1.
Hopelijk bevalt het jullie
Ik heb lekker een spannend hoofdstuk geschreven voor het begin.
We waren praktisch opgesloten op onze kamers. Nu de duistere heer Rasalhague weer in leven was, waren Enora en Helena overbezorgd. Ik verveelde me enorm en staarde uit mijn raam. ‘Jullie mogen pas weer van jullie kamers afkomen als de versterking er is’ had Enora gezegd. Niemand van ons wist wat Enora daar mee bedoelde, maar erg druk hoefde ik me er niet om te maken, want ik kon toch nergens heen. Voor elk van onze deuren stonden ecliptianen de wacht te houden en er liepen ook nog is ecliptianen door de gangen heen. Daarbij werd ons appartement waar we sliepen ook nog is beschermd, dus ontsnappen of een poging tot doen had geen zin. ‘Verveel jij je ook zo?’ vroeg Virgo in mijn hoofd. Dat was een van onze krachten, praten met elkaar zonder dat je daadwerkelijk sprak tegen diegene. Het was een kracht die alleen de 13 sterrenbeelden bezaten. ‘En hoe’ zei ik terug. ‘Hoe lang gaat dit nog in godsnaam duren?’ vroeg Aries. ‘Hopelijk niet te lang’ antwoordde Gemini. ‘Gaat het hier altijd zo op deze manier?’ vroeg Ophiuchus die natuurlijk nieuw was hier. ‘Nee hoor Ophiuchus, maar je maar geen zorgen, dit is de eerste keer dat ze zo iets doen’ zei Capricornus.
Toen ineens hoorde ik stemmen buiten, dus liep ik naar het raam toe. Ik zag Enora en Helena rennen over de binnenplaats samen met onze beschermers. ‘Wat is er aan de hand?’ vroeg Virgo. ‘Geen idee, maar ik ga kijken’ zei ik. Ik sprong van mijn bed af en klopte op de deur. ‘Wat is er buiten aan de hand?’ vroeg ik aan de ecliptiaan die buiten voor mijn deur stond. ‘Dat weet ik niet, maar jullie moeten voor de zekerheid binnen blijven. Ik was het wachten zat en creëerde een witte vuurbol en vuurde hem op de deur af. De deur vloog open en de ecliptiaan vloog de bosjes in. Ik sprintte mijn kamer uit en rende over de gangen. ‘Terug je kamer in! Het is niet veilig buiten’ schreeuwde de ecliptianen die achter mij aankwamen’. De andere waren ook door hun deuren heen gebroken en renden nu achter mij aan. Met z’n allen rende we de binnenplaats op en ik zag dat de hoofdpoort open was. ‘Voorzichtig jongens, we weten niet wat er aan de hand is’ zei ik. Ik keek naar de wachtposten en de ecliptianen die daar de wacht hielden, keken richting het noorden met verrekijkers. ‘Hé, wat is er aan de hand?’ riep Virgo naar de ecliptianen op de wachtposten. ‘Generaal Reno is gearriveerd’ zei de ecliptiaan. ‘Waar is hij dan?’ vroeg ik ‘Hij komt met zijn vloot aanvaren over het meer’ zei de ecliptiaan. ‘Generaal Reno?’ vroeg Aries. ‘Wie is dat?’ ‘Geen idee’ zei ik. ‘Maar daar komen we snel genoeg achter’. We renden de poort door en renden het bos in, richting het meer.
