Hoofdstuk 39

"OMG jullie zien er geweldig uit!!" Roep ik enthousiast.
De jongens gaan naast elkaar in een rijtje staan met hun handen op hun rug zodat ik ze nog beter kan bewonderen.
"Wauw." Moedig ik opnieuw aan.
Er valt een korte stilte, maar die wordt al snel verbroken door Niall. "Mogen wij jou nu ook nog bewonderen?"
"Uhmm....Vooruit" Begin ik. "Alleen jij dan."
"HA!" Niall draait zich in een sprong om en wijst naar ze met de lekker-voor-jullie blik.
Ik lach even flauw en wijs hem dan naar me toe te komen. Hij doet braaf wat ik zeg, ik draai me om zodat ik met mijn rug naar de rest van de jongens sta. Niall staat nieuwsgierig voor me, natuurlijk ga ik hem niet langer in spanning houden. Langzaam open ik het lint van de lange badjas, zodat mijn jurk en schoenen beter zichtbaar worden. Al snel valt Niall's mond open.
"Prachtig." Stottert hij.
Ik lach verlegen en zeg iets dat op 'dank je' moet lijken.
"Komen jullie?" Horen we dan een stem, we draaien ons om en zien Paul in de deuropening staan.
Iedereen stemt in en we lopen richting de deur, waar ik tegen word gehouden, door Paul.
"Wat?"
"Misschien nog even langs de styliste?" Zegt Paul streng... Wat is dit nu weer? Gaat die man me hier even vertellen dat ik er niet uitzie.
Ik kijk even omlaag, naar mijn lichaam en merk dan dat ik de badjas nog aan hem... Ik lach, verontschuldig me en trek de badjas uit.
"Dat is beter!" Lacht Paul en hij pakt mijn hand om me de trapjes af te leiden, maar daar is Niall het niet mee eens. Snel rent hij de trapjes op die hij een paar seconden geleden nog afliep en hij 'slaat' Paul bij me weg.
"She's mine!" Snauwt hij naar Paul.
"Awwww..." Verlaat Paul's mond zacht. Dat is nog waar ook, hij wist nog niet dat Niall en ik iets hadden.
Niall lacht even en houdt dan zijn hand omhoog, zodat ik die kan pakken. Rustig, maar netjes leidt hij me naar beneden, waar de rest allemaal 'oehh' 'aww' en 'ahh' geluiden staan te maken.
Eenmaal beneden aangekomen stappen we de auto in, op weg naar de grote première.

De ICarly cast heeft al geposeerd en alle interviews achter de rug. Stiekem kijk ik even bij een fotograaf, op zijn camera naar de foto's. Wauw... ze zagen er geweldig uit.
"Klaar?" Vraagt Niall me. Ik knik. Danielle en Liam, Louis en Eleanor, Zayn en Perrie en Harry staan naast ons. We kijken elkaar kort aan waarna Danielle en Liam als eerste vertrekken naar de interviews, Niall en ik volgen.
"Anne?" Hoor ik al snel iemand roepen. Niall draait zich, tot mijn verbazing, nog voor mij om.
"Daar" Zegt hij dan en hij wijst in de richting van een man met een camera en een vrouw met een microfoon.
Ik knik en samen lopen we in die richting terwijl we nog wat lachen naar andere camera's, ik heb nu nog een iets langere achterkant aan mijn jurk, die ik er straks af kan halen. Zo hoort dat kennelijk in deze wereld. Niall tilt de achterkant voor me op zodat andere er niet op kunnen trappen.
"Niall, Anne heeft hollywood een nieuw koppel?" Vraagt de interviewster eerst.
Oh ja, daar zul je het hebben, interviewers die nog nooit van manieren hebben gehoord...
Ik ijk naar Niall die met een mega grijns naar mij kijkt. Ahh wat is het toch een lieverdje!
"Ik denk het wel dus." Antwoord ik dan op de vraag die Niall kennelijk vergeten was.
"Geweldig!" Lacht de interviewster vrolijk. Goh, dat die mensen dit zonder problemen aannemen, wonderen bestaan toch!
