013 Jasmine

Twijfelend neem ik de controller in mijn handen. Dit komt nooit goed. "Je hoeft niet bang te zijn. Hij eet je niet op." lacht Jack waardoor ik me lichtjes voel blozen. "Dat weet ik maar ik ben er echt slecht in. Ik heb het gevoel alsof dit onmogelijk is." mompel ik. "Er heeft me ooit iemand gezegd dat niets onmogeljik is... Sta je open om het te leren?" twijfelend knik ik. "Een beetje wel, ik wil gewoon Harry verslaan. Verder maakt het me niet uit." Lachend knikt hij. "Laat er ons dan maar meteen aan beginnen." glimlacht hij.

James neemt geamuseerd een andere controller terwijl Jack me geduldig elke functie van elk knopje probeert uit te leggen. De eerste drie knopjes kan ik nog onthouden, maar daarna vergeet ik ze steeds weer. Misschien is het ook gewoon omdat het me niet boeit. "Misschien moeten we gewoon een spelletje starten. Ik leg het je ondertussen wel uit. James, wees niet te hard voor haar." besluit Jack als hij zo min of meer zijn geduld kwijt is. "Sorry." mompel ik beschaamd en zie hoe er afgeteld wordt op het scherm. Nog voor Jack begint met tips te geven druk ik op allerlei topjes om een zo hoog mogelijke score te krijgen. "Kruisje... Nog eens... Nog eens." Ik ben officieel hopeloos als het aan komt op Playstation. Al mijn aanvallen komen minstens een tel te laat. Het goede nieuws is dat er een lichte stijging is in mijn punten. "Rondje.. Kruisje... Loop weg..." het wordt me allemaal rond de oren geslingerd, en af en toe lijkt het me te lukken om op tijd te reageren , maar nog steeds blijf ik een zware verliezer. "Er is nog veel werk aan de winkel, niet?" besluit ik nadat het spel is afgelopen. "Ja, maar het komt wel goed. Dylan zal je wel goed trainen." antwoordt Jack eerlijk. "Het is niet dat ik het niet wil, maar ik heb er het geduld niet voor. Trouwens, jij bent veel beter dan ik, waarom train jij haar dan niet?" reageert Dylan er meteen op. "Gaan jullie ouders dat wel graag hebben, als je wil trainen moet het dagelijks..." antwoordt hij vragend. "Ze zullen het niet erg vinden, en in het andere geval wisselen jullie af... De ene dag bij ons en de volgende bij jou." Jack lijkt het even te overdenken, maar geeft dan toe. "Harry krijgt er nog van langs" grijns ik en geef Jack een knuffel als bedankje. "Zullen we er vanaf morgen invliegen?" stelt hij voor. "Dat zie ik wel zitten." antwoord ik glimlachend.