Toen we bij het meer aankwamen stonden Enora en Helena omringd door onze beschermers vol spanning te wachten. Ze tuurden over het meer of ze al iets zagen. ‘Wat doen jullie van je kamers?’ vroeg Jason, mijn beschermer, toen hij ons zag. ‘We waren benieuwd wat er aan de hand was’ zei Scorpius. ‘Mijn zoon Reno komt met zijn vloot naar ons toe om ons te versterken’ zei Enora. ‘Zijn vloot?’ vroeg Pisces. ‘Generaal Reno is de leider van onze kolonies. We hadden de kolonies opgeroepen tijdens het grote gevecht, maar toen kregen ze te laat het signaal. Het zijn sterke troepen die we zeker nodig gaan hebben in de strijd tegen de slangendragers’ zei Enora. ‘Daar zijn ze!’ riep een ecliptiaan terwijl hij richting het meer wees. En inderdaad. Er kwamen verschillende reusachtige boten onze kant opgevaren. De voorste boot was het grootste en voorop het dek stond een man met wit haar die sprekend op Enora leek. Achter hem voeren ongeveer 10 andere schepen. ‘De slangendragers mogen hun borst nat maken’ zei Ophiuchus lachend. Op dat moment vormde er zich donkere wolken boven het meer en schoten er zwarte vuurstralen naar beneden. Slangendragers schoten over het water en omsingelde de boten. ‘Nee!’ schreeuwde Enora. De ecliptianen die op e boten stonden begonnen meteen lichtstralen af te vuren en begonnen de slangendragers aan te vallen. ‘Ik ga de helpen!’ zei Cancer. Hij transformeerde in zijn kreeft vorm en dook het water in. Aquarius, Scorpius en Pisces transformeerde ook en doken samen met hem het water in. ‘Terugkomen nu!’ riep Enora. Ze trokken zich er niets van aan en doken op de slangendragers. ‘Wat moeten we doen?’ vroeg Helena in paniek. ‘Het zijn er gelukkig niet zoveel’ zei Enora. ‘Laten we hopen dat Reno veilig hierheen kan komen met zijn schepen’. De vloot voer gewoon door terwijl ze vochten tegen de slangendragers. Vanaf de kant probeerde wij de slangendragers te bevechten, maar de afstand was te groot om ze frontaal te raken. De vloten waren bijna bij de kust toen er ineens grote donkere wolken zich boven het meer vormde en dat langzaam begon te transformeren in Rasalhague. De slangendragers hielden op met vechten en luisterden naar wat hun leider zou gaan zeggen. ‘Jullie kunnen versterking halen, maar dat zal jullie niet gaan helpen om ons te bevechten’ klonk zijn zware stem. Hij draaide zich om en schoot een enorme zwarte vuurstraal op een van de boten af. De alle ecliptianen op die boot vuurde ook witte vuurstralen af die met een knal tegen de zwarte vuurstraal opbotsten. De zwarte straal won uiteindelijk en de boot werd compleet vernietigd en ging in vlammen op waardoor het zonk. Toen draaide hij zich om en keek ons weer recht aan. ‘Jullie zijn gewaarschuwd’. Daarna keek hij naar de drie sterrenbeelden die in het water lagen. Hij dook op ze af en Pisces, Scorpius, Cancer en Aquarius doken meteen onderwater. Vol spanning keken we toe hoe de 4 sterrenbeelden achtervolgd werden. Scorpius, Pisces en Cancer waren snel genoeg om te ontsnappen. Maar Aquarius werd vastgegrepen en omhoog getrokken door Rasalhague. De ecliptianen op de boten begonnen meteen Rasalhague aan te vallen door vuurstralen en pijlen op hem af te vuren. ‘Dit is de eerste van de vele die er nog gaan volgen’ zei hij met zijn zware stem. Toen kreeg hij het hoofd vast van Aquarius en draaide hem met een beweging om. De ogen van Aquarius werden groot en staarde toen in het niets. ‘NEEEEEEE!’ schreeuwde Marcel, de beschermer van Aquarius. Rasalhague gooide het lichaam van Aquarius in het water en verdween toen samen met al zijn slangendragers. We waren zojuist een van de 13 sterrenbeelden verloren.
Reageer (2)
wow,
1 decennium geledendurf niks meer te zeggen
Noooo, gaat dit zo door?
1 decennium geledenSnel verder!