Hoofdstuk 4

Ik ging recht staan en liep naar voor. Deze morgen was ik nog blij dat ik geen te opvallende kleren aanhad, maar het viel het juist op omdat iedereen andere kleren aanhad. Eenmaal ik vooraan was begon ik te praten.
"H- Hallo, Ik ben Sissi Abygail Summer," zei ik twijfelend en traag. Miss Shily deed teken om verder te gaan, wat ik dan ook deed.
"Ik ben 15 jaar en ... ik ben hier nieuw op school... Ik heb een broer die hier al ... Vijf jaar op school zit, als ik me niet vergis... Ik ben van Australische en Amerikaanse afkomst ... En ik werd geadopteerd ... Ik leef hier dus al sinds ik één jaar en vier maanden was... Mijn hobby's zijn surfen, dansen, skaten, muziek spelen, voetballen, baseballen met vrienden en natuurlijk veel watersporten... Ik heb alles gezegd, denk ik," zei ik opsommend, waarna ik aanstalten maakte op te gaan zitten.
Als ik naar achteren stapte, vroeg er iemand luid door de klas: "Wie is je broer? Ken je hier al mensen eigenlijk?"
Ik zocht de persoon wiens stem de vraag had gesteld en zag dat het een blonde jongen was. Ik vertelde wie mijn broer was en zei dat ik nog andere personen hier kende. Een paar mensen bekeken me van top tot teen en een "ah" was te onderscheiden uit hun mond.
Ik ging terug zitten en na ongeveer een half uur had iedereen zich voorgesteld. Een paar namen had ik onthouden. Zoals de jongen die me daarstraks een vraag had gesteld, hij noemde Jase Cory Stew. Een andere blond meid, die een beetje bitchy-achtig was, noemde zich Liana Elsa Domino, ook had ik de naam van een lieve meid met bruinrost haar en bruingroene ogen onthouden, Ary Selena Sabato. De anderen had ik niet echt onthouden, ook omdat ik veel met mijn gsm bezig was en niet veel oplette.
Uiteindelijk mochten we even pauzeren, aangezien er niks meer te doen was. Miss Shily riep ons na drie kwartier terug naar binnen en gaf ons nog een map, een bundel blaadjes en twee andere blaadjes die ze net had gekregen. Dit keer mochten we niet naar buiten want het zou oneerlijk zijn tegenover de andere klassen. Iedereen ging dus in groepjes zitten op de baken en stoelen. Ik bleef achterop en deed mijn oortjes in en luisterde naar dubstep.
Ik had niet door dat ik mijn ogen toe had gedaan, maar na luid getik op mijn bank werd ik me er van bewust. Ary glimlachte en ik deed mijn oortjes uit. Ze vroeg of ze naast mij kon gaan zitten, en ik zei dat er geen probleem was.
"Dus je bent nieuw hier hé? En hoe vind je het?" vroeg ze dan maar als ze was gaan zitten.
Ik dacht even na en antwoordde dan gewoon: "Gewoon waarschijnlijk." Ze lachte om mijn reactie waardoor een paar blikken nieuwsgierig naar ons keken.
"Laat me raden, je denkt dat iedereen fake en rijk en egoïstisch is hier?!" zei ze. Ik knikte twijfelachtig en ze zei dat ze het begreep.
"Maar jij lijkt leuk hoor en de mensen die ik hier al ken, zijn het ook niet hoor," zei ik dan vlug.
"Geeft niets hoor, ik ga een beetje akkoord met wat je zegt want om eerlijk te zeggen, ik hoor bij die groepen meestal," zei ze dan. Ze wees dan naar de groep met Jase en Liana. Ik knikte en ze lachte een beetje.
"Maar vertel eens, wie zijn die mensen die je hier al kent?" vroeg ze me.
"Mijn drie beste vrienden en enkele vrienden van mijn broer."
"Hahhaha maar wie zijn die drie beste vrienden dan? Geloof me, je kunt me vertrouwen!"
Ik glimlachte haar dankbaar en antwoordde op haar vraag. "Gosh Ryan Miles, Kiliann Simon Gues en Thony Kyle Math."
"Meen je dat?" vroeg ze verbluft. Ik knikte verlegen en niet begrijpbaar.
"Ze zijn de mooiste, minst fake en liefste populaire jongens hier op school, met je broer en een paar anderen."
"Ja.. ik weet het," zei ik weer verlegen. Ze zei dat ik veel chance had met hen, want ze zijn echt super. Ik glimlachte dankbaar en ze vroeg of ik bij haar vrienden wou aansluiten. Ik knikte en volgde haar tot de bank waar de groep zat.
"Hey Sissi gaat 'ie?" vroeg een stoerdere jongen. Iedereen keek op en glimlachte wat.
"Ja bedankt," zei ik.
"Ga maar zitten hoor! Ik ben Kevin Dean Mad," zei die ene terug. Ik knikte vriendelijk en ging zitten.
"Dus je ben geadopteerd, hoe voelt dat?" vroeg een meisje, waarvan ik denk dat ze Casandra Ally Arny heet.
"Niet veel, ik bedoel, ik ken mijn biologische ouders niet maar mijn geadopteerde ouders zijn net hetzelfde, dus ik weet niet of er echt iets speciaals is," zei ik. Ze lachten en spraken verder over van alles en nog wat. Af en toe gaf ik een commentaar of mening maar verder luisterde ik eerder verveeld.
"Jullie mogen gaan, de bel gaat zo," zei Miss Shily glimlachend. Iedereen liep naar buiten en zei gedag aan Miss.
Als ik op de speelplaats was, kwam Ary naar mij en zei me gedag. Ik vond haar echt vriendelijk. Ik zei haar ook gedag en liep wat verder.