My Love-Hate Relationships at Hogwarts [38]

De volgende ochtend werd ik wakker en ik merkte dat ik nu sterk genoeg was om mijn ogen open te krijgen. Weer zat er iemand naast me op het bed. Maar deze keer was het niet Carlo. ‘Hey Harry’, fluisterde ik stilletjes. ‘Hey, gaat het al wat beter?’ Harry leek niet op zijn gemak. ‘Is er iets?’ vroeg ik. ‘Wat? Nee, tuurlijk niet. Waarom zou er iets zijn?’ Ik keek hem doordringend aan. ‘Weet je? Ik zou je geloofd hebben als je het niet vier keer ontkent had. In één zin’, hij keek me schuldig aan en ik probeerde me iets rechter te zetten. ‘Geef me trouwens eens een spiegel. Ik wil weten wat er nu precies te zien is’, Harry keek me pijnlijk aan maar gaf me toen de spiegel die naast het bed lag. ‘Aaaaaah!’
Ik keek naar de spiegel en zag mezelf amper liggen. Over mijn gezicht lag een grote zwarte vlek die leek op het oppervlak van een toverdrank. Er verschenen om de paar seconden bubbels die even daarna weer uit elkaar spatten. Als ik goed luisterde kon ik ze zelfs heel zachtjes horen ploffen. ‘Gatver. Wat is dat voor prut?’ dit was echt te erg om aan te kijken dus ik gooide de spiegel weer in de handen van Harry. ‘Wie heeft dit gedaan?’ vroeg ik terwijl ik probeerde het beeld van mijn netvliezen te branden. ‘Wie denk je? Malfidus natuurlijk! Maar jij moest hem ook zo nodig uitdagen he!’ ik schrok een beetje van Harry’s reactie. ‘Sinds wanneer sta jij aan de kant van Malfidus?’ vroeg ik boos. ‘Ik sta niet aan Draco’s kant. En dat zal nooit gebeuren ook!’ hij sloeg zijn ogen neer. ‘Dus nu is het Draco? Waar is “Malfidus” gebleven?’ ‘Dat bedoelde ik niet zo. En trouwens wat kan jou dat schelen? Jij bent nu toch met Carlo? Je hebt met mij niets meer te maken!’