School.

blablabla

Omdat het maandag was, besloot ik maar naar school te gaan. Veel had ik niet te doen. Zaterdag werden mijn meubels geleverd. Lang duurde het niet om die op zijn plaats te krijgen en mijn spullen uit te pakken. Ook al had ik nog een uur, stond ik toch al voor mijn kleerkast. Mijn blik ging keer op keer door mijn magere collectie. ‘Ik moet dringend gaan shoppen.’ Mompel ik. Na zo’n halfuur had ik besloten een skinnyjeans aan te doen met daarover een lange witte blouse en ‘course een paar plateauschoenen eronder. Het was een bewolkte dag, geen kans dat de zon erdoor zou breken. Toch besloot ik mijn zwarte Rayban-zonnebril op te zetten. Neuriënd stak ik een cursusblok en wat schrijfgerief in mijn handtas, die als schooltas diende. Weer met mijn iPod in liep ik naar de auto die ik van Tanya had geleend totdat de mijne was gearriveerd, ze hadden er toch genoeg. Met overdreven snelheid reed ik richting Forks High school.
Voor ik nog maar een voet op de parking had gezet, werden alle blikken al naar me toe gezogen. Ik zette mijn bril wat steviger op mijn neus en stapte uit. ‘Excuseer.’ Mompel ik als ik door de het volk probeer te geraken, naar het secretariaat.
‘Hallo, ik ben Judy Mary.’’Oja, de nieuwe leerlinge.’ Zegt een vriendelijke mevrouw. Tussen een hoop papieren zoekt gehaast naar de juiste. ‘Aha! Hier, dit is een plannetje en je uurrooster. Veel plezier, juffrouw Mary.’’Bedankt.’ zeg ik beleefd glimlachend. De vrouw verstomt even, schud dan met haar hoofd en lacht verward terug. Ik draai me om terwijl bestudeer ik het plannetje. Gebouw 3, lokaal 3. Kan niet moeilijk zijn. Ik verfrommel het plannetje en uurrooster na een keer bekeken te hebben en gooi ze in de vuilbak.
‘Hye! Jij bent nieuw. Wat is je naam? Ik heet Erik.’ Een enthousiaste jongen komt naast me lopen. ‘Dat heb je goed gezien, ik heet Judy.’ Ik zal maar beleefd blijven zeker. ‘Judy? Vanwaar kom je. Uit het zuiden waarschijnlijk.’raadde hij als hij wees naar mijn huid. Ik had een zon gebruinde huid. Niet zo bleek als de meeste vampiers. ‘Nee, ik kom van Noorwegen.’ Eerlijk blijven. ‘Noorwegen?!’ zegt Erik ongelovig, hij wilt verder vragen. Maar ik onderbreek hem. ‘Sorry, Erik, ik ben aan mijn lokaal. Dag.’ Ik draai me om en vlucht het lokaal in.


(dance)

Reageer (6)


Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen