Laatste school dag

Vandaag sta ik met een ander gevoel op dan normaal. Ik zou afscheid nemen van mijn school. We woonden zo'n 7 jaar in Amsterdam en ik vond het hier te gek. Ik heb hier mijn hobby's, mijn vriendinnen en beste vriend. Ik kan dat allemaal niet missen.. Ik wil hier niet weg. Maar mijn vader moest weer zo nodig een nieuwe baan krijgen in Eindhoven. Mijn ouders zijn gescheiden en toen is mijn moeder overleden aan teveel alcohol. Ik woon nu bij mijn vader en we hebben het erg naar ons zin. Ik ben enigs kind maar zo voelt het niet. Mijn beste vriend Nils komt iedere dag bij ons. Hij eet bij ons en blijft soms slapen. Dat doe ik ook bij hem, maar minder vaak omdat ik papa niet alleen wil laten. Ik voel dat de tranen op komen als ik eraan denk dat ik morgen in de auto zit naar een andere stad. Ik ken daar wel 1 iemand, dat is Rein, nouja ik weet hoe hij eruit ziet en hij weet het van mij. Hij weet hoe ik heet en dat ik de beste vriendin van Nils ben. Via Nils ben ik ook in contact gekomen met Rein, Daan en Owen. Ze zijn super aardig! Ik pak mn brood en loop naar boven om mijn tas in te pakken voor de laatste dag school in Amsterdam. Ik kijk nog 1x mijn kamer rond en loop dan naar beneden en stap op de fiets naar de plek waar Roos op me wacht. Dus morgen vertrek je echt? Zegt ze met een pruillipje. Ja rosie, zeg ik en we fietsen verder. Ik ga je echt missen, zegt ze. Ik jou ook, met wie moet ik nou naar school fietsen? Met Rein, zegt Roos lachend en ik bedenk bij mezelf dat het wel een goed plan is. Ik zal hem vanavond wel is whappen. We komen aan op school en ik zie Nils al met z’n rug naar ons toe staan. Ik zet mijn fiets in het fietsenhok en loop hem tegemoet en knuffel hem van achter. Hoi nilsiepilsie, zeg ik en hij draait zich om en geeft me een knuffel. Hey nieniepienie, lacht ie en we lopen naar binnen. Wat heb je het eerste uur? Vraagt Nils. Biologie, de laatste keer mevrouw Kuiper, zeg ik. Zij was de enige docent die me begreep als ik even de klas uitging. Ja zij is echt chil, zegt Nils. Ik zal der wel op de hoogte houden hoe het met je gaat. We lopen naar onze kluisjes en zeggen elkaar gedag. Bij mijn kluisje staat Sofie me op te wachten. Hey Soof! Zeg ik. Ik geef der een zetje waardoor ze uit evenwicht raakt en tegen de kluisjes aan valt. We moeten lachen en we lopen samen naar het lokaal. Ik ga vandaag het nummer van Rein aan Nils vragen, zeg ik. Dan moet je hem wel gelijk aan mij geven Nina! Schreeuw Sofie door de hele klas. Nee ik hou hem lekker voor mezelf, zeg ik en ik steek mijn tong uit. Sofie moet lachen en we kletsen nog wat over Mainstreet. Best gek dat mijn beste vriend bij de leukste jongensband van Nederland zit. Ik whapp Nils.

Ik: Nilsssss x
Nils: Ninaaaa x
ik: waar heb je les zo? dan wacht ik je op voor de pauze.
Nils: hm, geen idee.. ik vraag aan Tom.
Nils: Tom zegt 204
Ik: Oké dan komen ik en Sofie daarheen.
Nils: SOFIEEEE xTom

Ik laat lachend het bericht aan Sofie lezen. Mag ik iets terug sturen? Vraagt ze. Ik geef haar mijn mobiel en ze begint te typen.

Ik: wie is Tom? X Sofie
Nils: “foto”
Ik: ik ken hem niet hoor .. x Soof
Nils: Sofie ?!?!?!?!?!?!?! ben je gisteravond dan vergeten? X Tom
Ik: oh was jij dat ..
Nils: haha wat zijn we weer leuk
Ik: ik ben hartstikke leuk x Nina
Nils: klopt moppie x Nils
Ik: i love you x
Nils: i love you to
Nils: I LOVE YOU SOFIE
Ik: ja doei x

We leggen mn telefoon weg en moeten lachen. Wat is Tom toch ook een downie, maar wel een lekkerding. Hij heeft wat met Sofie.
Na het 2e lesuur lopen we naar lokaal 204. Nils en Tom komen net naar buiten. Met z’n vieren lopen we naar de aula en zoeken een plekje. Zo jongens, dit is dus mijn laatste pauze op deze school. Nils doet net of die moet huilen, maar hij lijkt wel echt verdrietig. Naast me hoor ik Sofie zachtjes snikken. He Soof, je hoeft er toch niet om te huilen? We gaan iedere dag skypen en bellen en whatsappen en afspreken iedere vakantie en als het kan in het weekend! Je raakt me echt niet kwijt hoor? Nee weet ik toch, zegt ze, maar je laat me in de pauze en in de klas alleen achter met deze losers en ze kijkt de jongens aan. We moeten allemaal lachen. De bel gaat en we zeggen de jongens gedag.
Als ik op de fiets naar huis zit, voel ik tranen over mijn wangen lopen. Ik heb een heel rondje door Amsterdam gefietst en ben toen naar het huis van Nils gegaan. Hij zou zo ongeveer thuis komen en hij kwam inderdaad net aanfietsen. We hebben 2 uur op zijn bed liggen knuffelen en gezegd dat we elkaar gingen missen. Toen ik naar huis ging is die tot de hoek van de straat meegerend om me uit te zwaaien maar toen hield ie me niet meer bij. Mijn vader whatsappte me vanmorgen dat ik vandaag al afscheid moest nemen omdat we toch vanavond weggingen. Toen ik bij Nils was heb ik het nummer van Rein gevraagd en Nils werd gelijk rood. Ik zag het en hij zij dat Rein en hij altijd over me praten. Dat Rein me een mooi meisje vind en hij had al meerdere keren me nummer aan Nils gevraagd, alleen had Nils gezegd dat ik mijn nummer liever niet aan zoveel mensen gaf, en als ik wou dat Rein me nummer had dat ik dat zelf zou aangeven. Nils was bang dat ik dan minder met hem om zou gaan. Dat vond ik zo lief dat ik hem een kusje op z’n mond gaf en zei dat hij mijn allerbeste vriend blijft zelfs als ik in China zou wonen. Toen gaf die het nummer van Rein.
Ik zet mijn fiets in de schuur en loop naar binnen waar papa de laatste spullen in pakt. Ik zeg hem gedag en loop dan naar m’n kamer. Zo, eerst Rein maar eens whatsappen.