8.

Na een nogal ongemakkelijk deel van de treinreis beginnen we op een gegeven moment toch weer gezellig te kletsen en word het weer wat leuker.

“hey jongens” zeg ik vrolijk als Annika en ik de studio inlopen, “hey” hoor ik van de andere zeggen. We hangen onze jassen even op en lopen dan door naar binnen. “nou Annika, dit zijn Daan, Owen en Nils. Jongens dit is Annika” zeg ik terwijl ik de jongens aanwijs. “heee” zegt ze een beetje verlegen, de jongens begroeten haar vrolijk en dan komt William aanlopen. “jij bent vast Annika, of niet?” zegt hij tegen Annika en ze knikt, “Rein had al gezegd dat je meekwam haha, wil je een rondleiding?”, ze glimlacht eventjes en zegt “is goed!”. Als William en Annika weg zijn gelopen zegt Owen vrolijk “Rein, we moeten even praten volgens mij”. Ik kijk Daan, Nils en Owen een beetje verward aan en ga op de bank zitten, “dus… hoe zit het nou met Annika?” vraagt Daan meteen, “oja…” zeg ik een beetje zachter. De rest komt bij me op de bank zitten en kijkt me vol verwachting aan, “uhh, ik weet niet… het was nogal ongemakkelijk een hele tijd, tot halverwege de trein reis ongeveer.. toen werd het wel weer gezellig, maar ik weet het gewoon niet… ik weet gewoon niet of ze me ook leuk vind..” begin ik dan en kijk een beetje naar mijn schoenen. “maar ze is meegekomen, dat is een goed teken.. dan wil ze in ieder geval nog vrienden zijn…” zegt Nils dan voorzichtig en ik knik, “klopt..”. “je hebt het goed te pakken of niet?” vraagt Owen dan en ik knik maar weer een beetje “ik word gewoon al blij als ik der hoor ofzo… zelfs Chrisje had het door…”. “wat had Chrisje door?”, de jongens en ik draaien ons allemaal om en zien Annika weer staan, “wow, hoe lang sta je hier al?” vraag ik snel, “net?” zegt ze een beetje verward en kijkt ons een voor een aan. “o, okee” zeg ik een beetje opgelucht, Annika kijkt me nog een beetje vreemd aan maar gaat dan ook zitten. “Daan en Nils komen jullie even inzingen?” vraagt William dan en ze staan allebei op, “ik loop ook wel even mee” zegt Owen en knipoogt even naar me. Ze lopen alle 3 weg en dan zit ik dus nog alleen op de bank met Annika. Ik draai me een beetje naar haar om en kijk haar aan “dus…” zegt ze een beetje ongemakkelijk en kijkt me ook aan, oke Rein nu niet weer iets doms doen…