ben stil en zeg niks. "Cindy?" zegt Kim, ik knik afwezig "waarom moet jij normaal doen?" vraagt ze. Ik haal mijn schouders op “ik wil alleen maar helpen hé, maar dat gaat niet als jij mij niks wil vertellen” zegt Kim, ik hoor mijn mobiel trillen en pak hem weer. Ik zie dat een appje van Nils heb ‘Cin, ik vind dit niet grappig. We moeten echt moeite doen om Daan met 6man tegen te houden’ ik laat Kim de app lezen “mag ik alsjeblieft naar Daan toe?” vraag ik “Nee, je blijft gewoon hier” zegt ze rustig “Ik moet naar Daan toe!” schreeuw ik “en als je dan weer flauwvalt?” vraagt ze rustig “Dat boeit me niet! Ik moet naar Daan!” schreeuw ik “nee Cindy” zegt Kim rustig, er gaan duizenden gedachtes door mijn hoofd. Ik probeer rustig te blijven, ik app Daan ‘ik HAAT Kim, ik mag niet naar jullie toe. Ik trek zometeen gewoon ’t infuus eruit en ren naar jullie toe’ ineens zie ik dat Rein me belt, ik neem op en Kim loopt de kamer uit

Rein: Cindy, doe alsjeblieft niks meer nu. Blijf gewoon in bed liggen

Ik: Waarom, waar is Daan? Ik wil weg hier!

Rein: Cindy rustig, Daan is iets rustiger. 2 slaappillen, moet ik zo komen anders?

Ik: Je doet maar, kans dat ik alleen t infuus er dan al heb uitgetrokken

Rein: Ik kom eraan, laat dat infuus erin zitten!

