Chapter 26

“Lien staat daar te wachten op mij…” zegt hij. Heel stil. Maar toch net luid genoeg zodat ik het kan horen. Het slaat in als een bom. Godverdomme! Moet dat stom kutwijf nu echt altijd mijn momenten met Niall verpesten?! Ik vloek in mezelf. “En waarom?” “Volgens haar hadden we een afspraakje, maar ik kan mij daar niets van herinneren… En ze dacht ook dat ik weer bij jou was en dat ik haar bedroog…” Niall gaat echt niemand bedriegen, daar is hij het type gewoon niet voor! “En hoe noemde die bitch je?” vraag ik mijn woede beheersend. Bij ‘bitch’ loopt er een rilling over Nialls rug. Oow ja, het is nog steeds zijn vriendin… Ik draai mijn hoofd weg en bijt op mijn lip van schaamte. “Mijn klein dikkertje” zegt hij naar de grond kijkend. Wat? Heb ik dat goed gehoord? Je eigen vriendje dik noemen? En Niall is dan nog niet eens dik! Die durft! Ik sla met mijn vuist in mijn hand, kijk met een ruk om naar Niall, die er gekwetst bijstaat en vlieg hem daarna om de hals. In zo’n omhelzing blijven we even staan. “Nialler toch” fluister ik zachtjes in zijn oor terwijl ik hem nog harder vasthoud. Er spookt maar 1 vraag door mijn hoofd: wat gaan we nu doen?