OO3

Met een plof liet ik me op het kingsize bed vallen. Het zakte dieper in dan ik had gedacht. Ik was zo moe. Mijn koffer was uitgepakt en ik was de rest van de middag bezig geweest met het aanbrengen van een beetje Catherine in het huis. En nu was ik helemaal kapot. Ik keek op de klok. Vier uur pas? Hier dan. Jetlag. Bah. Ik liet me weer achterover zakken en deed mijn ogen dicht. Misschien even slapen…

Ik werd wakker van zacht gegrinnik naast me.
‘Cathy.’ Geschud. ‘Catherine.’ Hoe grappig spraken Amerikanen mijn naam uit? Heel anders dan thuis. Soepeler. Ofzo. Mijn slaperige brein begon allemaal rare dingen te denken. Ik deed mijn ogen open. Aveley hing boven me. Met die eeuwige glimlach. Ha, die zou niemand waarschijnlijk van haar gezicht kunnen slaan.
‘Hoe laat is het?’, vroeg ik terwijl ik slaapdronken rechtop ging zitten. Aveley keek me weer met grote ogen aan. Ik besefte dat ik automatisch Nederlands had gepraat.
‘Sorry, how late is it?’, vroeg ik toen.
‘It’s seven o’clock. I tought it would be a good idea to wake you up before dinner.’
‘Jeez! Thank you. I’ll fresh up and be downstairs in a few minutes.’ Snel sprong ik op en rukte schone kleren uit de kast, terwijl Aveley wee naar onder ging. Ik gooide mijn vieze reiskleren in een hoek en schoot in mijn nieuwe keren. Ik haalde de make-up die over mijn hele gezicht verspreid was van mijn gezicht en deed opnieuw wat mascara op. Ik trok mijn staart uit mijn haar en haalde er snel een borstel doorheen. Toen rende ik snel naar de trap. Ik denderde de trap af, nu zonder te vallen, en racete de gang door. Zonder verdwaald te raken! Ik volgde vanaf daar mijn neus. Ik duwde een deur open en kwam inderdaad uit in de keuken. Aveley wenkte me vanaf de eettafel verderop. Snel waste ik mijn handen en plofte aan tafel.
'Catherine!', klonk er achter me. Ik stond op en draaide me om.
'Aunt Mary!' Ik vloog in haar uitgestrekte armen. Haar mocht ik wel bij haar voornaam noemen. Oom Rothwell had dat liever niet. Mijn tante was een lange vrouw, die ook nog op torenhoge hakken liep, met golvend blond haar. Ze was altijd vrolijk. Ze had een full-time baan ergens op een kantoor. Ik maakte me los uit haar armen.
'Great to see you again, aunt.'
'Indeed, honey.' Met een glimlach schoof ik weer aan tafel. Tante Mary gaf Aveley ook een knuffel. Toen zij ook zat kwam oom Rothwell binnen met Jenny op zijn arm. Ze begon meteen te spartelen, oh jeetje.
'Daddy! I Cacie!' Haha, geniaal. In Nederland zouden ze me uitlachen om kakkie!
'After dinner, okay honey?', zei oom Rothwell tegen haar.
'Yes, daddy.', zei ze braaf. Oom Rothwell zette haar op haar stoel.
'Cathy, are you ready to go to work tomorrow?'
'I am. I'm looking forward to meeting al those new people.', glimlachte ik, terwijl de zenuwen door mijn buik gierden. Oh, my...