Hoofdstuk 18

Sputterend kwam Draco weer boven, terwijl ik het uitgierde van het lachen. Ik trok vlug mijn shirt over mijn hoofd, om te voorkomen dat hij nat werd. Draco klom behendig uit het zwembad en kwam op me afgestormd. Ik zette het op een lopen, draaide me om, greep zijn hand en sprong met een salto het water in. Lachend kwamen we weer boven. ‘Mooie salto,’ zei Draco die een mond vol water uitspuugde. ‘Wel jammer dat ik daar de dupe van was, omdat ik geen salto’s kan.’
‘Ik ook niet,’ zei ik schouder ophalend. ‘Dit was ook voor mij de eerste keer hoor.’ Lachend klommen we weer uit het koele water en gingen we in het gras in de zon liggen. Ik legde mijn hoofd op Draco buik, die regelmatig op en neer ging. ‘Jo?’ Klonk Draco’s stem. ‘Hmm?’ Vroeg ik. ‘Dit is best fijn,’ zei hij zachtjes. Ik knikte voorzichtig. ‘Ja dat is het wel ja,’ fluisterde ik. Draco kwam overeind en ik deed hetzelfde. ‘Wat?’ Vroeg ik voorzichtig. Draco pakte mijn gezicht en kwam langzaam dichterbij. Eerst wist ik niet hoe te reageren, maar daarna wendde ik vlug mijn blik af en zijn lippen belandde op mijn wang. ‘Wat is er?’ Vroeg Draco, die mijn gezicht weer zijn in drukte. ‘I.. Ik..’ Hakkelde ik. ‘Ik kan het niet.’ Ik boog mijn hoofd en ontweek zo goed als ik kon Draco’s blik. Draco’s vingers duwde mijn gezicht echter weer in zijn richting. ‘H.. He.. Het spijt me,’ hakkelde ik. ‘Ik.. Ik.. Ik ben nog nooit eerder verliefd geweest. Ik bedoel. Ik weet eigenlijk niet eens wat ik bedoel.’
‘Ik denk dat ik weet wat je bedoeld,’ fluisterde Draco. ‘Je bent voor me gevallen, net zoals ik voor jou.’ Zijn stem was net een zuchtje wind, die een koude rilling over mijn armen liet lopen. ‘Misschien,’ fluisterde ik. ‘Kus me,’ fluisterde Draco. ‘Misschien is dat wel een goed idee,’ antwoordde ik zachtjes. Zijn koude vingers klemde zich zachtjes om mijn gezicht en langzaam brachten we onze hoofden dichterbij. Zijn lippen waar zacht en warm en ik drukte de mijne iets steviger op de zijnen. Toen Draco zijn mond opende, maakte ik mijn lippen voorzichtig los van de zijnen. ‘Te ver?’ Vroeg hij. Ik knikte. Ik sloeg mijn armen om hem heen en nestelde me tegen hem aan. ‘Gek dat wij elkaar eerst niet konden uitstaan,’ mompelde ik. Hij haalde zijn schouders op. ‘Mijn ego staan af en toe in de weg.’
‘Misschien kunnen onze ego’s nog wel vriendjes worden,’ grapte ik. Hij wist net zo goed als ik, dat mijn ego misschien wel net zo erg was als de zijnen. Of erger, zou best eens kunnen. ‘Hmm ik denk dat ze elkaar wel zouden mogen, jij bent echt een trut op school wist je dat?’ Ik gniffelde even. ‘Je draagt het schooluniform niet, niet compleet dan, je scheld Pansy altijd uit als je haar ziet. Niet dat ze het niet verdient,’ voegde hij daar onschuldig aan toe. ‘Moet ik nog doorgaan?’
‘Doe maar,’ antwoordde ik. ‘Je was net lekker bezig is het niet?’
‘Goed, wel je maakt nooit je huiswerk, niet dat ik dat wel doe hoor. Je grootste hobby is mensen vervloeken, die het verdient hebben.’
‘Ik begin me nu nog meer af te vragen, waarom de Sorting Hat me in Gryffindor wilde plaatsen,’ mompelde ik. ‘Ik denk dat ik dat wel weet,’ zei Draco die ondertussen over mijn hand streek met zijn duim. ‘Je komt altijd voor iedereen op, zelfs voor mensen uit andere afdelingen. Je bent dapper genoeg tegen de regels in de te gaan, mocht het nodig zijn. Ook als het niet nodig is, maar dat doet er nu niet toe. Je karakter is te goed, ook al heb je een aantal sluwe trekjes. Ook al gok ik dat, dat door je ouders komt.’ Ik keek hem onderzoekend aan. Hij had mij beter in de gaten te gehouden, zonder dat ik het gemerkt had. Ik deed mijn mond open om er iets van te zeggen, toen Draco’s naam over werd geschreeuwd, door de stem van Narcissa. ‘Draco! Hier komen nu!’