Foto bij 1.De eerste keer dat ik hem zag

Waar zal ik beginnen? Ik zie nog steeds de dag voor mij, de dag waarop ik hem voor het eerst zag. Hij is een surfer en ik was degene die hem tussen de golven vond

Het is een mooie zonnige dag die opeens omslaat. Zoals vaker moeten wij iedereen waarschuwen voor het onweer en vragen de zee te verlaten. We zijn met z'n zevenen en ik ben de jongste van de strandwacht.
Meestal lukt het wel om iedereen er op tijd uit te krijgen, maar soms, zoals vandaag, komt iemand er niet op tijd uit.
'Ariël, waar ga je heen?', hoor ik achter mij wanneer ik de zee in verdwijn.
'Er is nog iemand!', roep ik terug. Ik zou zweren dat ik een jongen heb gezien die op de rotsen af drijft. Ja, ik zie hem! Zo snel als ik kan zwem ik op hem af. Wanneer ik bij hem kom is hij bewusteloos. Nog net weet ik hem weg te slepen van de stroming. Hij hangt levenloos in mijn armen als een blok beton dat mij naar onder wilt trekken. Maar ik geef niet op. Dit is mijn kans om voor één keertje de held te zijn. Die anderen kijken allemaal op mij neer. De golven worden hoger, maar het strand komt in zicht.
Met het laatste beetje kracht dat ik in me heb, sleep ik hem het strand op. Eindelijk. Het is me gelukt. Denk ik. Één belangrijk iets ben ik vergeten... hij ademt niet. 'Help', roep ik, in de hoop dat iemand komt. Als een gek begin ik op zijn borst te duwen. Het water moet zijn longen uit. 'Help!', roep ik nog maals. Enkele mensen komen op mij afgerend. Willekeurig wijs ik iemand aan die de ambulance belt. Dit ziet er niet goed uit.
'Ariël, nog iemand', roept een andere standwacht. Er zijn nu genoeg mensen bij deze jongen. Ik kan wel gaan. Niet dat ik wil gaan, maar ik ben de sneltste en het dichtste bij het volgende ongeval. Dit betreft gewoon een klein jongetje dat naar een gevaarlijke stroom toe loopt. Ik hoef weinig meer te doen dan hem op te pakken en weg te halen van het water. Zijn ouders zijn hem vast even uit het oog verloren door die andere gast. Al snel komt een vrouw op mij afgelopen die de moeder schijnt te zijn van het kind. Ze bedankt me en loopt weer weg.
Ik zie nog net hoe de surfersjongen op een plank wordt gelegd en de amubulance in verdwijnt. Hopelijk komt het goed. Hij is veel ste jong om te sterven... veel ste knap.

Reageer (1)

  • Catbox

    wow, dit is een goed verhaal, ik lees meteen verder
    I (H) mermaids

    1 decennium geleden

Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen