Let the walls break down (atl) 32

Wanneer ik wakker word ligt er niemand naast mij. De plek waar Jack zou moeten liggen voelt warm aan dus weet ik dat hij nog maar net wakker is. We gaan vandaag samen shoppen. We gaan voor elkaar een laat kerstcadeau kopen. Heel de groep gaat mee, ook Ivy.

"Oké, ik ga hier binnen. Wie gaat er mee?" Jack staat voor een speelgoedwinkel. Ik zie niet in wat hij daar wil gaan zoeken maar besluit toch mee te gaan. "Sorry, Ash, jij niet. Ivy, kom jij mee?" Natuurlijk gaat zij met veel plezier binnen. Zack besluit bij mij te blijven, net als Rian. Alex gaat mee met Jack en Ivy. "Kom, wij gaan ook ergens binnen." stelt Rian voor. "Oh, kijk! Kledingwinkel, daar wil ik binnen." Hyper loop ik er naartoe. "Meen je dat nu, ik heb echt geen zin om daar binnen te gaan. Je gaat er uren doorbrengen, twijfelen wat je zou nemen." klaagt Zack. "Oh, komaan, doe het voor mij." smeek ik. "Alsjeblieft." Ik zet mijn schattigste gezicht op met puppy-oogjes en zoals verwacht geeft hij toe. Bij Rian moest ik al geen moeite meer doen.

"Wat vinden jullie hiervan?" vraag ik een beetje onzeker. Ik twijfel of het me wel gaat of niet. Zack en Rian zijn misschien geen specialisten op modegebied maar als zij het goed vinden dan ben ik er van overtuigd dat het Jack ook aanstaat en dan ben ik gelukkig. Nog voor ik volledig het pashokje uit ben trekt Zack een foto met zijn gsm. "Hé, dat is niet lief. Ik verwachtte er me niet aan." Met een pruillip kijk ik naar hem. "Ach, wat maakt het uit? Je staat er goed op. Jack zal blij zijn als hij die foto ziet." lacht hij. "Je staat me gewoon uit te lachen, ik neem je nooit meer mee naar een kledingwinkel." zeg ik nep-beledigd. "Oh, het spijt me, Ashley, vergeef me." smeekt hij lachend. "Talk to the hear" Ik draai mijn gezicht van hem weg en haal mijn hand door mijn haar zodat het even opvliegt. Rian en Zack lachen. "Je beseft toch dat het niet talk to the hear maar talk to the hand is, hè?" lacht Zack. "Ik wil origineel zijn, als je altijd doet wat iedereen doet dan ben je niet uniek of origineel." verdedig ik mezelf. "Nu je weer met me lacht vergeef ik het je toch niet. Maar wat vind je er nu van? Ik heb jullie mening nodig." De jongens kijken me aan. "Staren helpt niet echt" merk ik op wanneer geen van beiden iets zegt. "Het gaat je wel, maar ik weet het niet... Het lijkt alsof er nog iets ontbreekt." geeft Rian oprecht toe. Wanneer ik afwachtend naar Zack kijk is die weer bezig met zijn gsm. "Wel, wat denk je, Zack?" Zack kijkt op van zijn gsm. "Wel, Jack vindt het je niet helemaal gaan." antwoordt hij luchtig. "Ik kan hem ook niet helemaal ongelijk geven, probeer eens in het rood. Ik heb die jurk in het rood zien hangen, dat gaat je vast veel beter." vervolgt hij eerlijk. "Heb jij die foto doorgestuurd naar Jack?" vraag ik ongelovig. "Sorry, maar ik weet gewoon dat je onze mening vroeg omdat je dan weet wat Jack ervan vindt. Je bent voorspelbaar." Ik loop naar het rek waar ik de jurk vandaan gehaald heb en neem ze in het rood. "Ik haat je Zack" zeg ik wanneer ik tussen hem en Rian doorloop naar het pashokje. "Ik hou ook van jou, Ashley" roept hij voor de hele winkel. Waarom nam ik hem ook weer mee?
Tot mijn grote verbazing had Zack nog gelijk ook, over de jurk. De rode gaat me veel beter."Jongens, wat vinden jullie van deze jurk? Ik vind ze..." Als ik uit het pashokje kom zijn de jongens verdwenen. Eens ik alle kledij gepast heb ga ik opzoek naar de jongens. Wanneer ik één van de werknemers passeer hoor ik haar klagen tegen het meisje achter de kassa over jongens die mensen doen verschieten. Meteen denk ik aan Rian en Zack. Die gedachte wordt alleen maar bevestigd wanneer ik langs een rek passeer waar Zack en Rian uitspringen om me te doen verschieten. "Er zijn al klachten dus hou jullie gedeisd." reageer ik toch wel geschrokken. "Ah, komaan, het is hier saai. We mogen toch een beetje plezier hebben." antwoordt Zack meteen. "Kom, we gaan aanschuiven voor jullie nog andere streken beginnen uit te halen."