De 100e Hongerspelen - 209

De volgende dag begon Katniss de gesprekken met haar voorbereidingsteam, Venia, Flavius en Octavia. Alledrie zagen ze er vreselijk uit, bijna nog erger dan toen Katniss ze zwaar mishandeld in district dertien had gevonden. En oud. Geen van de drie begreep echt goed wat er gebeurd was, maar nadat Katniss voor ieder van hen heel geduldig de uitleg had gedaan, wilden ze alledrie helpen.
“Snow gaat te ver nu”, had Flavius gezegd, terwijl Octavia vooral medelijden had met Adriënne. Katniss was opgelucht toen ze Octavia als laatste weer kon later wegbrengen. Peeta kwam de kamer in.
“Gaat het?” Katniss knikte aarzelend. “Moest jij de arena niet in het oog houden?”
“Toista neemt even over, samen met Pattie en Johanna”, zei hij met een glimlach. “Ik dacht dat je wel even nood had aan een, euh, gezellige babbel.” Katniss glimlachte.
“Tja, misschien wel. Venia, Flavius en Octavia… Ik herkende hen niet meer, Peeta. Die gekke vrolijkheid altijd…”
“Dat was bijna vervelend”, zei Peeta met een grijns. “Al dat gekakel.”
“Ja, maar ze hielpen me wel.”
“Dat is waar”, moest Peeta toegeven.
“Zijn die drankjes al geregeld?”
“Peli stuurt ze over een half uurtje.”
“Oké, alle tekstjes in orde?”
“Volledig”, zei Peeta met een glimlach.
“Nu maar hopen dat Ian het begrijpt”, merkte Katniss op.
“Zeker weten, en Vania ook.”
“Waarschijnlijk. Alleen moet Xandrijn zich er bij neerleggen.”
“Katniss, als ik eerlijk mag zijn… Ik mag Xandrijn, en hij is een sterke kerel, maar ik denkt dat Rue heel wat meer kans heeft in de arena dan hij. Hij is te erg gekwetst, te kwaad. Hij is de eerste om een stommiteit uit te halen. Toista erkent dat ook.”
“Ik weet het”, zuchtte Katniss. “Ik blijf verbaasd over hoe goed Ian zich er door slaat, na die moord. Misschien lijkt hij toch meer op mij dan ik dacht, maar de klap komt als hij die arena uit is.”
“Maar dan heeft hij ons”, zei Peeta zacht. “Katniss, Ian is er zijn hele leven op voorbereid. Natuurlijk gaat hij het zwaar hebben, hij is geen beroeps, hij moord niet voor zijn plezier. Maar hij heeft zijn hele leven geweten dat het zou gebeuren. Hij komt er weer bovenop, met ons, met Vania.”
“Je bent optimistisch.”
“Nee, realistisch. Jij hebt het ook verwerkt, Katniss, terwijl het voor jou zoveel zwaarder was. En ja, Ian lijkt heel erg op jou, wat dat betreft.”