Nog snel beantwoorden we samen wat vragen en lopen dan terug naar het midden van de rode loper, Paul komt naar ons toe en vertelt ons om samen te poseren, zodat er geen rare roddels ontstaan en in één keer duidelijk is dat we samen zijn. Natuurlijk laten Niall en ik, ons dat geen tweede keer zeggen en nemen we meteen een comfortabele houding aan. Ik zet mijn mooiste glimlach op en geniet van dit moment.
"Dit worden prachtige foto's" Fluister Niall snel even door zijn lachen heen. Ik antwoord niet, omdat ik weet dat net de foto waarop mijn mond beweegt in de bladen komt, dus knijp ik snel even in Niall's hand.
We staan nog steeds te glimlachen als we opeens een hoop gejuich en geklap horen, ik mag me nu niet omdraaien, gelukkig is Louis slim en rent hij langs met de woorden: "Jullie zijn op het grote scherm!"
Ik lach daardoor nog breder, waardoor ik een beetje moe wordt van die poseren.
"Dank jullie allemaal." Zegt Niall nog even en dan mogen we eindelijk doorlopen. Nu is het de beurt aan de jongens om nog even alleen te poseren.
Met hun kleding, afgestemd op mijn jurk, gaan ze in een rijtje staan en wederom flitsen de camera's eindeloos. Ik sta aan de zijkant, waar ik alles goed kan bewonderen. Hoe kunnen die jongens zo normaal blijven, als je steeds opnieuw deze aandacht krijgt en je steeds opnieuw wordt verteld wat je moet doen....
"Anne, jij moet zometeen ook nog even poseren." Ik schrik op uit mijn gedachten.
"Wat?" Antwoord ik.
"Je moet ook even poseren, je bent nu niet meer gewoon een figurant, je bent nu Niall Horan's vriendin." Niall Horan's vriendin, nou als je het zo zegt. Hij is ook gewoon een jongen hoor. Nee wacht toch niet, hij is meer een kind van 3 in een tiener lichaam. Wel een knap tienerlichaam...
Paul wil weglopen, maar ik grijp hem bij zijn arm. "Maar Paulie, ik heb geen idee hoe dat moet." Zeg ik met een zeur stem en een pruillip.
Paul kan er wel mee lachen. "Gewoon mooi staan. Je ziet er geweldig uit. Niall stond net naast me, toen Louis en Eleanor aan het poseren waren, weet je wat hij toen zei?"
Oh god, nu gaan we het krijgen. "Vertel?"
"Is ze niet prachtig? Had je ooit gedacht dat zij mij leuk zou vinden?" Paul probeert Niall's stem na te doen, laten we het erop houden: Nee. Gewoon niet.
"Echt?" Vraag ik uit verbazing. Ik bedoel: HOE LIEF IS DAT???
"Ja echt." Wow, die stem leek wel veel op Niall. Paul's imiteer kunsten gaan vooruit. Ah neh, laat maar het is Niall.
Hij staat achter me en ik snuif zijn heerlijke geur op. Hij slaat zijn armen om me heen en laat zijn kin op mijn hoofd rusten.
"Kom je?" Verstoort Paul het moment.
"Jaja." Roep ik terug.
Ik maak me los uit Niall's greep en geef hem snel nog een kus, waarna ik even goed in -en uitadem en de rode loper weer op loop...
Pas na vijf minuten kom ik weer terug, Niall staat me glimlachend te volgen, met een blaadje in zijn hand.
"Niall?" Vraag ik, om te controleren of hij nog leeft. Hij staart nogal eng.
"Ja." Antwoordt hij zonder te bewegen.
"Wat heb je in je hand?" Ga ik verder.
"Je bent prachtig."
Oh nou kijk, dat was het antwoord waar ik dus op hoopte.... Uit gewoonte (niet echt gewoonte eigenlijk maar toch...) sla ik op zijn wang en trek ik het blaadje uit zijn handen.
Aww.... Hoe lief? Hij heeft een foto van mij gemaakt. Nou ja, het zicht van waar hij staat is nu niet echt geweldig, maar het idee is gewoon TE schattig!