Hoofdstuk 8
Shit! Shit! Shit! Wie versliep zich nou op zijn tweede schooldag!? Ik had gedacht dat ik wel op tijd wakker zou worden. Niet dus. Terwijl ik de trap af stormde bond ik mijn haar in een staart en in dezelfde beweging pakte ik mijn jas van de kapstok.
"Goeiemorgen schat." Ik vloog door de keuken "Ik dacht dat jij eerste uur vriuj was. Ik hoorde al niets."
"Verslapen." Ik nam gelijk nog een hap cruesli. "Doei!"
"Doeg, ik ben vanmiddag gewoon thuis. Veel plezier op school!"
Ik stak mijn duim op als teken dat ik het gehoord had. Ah man, ik moest echt een fiets hebben.
Hijgend kwam ik de school binnen rennen. Eline zou wachten bij mijn kluisje, maar ze was al weg. Gelukkig maar, anders was ze sowieso te laat geweest. Ik wist tenminste waar ik moest zijn deze keer, wiskunde. Dat lokaal kon ik tenminste meteen vinden. De trap nam ik met twee treedes tegelijk. Ik was halverwege toen de bel ging. Toen ik bij het lokaal kwam, was de deur al dicht. Ik had mijn mond al open voor excuses toen ik binnen stapte, maar daar kreeg ik de kans niet voor.
"Was je de weg weer kwijt Clarissa?" Er zat sarcasme in zijn stem.
"Nee meneer, ik heb me verslapen."
De man stak zijn hand op "Het kan me niet zo veel schelen waarom je te laat bent. Je mag je gaan melden."
Ik keek hem stomverbaasd aan. "Nou.. Kunt u mij dan tenminste vertellen waar ik heen moet?"
"Meldkamer" Hij draaide zijn rug naar me toe.
"Ja, en waar is dat?"
"In het gangetje naast de kantine."
Ja, daar zaten dus allemaal gangetjes. "Man wat is ie chagarijnig." Mompelde ik
"Zei je wat Clarissa?"
"Ik had net zo goed in bed kunne blijven." Ik hoorde onderdrukt gelach toen ik het lokaal uit liep.
De meldkamer was gelukkig niet zo meoijlijk te vinden. Er zat een verveelde vrouw achter haar computer. ZOu ik ook zijn als ik de hele dag naar een schermpje moest staren en leerlingen invoeren. Ze keek even op toen ik aan kwam lopen.
"Wat kan ik doen?"
"Ik ben er uit gestuurd."
"Dat heb je snel gedaan dan. Hier heb je een formulier. Je kunt hem daar invullen. Daarna hier terugkomen." Ze wees naar een aantal tafels achter het hokje, waar nog een ander meisje zat. Ik pakte het formulier aan en ging naar de tafels. De stoel schraapte over de vloer toen ik hem naar achteren trok. Het meisje schuin tegenover me keek op en glimlachte. Ik glimlachte terug. Op het formulier stonden alleen maar onzinnige vragen, 'Hoe denk je het op te lossen met deze leraar?'. Nou, niet. Ik keek naar de muur tegenover me. Niet dat die echt interessant was, maar wel interessanter dan het formulier.
"Wat heb je gedaan?"
"Huh.. wat?"
Het meisje wees naar mijn formulier "Waarom ben je er uit gestuurd?"
Ik haalde mijn schouders op "Ik had me verslapen en was iets van dertig seconden te laat in het lokaal."
"En waarom mocht je dan niet gewoon gaan zitten?"
"Weet ik niet."
"Wie had je?"
"Meneer Gabraal ofzo?"
"Oh, ja.. Maar hij is ook gewoon niet normaal streng."
Het gesprek viel stil. Ik keek weer naar mijn formulier en krabbelde wat op. Ik dacht dat leerlingen er niet echt heel erg veel moeite in zouden steken.
"Ik heet Nicky trouwens."
"Clarissa." Ik keek haar even glimlachend aan. Ik mocht haar wel.
De rest van de dag ging gewoon voorbij. Ik bleek met Nicky tekenen te hebben, wat wel gezellig was. Toen ik thuis kwam moest ik wel huiswerk maken. Ten eerst omdat ik binnen drie dagen school al achter liep, en ten tweede omdat mijn 'moeder' thuis was en anders zou gaan vragen of ik wel iets aan school deed. Ik snapte ineens de totale verveling van scholieren. Binnen een paar minuten zat ik dom uit het raam te kijken, terwijl er niets te zien was. Toen er een kraai kwam aan vliegen, veerde ik overeind. Afleiding! Iets om mee te praten. De kraai landde in mijn open raam voor het bureau. Ze hield haar kopje vragend scheef.
Wat moet ik doen?
Ja.. Misschien moest ik ook maar eens wat dingen in de gaten gaan houden. Ik had uitgezocht waar Kay woonde.
"Ga naar Kay zijn huis en hou hem in de gaten. De hele familie trouwens. Vertel me vanavond maar wat er precies gebeurt."
De kraai vloog op met een lichte kras. Ik keek haar na, daarna vroeg mijn natuurkunde al mijn aandacht weer.
Er zijn nog geen reacties.