08.

Ik krijg een quasi-nijdige blik van Chris toegeworpen. ‘Paps? Pub? Uitleg graag?’ Jackson wendt zich tot mij. Ik kijk vragend naar Chris, die me een knikje terug geeft terwijl hij verslagen neerploft op de boomstam. ‘Goed, we liepen dus over het plein heen. Oh, dit gebeurde voordat we het grote kasteel zagen trouwens. En op de hoek was dus een pub. Chris kon het niet laten en smeekte mij om mee naar binnen te gaan. Hij ging op z’n knieën dus ik kon niet weigeren. Toen we daar binnen waren, waar het overigens naar drank en mannen rook, vroeg de barman aan ons of we wat te drinken wouden. Chris vertelde dat we geen geld hadden, toen stelde de barman iets voor. Hij wou Chris drinken geven als ik mee naar boven ging. Ik had natuurlijk meteen door waar hij het overhad en weigerde-‘ ‘HO! Dat is niet waar mevrouwtje.’ Onderbreekt Chris mij. ‘Zij had natuurlijk geen idee waar het over ging en stond daar als een schaap een beetje te lachen. Ik had daarentegen wel door dat die man slechte plannetjes had en maakte dat duidelijk. Toen gingen we weer naar buiten en-‘ ‘HO! Er gebeurde nog wat tussen.’ Onderbreek ik hem nu. ‘Hij zei eerst tegen de barman dat ik zijn dochter was. Vandaar de “paps” en toen sloeg hij met zijn vuist op de bar. De barman leek erg geïntimideerd door jou pappie.’ Ik kijk met mijn puppy blik naar de grijnzende Chris. Ik zie ook de acht andere hoofden grijnzen. ‘Klinkt alsof jullie het leuk hebben gehad daarzo.’ Merkt Jasmijn op. Ik knik en zie Chris ook knikken. ‘En wat hebben jullie hier gedaan?’ Vraag ik geïnteresseerd aan Jasmijn. Ze vertelt wat ze allemaal heeft gedaan en ook de andere vertellen hun verhaal. Eerlijk gezegd, heb ik er geen woord van mee gekregen. Ik zit, zoals meestal, weer diep in gedachten.

Ik schrik op van de stoot die van links komt. Mischa kijkt me glunderend aan. ‘Wat?’ Vraag ik hem verbaast. ‘Jij niet luister, ik jou slaan gaan.’ Hij lacht en ik lach mee, maar alleen maar om zijn grappige verwoording. ‘Er werd wat aan je gevraagd.’ Legt Kimberly uit. ‘Ohh, wat dan?’ Ik kijk de kring rond, shit, ze kijken allemaal naar mij. Chris schudt lachend zijn hoofd. ‘Zo heb ik je toch niet opgevoed, Roos?’ Iedereen schiet in de lach, inclusief ik. ‘Wat was de vraag?’ Vraag ik dan in het algemeen terwijl ik de groep rond kijk. ‘We hadden het over de taakverdeling van morgen. De vraag was of je morgen weer het drop in wil. Het lijkt ons handig om telkens dezelfde mensen het dorp in te sturen, zodat jullie herkent worden.’ Léonore wisselt haar blik van Chris naar mij. ‘Ik vind het prima. En jij?’ Ik kijk onzeker naar Chris. Wil hij eigenlijk mij er wel bij hebben. ‘Tuurlijk kiddo.’ ‘Voor de rest blijft de taakverdeling voor nu het zelfde. Zullen we maar gaan eten?’ Stelt Léonore voor. We knikken en Severijn geeft ons elk een blad met besjes. Ik hou het voor mijn neus. Ok, ik heb honger, dus dit moet dan maar. Ik eet de besjes op en gek genoeg vullen ze best wel. ‘Misschien kunnen we morgen wat mee nemen uit het dorp?’ Stel ik voor als ik zie dat iedereen binnen drie seconde klaar is met eten. ‘Ja!’ Hoor ik Kimberly piepen naast me. Ze slaat meteen haar hand voor haar mond terwijl ze Léonore beschamend aan kijkt. ‘Niet dat het niet lekker is, maar het is gewoon, ehm, ehhhmm-‘ ‘Anders dan we gewend zijn.’ Vul ik Kimberly aan. Ze knikt instemmend. Ook de rest zie ik knikken. ‘Het is een goed plan om wat uit het dorp mee te krijgen. Alleen we hebben geen geld.’ Merkt Severijn op. ‘Ohh geen punt, ik ben het gewent om te stelen.’ Het is eruit voordat ik er erg in heb. Shit. Ik richt mijn blik op de grond en fluit een onzinnig deuntje. Ik hoor Jackson grinniken maar de rest houdt zich verdacht stil. Misschien hebben ze het niet gehoord? ‘Nou dat is dan geregeld.’ Zegt Severijn onzeker. ‘Tijd om te slapen?’ Stelt Gilbert voor om de stilte weer te verbreken. ‘Ja, of wil men eerst nog een kampliedje zingen?’ Stelt Iren sarcastisch voor. Ohja, zij is er ook nog. ‘Wat een leuk idee!’ Roept Kimberly die duidelijk niet de sarcastische toon heeft begrepen. ‘Ze maakte een grapje.’ Fluister ik in haar oor. ‘Ohhw.’ Kimberly wordt helemaal rood. We staan op en gaan samen op de grond naast het vuur liggen. ‘Is het goed als ik tegen je aan lig? Anders wordt het zo koud.’ Stelt ze fluisterend voor. ‘Das een goed idee, Kim.’ Zeg ik terwijl ik haar in een knuffel trek. ‘Hè, je noemde me Kim.’ Ze giechelt en al snel valt ze in slaap. Ik hoor nog wat gemompel en gedraai. Maar dan val ook ik eindelijk in slaap.