Ik trek een wenkbrauw op ‘Wat is dat nou weer voor vraag?’’Een hele normale vraag, dus beantwoord hem maar. Ik kijk hem grijnzend aan ‘Ik was van plan om n maandje of’’Een maand!?’’een maandje of 5, misschien 6 te blijven’ Damon grijpt naar zijn borst ‘Dat meen je niet!’ en hij grinnikt. ‘Wil je me een hartaanval bezorgen ofzo?’ en ik geef hem een por. ‘Ik hou ook van jou’ en hij loopt weg. Ik zucht even. Damon met zijn opmerkingen ook. ‘Zeg Damon’’Hmm?’’Waar kan ik mijn spullen kwijt?’’Wat dacht je van de gastenkamer?’ Ik pruil even ‘Net nu ik dacht dat ik bij jou in bed mocht slapen’ zeg ik met een grijns. Damon kijkt even om de hoek ‘Daar komt niet van in’’Flauw!’ en ik pak mijn tassen om ze naar boven te brengen. Ik hoor Elena en Stefan praten als ik boven kom. Ik spits mijn oren. Elena is aan het huilen. Ik hoor haar snikken. Ik zet mijn spullen in de gang en klop zachtjes op de deur. ‘Ja?’ voorzichtig kijk ik om de hoek. Elena zit tegen Stefan aan en veegt snel haar tranen af aan zijn t-shirt. ‘Oh Christina. Hoi’’Gaat het?’ Ze knikt ‘Kan ik iets voor je doen? Een glaasje water misschien?’ Ze schud haar hoofd. ‘Nee dat hoeft niet, maar toch bedankt’ en ze schenkt me een droevige glimlach ‘Roep maar als ik iets kan doen’ en ik sluit de deur. Ik draai me om en wil mijn spullen pakken, maar ze zijn verdwenen. ‘Damon?’ geen antwoord. ‘Damon?’ ik loop naar het gastenverblijf en zie mijn koffers al op bed liggen. ‘Geen dank!’ hoor ik van beneden komen. Soms, heel soms… Heeft Damon toch nog iets aardigs in zich.

‘En, valt er hier ook nog iets te beleven?’ zeg ik terwijl ik de keuken in loop. Elena staat in de keuken en schenkt een glas drinken voor zichzelf in. ‘De Mystic Grill is open’ antwoord ze en ze zet een glas neer ‘Wil je ook wat?’’Nee dank je. Ik heb mezelf al voorzien’ en ik lik even langs mijn lippen. Ze glimlacht. ‘Dus jij bent Christina’’In hoogst eigen persoon!’ en ik maak een buiging. ‘En jij bent Elena’ ze knikt. ‘Dat klopt’ Ze gaat op een kruk aan de bar zitten en ik ga er naast zitten. ‘Zeg eens Elena. Hoe heb je de gebroeders Salvatore eigenlijk leren kennen?’ ze bloost even. ‘Stefan zit bij me in de klas’ en ik rol met mijn ogen. ‘Oh ja, Stefan zit op school’ grinnik ik. Ze kijkt me aan. ‘En nouja, toen kreeg ik Damon erbij cadeau’ en ze glimlacht. ‘Nou ,wat een cadeau he!’ en ik sta op om naar de koelkast te lopen. ‘En jij dan?’ ik kijk om. ‘Hoe heb jij ze leren kennen?’ Ik pak een flesje uit de koelkast en drink er een slok uit. Dan ga ik weer naast Elena zitten. ‘Ik heb Damon leren kennen toen hij terug kwam vanuit Duitsland’ ze kijkt me vragend aan. ‘De tweede wereld oorlog was net voorbij. We waren op een ‘’Hero Party’’ en toen liep ik Damon tegen het lijf.’ Ik zwijg even en kijk naar de grond. ‘En toen kreeg ik Stefan erbij cadeau’ grinnik ik en ze knikt begrijpend.

Reageer (2)

  • Morgenster

    Ik zou hun ook wel cadeau willen hebbenxD

    1 decennium geleden
  • Solemnly

    Leuk verhaal!

    1 decennium geleden

Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen