[6] Livor

Hoofdstuk 6
Toen we terug waren, stond de rest op ons te wachten. Ik veranderde weer terug in een mens, al kostte me dat wat meer moeite dan in een wolf veranderen. "WAUW!" Zei ik blij. "Dat! Dat was echt zo gaaf!" Mijn mond kon alleen maar lachen. "Nu moeten we je wat uitleggen. Wat wij doen, mag niet." Mijn gezicht verstijfde. "Hoezo mag niet?" Zei ik terug. "Weet je nog, die wetten? Die zijn streng. Het wolven-ministerie wil niet dat we in geheim meer wolven laten opkomen. Dat moet onder hun toezicht. Je bent nu illegaal in 'wolvenland'. Vooral omdat je een meisje bent zullen ze je willen zien." Verteld Ali. "Maar waarom moet ik dan geheim blijven?" Zeg ik. Ali en Jamar kijken elkaar aan. Ze houden iets geheim. Iets dat ik nu moet weten. "We zeiden je dat vrouwelijke wolven zeldzaam waren. Maar.. Eh, er zijn op de hele wereld geen vrouwelijke menswolven meer te bekennen. Het ministerie vind dat vrouwen en wolven niet samengaan. Elke vrouwelijke menswolf die ze tegen komen wordt vermoord, ongeacht wie."
Ik schrik, die had ik niet aan zien komen. In twee uur tijd was mijn leven totaal veranderd, en dan hoor je dit. Ik mag dus helemaal niet leven. Ik hoor dood. "En waarom gaan jullie tegen de wet in?" Vraag ik. "Dan moet ik wel heel belangrijk zijn!"
"Jouw vader, Mila, was onze roedelleider. Totdat die weerwolven kwamen en onze roedel uitroeide, omdat wij zogenaamd de halve stad hadden vermoord. Maar zo zijn wij niet. We eten al jaren geen mensen meer! Natuurlijk zijn er roedels die dat wel doen, maar wij niet. In ieder geval, een roedelleider hebben we nu niet echt." Zegt Seth, en Jamar kijkt hem boos aan. "Sorry, Jamar voelt zich vrij de leider hier." Zegt hij, en hij geeft me een knipoog. "Jij bent zijn opvolger! Jij moet de baas zijn van onze roedel, anders hebben we niemand meer."
De baas? De leidster? Dan kan ik helemaal niet! En dan ook nog illegaal..! "Kan iemand anders dat niet doen?" Zeg ik. "NEE! BESLIST NIET!" Schreeuwt Sue uit het niets, mij nog steeds boos aankijkend. Seth werpt hem een vernietigende blik toe, en zegt tegen mij, "Het zit in je bloed. Je voor-voor-voor vaders waren al leider van deze roedel. Als iemand dat anders doet... Dat zou alles breken! Dan zou het ministerie al helemaal flippen!"
Ik knik. "Als jullie me het niet kwalijk nemen, ik moet even de informatie laten bezinken.." Zeg ik, en loop langzaam weg. Mijn hoofd vol gedachten, zoals altijd.