09.

Ik probeer recht op te zitten. Auw. Mijn rug! Ik voel werkelijk elke spier in mijn lichaam zeuren. Oh man… Op de grond slapen is niets voor mij. Ik kijk om me heen, iedereen slaapt nog. Hoe laat zal het zijn? Ik voel aan mijn broekzak. Oh wait. Ik heb een jurk aan. En je mobieltje gaan zoeken terwijl je vast zit in de middeleeuwen is nou niet echt logisch. Maar hoe moet ik de tijd dan weten? Ik hoor vogeltjes, het is dus ochtend? Ik wurm me uit Kimberly haar houtgreep en sta dan langzaam op. Eerst maar wat rek en strek oefeningen, al wil ik vandaag nog iets van productief zijn. Ik rek mijn benen en armen. Plots hoor ik achter me zacht gelach. Ik draai me om en kijk daar recht in het gezicht van Jackson. ‘Wat?’ Vraag ik hem. Hij schudt alleen zijn hoofd. Dan niet. Ik draai me weer om en ga verder. Alweer wordt ik gestoord door zijn gelach. ‘Wat?!’ Vraag ik nu iets harder. Hij haalt zijn schouders op en loopt het bos in. Wat. Een. Mafkees.

‘Klaar voor kiddo?’ Chris haakt zijn arm in de mijne. ‘Zeker paps. Trouwens hoe komt het dat jij zo vrolijk bent deze morgen? Komt het soms door het lange intieme gesprek dat je gisteravond met Léonore had?’ Ik wiebel met mijn wenkbrauwen. Ik krijg een zacht tikje tegen mijn achterhoofd. ‘Aauw.’ Speel ik overdreven in op de tik. ‘Overdrijf niet zo joh! En zo intiem was dat gesprek niet hoor.’ Mompelt hij. Ik lach. ‘Paps is verliefd. Wow.’ Ik ren –eigenlijk meer huppel- een stukje naar voren en laat Chris achter mij. We komen al bijna weer bij de stadspoort aan. Ik zie de bewaker die ik gister ook zag. Hij schuifelt nerveus heen en weer. ‘Hallo.’ Groet hij me. ‘Hallo.’ Groet ik terug. ‘Ik ben Isaac. En jij?’ Ik stel mezelf voor. ‘Wat een mooie naam, Rosalie.’ Ik weet niet waarom, het zal waarschijnlijk door het accent komen, maar hij laat me blozen. ‘Rosalie kom.’ Roept Chris die opeens voor mij uit loopt. Ik zeg Isaac gedag en loop achter Chris aan. ‘Je hebt wat daar.’ Chris wijst naar zijn wang. Shit, heb ik voor gek gestaan? Ik wrijf met mijn vingers over de plek die Chris aanwees. ‘Weg?’ Vraag ik hem. ‘Oh wacht, je was gewoon aan het blozen.’ Ik zucht. ‘Goeie grap, Chris.’