Meghan Paige Bluelake

We kwamen aan in de ligustelaan nummer 8. Het was een mooi groot huis ookal waren we maar met z'n tweetjes. We gingen de dozen uitpakken en ik ging mijn slaapkamer inrichten. Toen ik de laatste doos ging pakken van uit de voortuin zag ik dat mijn moeder zat te praten met een vrouw. Ik liep ernaar toe en ging naast mijn moeder staan. He meggi dit is Petunia ze woont op nummer 4 en heeft ons net gevraagd of we vanavond willen blijven eten, zei mijn moeder. Ik gaf Petunia een hand en zei mijn naam. We waren nog even met haar aan het praten en gingen daarna weer verder met dozen uitpakken. Rond 6 uur gingen we naar de buren toe. Een jongen met zwart haar en groene ogen deed open. Hallo ik zal mijn tante even roepen. Petunia kwam even later de gang in met haar schort nog om. Ze keek de jongen vernietigend aan en zei tegen hem dat hij op het eten moest letten. We gingen de woonkamer binnen. Er zat een dikke jongen op de bank. Dat is Dirk en dit is mijn man Herman, zei Petunia. Ik keek op en vroeg: Hoe heet hij dan? Hij hoort toch ook bij jullie gezin? Petunia keek even naar haar man en die zei: Dat is Harry, maar let niet te veel hij is zijn ouders verloren toen hij klein was en zit nu op een school voor jongeren die problemen hebben. Ik keek naar Harry en rolde met mijn ogen. Hij glimlachte naar me en keek raar toen hij mijn ogen zag. Toen zag ik het litteken op zijn voorhoofd. Het was in de vorm van een bliksemflits. Ik stootte mijn moeder aan die ook naar het litteken keek. We dachten beide hetzelfde het is Harry Potter. Ik vind Harry er anders niet uitzien alsof hij problemen heeft, zei ik tegen Petunia. Mijn moeder ging naar Harry toe en stak haar hand uit. Petunia keek raar naar mijn moeder. Mijn moeder keek naar haar en zei: Ik had me nog niet aan hem voorgesteld. Toen het eten op tafel kwam ging ik naast Harry zitten. We hadden een gesprek over van alles en nog wat. Toen de rest in de woonkamer ging zitten en Harry moest afwassen liep ik met hem mee. Zit jij ook op Zweinstein?, vroeg ik voorzichtig. Harry keek op en knikte. Zijn jij en je moeder heksen?,vroeg hij verbaasd. Dit keer was het mijn beurt om te knikken. Hij fronste zijn wenkbrauwen. Ik heb je nog nooit gezien op Zweinstein, in welke afdeling zit je, vroeg hij. Ik weet het nog niet dit wordt mijn eerste jaar, vooraf had ik altijd thuis les, zei ik. Hij zei: Ik help je wel als er iets is en ik hoop dat je in Griffoendor komt. Mijn moeder kwam de keuken in en zei: Kom op Meggi we gaan naar huis en het was me een groot genoegen om kennis met u te mogen maken Harry Potter.

Er zijn nog geen reacties.


Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen