10.

vanuit Rein

Als ik mijn lippen van die van Annika afhaal heb ik het idee dat ik het helemaal verkeerd heb aangepakt, ik sta op, loop weg en laat Annika daar zitten op de bank.. Ik loop langs Daan richting de andere kant van de studio en hij kijkt me een beetje vreemd aan. Snel loop ik door naar een plekje waar ik graag even alleen zit in de studio en denk gewoon even helemaal niks totdat Daan weer aan komt lopen. “Rein je bent zo dom eh” is het eerste wat ie zegt als hij me ziet zitten, “wat dan” zeg ik een beetje afwezig. “Annika vind jou ook leuk en wat doe jij?” ik wil mijn mond open doen, maar Daan gaat al weer verder “ja precies ja, haar zoenen en vervolgens der laten zitten daar op de bank…”. Ik ben even stil en zeg dan zacht “ik ben echt een klootzak he?”, “een beetje… ga in ieder geval NU maar dan ook echt NU met der praten, want ze snapt er nu helemaal niks meer van” zegt Daan en ik knik.

“sorry, ik, ik, ik wist het gewoon even niet…” zeg ik terwijl ik een beetje over mijn woorden struikel als ik naast Annika ga zitten. “Rein, wil je me uitleggen waarom je me eerst zoent en vervolgens meteen weg loopt?” vraagt Annika als ik toch niet uit mijn woorden kom. Ik zie dat ze de tranen in der ogen heeft staan en zie nu pas in dat het enigste verkeerde wat ik deed was weglopen nadat ik der zoende en niet het deel dat ik der zoende… “ik, ik, uhh, Annika ik vind je echt heel leuk en ik wist gewoon niet of je me ook leuk vond en toen zoende ik je en dacht ik dat ik het helemaal verkeerd had gedaan…”. “dus om het even duidelijk te maken: jij vind me leuk, weet niet of ik jou leuk vind, zoent me dan en denkt dan weer dat ik je niet leuk vind?” zegt ze om het allemaal op een rijtje te krijgen, “ja ik denk het..” zeg ik terwijl ik met mijn hand door mijn haar ga. Opeens komt ze dichterbij en drukt haar lippen op die van mij, “maar ik vind jou ook leuk Rein” zegt ze glimlachend als ze haar lippen van die van mij haalt. Mijn vrolijkheid is meteen weer terug en ik pak haar handen vast “lieve Annika, wil je dan alsjeblieft mijn meisje zijn?” vraag ik terwijl ik haar hoopvol aankijk. “ja heel graag” zegt ze en ze glimlacht naar me. Ik geef haar nog snel een kus op der wang, “storen we? Haha” hoor ik Owen lachend zeggen en we draaien ons om, “nee hoor haha” zegt Annika lachend en de rest komt weer bij ons zitten.