Hoofdstuk 3

In het lokaal waren er nog maar enkele leerlingen, maar de rest zou zo wel komen. Dat dacht ik tenminste en even later bleek ik gelijk te hebben. Zodra ik achteraan was gaan zitten, kwamen er een tiental leerlingen die gezellig aan het babbelen waren de klas binnen. De leerlingen waren in een groep op de stoelen en banken gaan zitten, afwachtend op de leerkracht. Even later kwam er een elegante vrouw met een lief gezicht binnen gewandeld. Ze had een kop thee in haar handen en sloot de deur achter zich. Ik keek aandachtig de klas rond. De leerkracht deed hetzelfde en zette haar spullen klaar voordat ze ons zei te gaan zitten.
Iedereen keek op en ging zitten toen ze zagen dat het de leerkracht was die sprak. Toen er geen geluid meer te horen was, begon ze te praten.
"Welkom voor een nieuw schooljaar," glimlachte ze eerst en sprak snel verder. "De meesten hier kennen me al van vorig jaar, maar ik zie al een paar nieuwe gezichten, dus ik zal me maar alvast voorstellen."
Even wachtte ze tot het gefluister stopte en sprak dan weer verder.
"Ik ben dit jaar jullie klastitularis, dus jullie kunnen altijd bij mij terecht. Ik ben ook jullie leerkracht biologie en tekenen, dus we zien elkaar al vijf uur per week. Ik ga jullie ook assisteren voor bepaalde watersporten en dan zien we elkaar nog twee à vier uur, als jullie komen. Dit jaar zijn de watersporten niet verplicht, maar jullie hebben hiervoor een optie 'science-fiction en watersport', dus er wordt verwacht dat jullie tenminste aan één watersport meedoen. Als je niet meedoet aan de watersporten zullen jullie het dan moeten compenseren door tijdens die twee uur een ander vak te volgen. Ik denk dat ik alles heb gezegd in verband met school, maar vergeet zeker niet de schoolregels te volgen. Ik zal me dan eindelijk zelf voorstellen, als er geen vragen zijn," vertelde ze aan één stuk door. Er kwam geen enkele reactie van de leerlingen, dus praatte ze wat verder.
"Ik ben dus Miss Shyly en leerkracht. Ik geef al bijna acht jaar biologie en bijna zes jaar nu tekenen. Wil je mijn leeftijd weten, luister dan heel aandachtig, want ik zeg het maar één keer dit jaar," zei ze, waarop er een beetje gelachen werd.
"Ik ben 34 jaar, ik ben niet vrijgezel, maar ook niet getrouwd. Ik heb twee kinderen van zeventien jaar en dertien jaar. Ik heb, zoals de meesten, hier in Brighton geleefd tot mijn dertiende en ben dan naar Londen verhuist. Toen ik op mijn zeventiende op vakantie ging met vrienden naar Brighton, ontmoette ik daar mijn vriend. Ik ben op mijn twintigste gediplomeerd geweest, want ik had voorrang. Ik houd van reizen en spreek vier talen, namelijk Engels, Spaans, Frans en Tsjechisch. Ik doe aan tekenen en watersport en speel ook nog piano en harp. Ik heb alles gezegd, dus wie is de volgende?" glimlachte ze. Iedereen was stil en keek verbluft naar haar. Ik moest eerlijk zeggen dat ik haar cool vond. Na een vijftal minuten stilte keek iedereen rond om te zien wie er ging beginnen. Toen ik doorhad dat iedereen naar mij keek, baalde ik hard.
"Perfect, jij kunt gaan dan," zei Miss Shyly tegen mij. Ik liep naar voor en begon mezelf voor te stellen.