Rein drukt weg, ik leg mijn mobiel weg en begin aan het infuus te peuteren. Ze hebben het infuus helemaal vast geplakt met pleisters en plakband, ik heb net alle pleisters en plakband eraf als Rein binnenkomt "heey Cindy" zegt hij, hij ziet me kijken en komt op me afgerend, hij drukt op de knop naast mijn bed en ondertussen heb ik de infuusnaald er al uitgetrokken. Ik kijk naar mijn arm die langzaam bedekt wordt met bloed, ineens voel ik een klap tegen me gezicht "Cindy, ben je helemaal gek geworden!" roept Rein, ik begin zwarte vlekken te zien en leg mijn hoofd neer "Cindy wil je dood ofzo" hoor ik Rein zeggen "Ja, ja ik wil dood" ik zie nog net iemand binnenlopen en dan wordt alles zwart.
Ik voel een vage prik in mijn arm en daarna wordt er van alles met mijn arm gedaan. Ik open voorzichtig mijn ogen en zie dat Daan naast me zit met rode betraande ogen en allemaal strepen op zijn gezicht, ik kijk naar mijn arm en ik zie dat een man mijn arm aan het ingipsen is rondom de infuusnaald. Ik begin te schreeuwen tegen de man die mijn arm ingipst "Cindy doe even rustig, je hebt dat infuus nodig" zegt Daan "niet waar!" schreeuw ik "jawel, daarom was je straks ook weer flauwgevallen" zegt Daan rustig "niet waar" schreeuw ik "dat komt door die klap die Rein me gaf" zeg ik iets rustiger, ik zie Daan zijn ogen groot worden "waarom heeft Rein jou geslagen?" vraagt hij "hij vroeg of ik dood wilde en toen ik antwoord gaf toen sloeg hij me in mijn gezicht" ik ga tegen Daan aanliggen, hij slaat zijn arm om me heen "wat antwoorde je?" vraagt Daan zacht, ik zie dat de man net is weggelopen "Ja, ja ik wil dood" zeg ik zacht, ik bescherm met mijn armen mijn gezicht alvast om te voorkomen dat ik in mijn gezicht geslagen word. Ik kijk voorzichtig tussen mijn armen door en zie dat Daan huilt "niet doen schatje" zegt hij snikkend "jij houd me tegen" zeg ik, Branco en Kim komen binnengelopen "je bent weer rustig zie ik" zegt Kim "Cindy wil jij jou ouders eventjes bellen of ze willen komen?" vraagt Branco, ik kijk Daan aan maar hij haalt zijn schouders op. Ik pak mijn mobiel en sms mam 'Branco en Kim vroegen of ik wou vragen of jullie even komen' ik leg mijn mobiel aan de kant "ik heb mam ge-sms’t" zeg ik, ik hoor mijn mobiel trillen 'we komen eraan' schrijft mam "ze komen' zeg ik. Ik ga weer tegen Daan aanliggen en sla mijn armen om hem heen "Cindy, is het niet beter dat ik ga als jou ouders komen?" vraagt Daan "nee!" roep ik "Daan, het is misschien beter als jij gewoon bij Cindy blijft" zegt Kim, Daan knikt. "waarom zei je dat tegen Rein?" vraagt Daan "ik moet eerlijk zijn zeggen ze altijd, nou ben ik eerlijk en dan is het ook niet goed" zeg ik, ik duw Daan van me af en draai me om "Cin zo bedoel ik het niet" zegt hij, ik zie dat mam en pap binnenkomen lopen en druk op het knopje. Ik geef pap en mam een knuffel, ze pakken een stoel en komen er even bij zitten. Branco komt binnen en mijn ouders lopen achter hem aan de kamer uit, ik kijk Daan bang aan "het komt wel goed" zegt Daan "dat komt het niet" zeg ik zacht, ik zie dat Daan bang kijkt "Daan" hij kijkt me in mijn ogen en heeft me een kus "niet bang zijn" zeg ik zacht. Mam komt met betraande ogen binnengelopen gevolgd door pap die niet al te blij kijkt, ik kruip tegen Daan aan en voel dat hij me tegen zich aantrekt. Ze gaan naast het bed zitten "Cindy, we hebben met Kim en Branco gepraat" zegt pap, ineens begint mam te huilen. Ik staar naar het eind van de deken waar ik onder lig, "waarom?" vraagt mam zacht, ik kijk haar raar aan "waarom trek je het infuus eruit?" vraagt ze. Ik ga iets omhoog zitten en kruip weer tegen Daan aan "omdat ik hier weg wil, ik wil hier niet liggen. Ik wil gewoon weer lol kunnen maken en de jongens en Marjon zijn zo aardig, ik wil weg hier" zeg ik, ik voel een traan over mijn wang rollen maar veeg hem niet weg. Daan geeft me een knuffel, ik voel een klap tegen mijn gezicht en zie pap weglopen. Ik grijp naar mijn gezicht en begin te huilen, ik voel een hand tegen mijn hoofd en leg mijn hoofd tegen Daan zijn borst “je moeder is net ook weggelopen” zegt Daan “ik kan het niet zo” zeg ik zacht “wat kan je niet?” vraagt Daan, ik hoor aan zijn stem dat hij bezorgd is “mam en pap, ik wil niet steeds geslagen worden” zeg ik huilend “je komt gewoon bij mij als je beter bent” zegt Daan, ineens komen Rein, Owen, Nils en Marjon binnengelopen. Owen komt naar me toe gelopen en geeft me een knuffel, Owen wil iets zeggen maar Daan schud zijn hoofd en Owen houd zijn mond. “Cindy blijft waarschijnlijk bij mij als ze beter is, voor een paar dagen ofzo” zegt Daan “Daan?” vraagt Marjon “Wat is er gebeurd?” vraagt ze, ik schud mijn hoofd “laat maar” zeg ik, ik ga rechtop zitten en wil opstaan om haar een knuffel te geven maar wordt door Owen, Rein en Nils op bed geduwd. Marjon komt op me afgelopen en geeft me een knuffel, ik heb tranen in mijn ogen.