Hoofdstuk 2

Ik ging voor de balie staan waar de twee vrouwen aan het werken waren. Eén ervan keek op en glimlachte vriendelijk.
"Kan ik je met iets helpen, meisje?" vroeg ze met een ruwe, maar zoete stem.
"Euhm... ja ja, ik ben nieuw hier en..." Voordat ik mijn zin kon afwerken, belde de vrouw iemand op.
"Hallo, ik meld even dat Miss Sissi Abygail Summer er is," zei ze toen er opgenomen werd aan de andere kant van de lijn. Ik keek aandachtig naar de vrouw en luisterde, maar ving niets op buiten een "Ik stuur haar zo" van haar. Toen ze de telefoon opgehangen had, maakte ze een gebaar dat ik haar kon volgen. Rustig stapte ik achter haar en toen we langs een spiegel gingen, keek ik even of mijn outfit nog goed was. Toen ik merkte dat de secretaresse verder gelopen was, ging ik haar vlug achterna. Toen we aan de andere kant van de zaal waren, stopte ze voor een soort glazen blok waar de deur automatisch open ging. Ik onderscheidde direct drie delen, aangezien er drie bureau's waren, waar telkens één persoon bij zat. De secretaresse die ik nog altijd volgde, ging naar het bureau waar een vrouw was die ongeveer veertig jaar moest zijn. De vrouw knikte bedankend naar de secretaresse, die ondertussen het blok verliet.
"Ga maar zitten... euhm," zei ze.
"Zeg maar, Abygail," hielp ik de vrouw herinneren. Leraren noemden me (bijna) altijd Abygail, maar mijn vrienden zeiden dan Abby en Sissi.
"Abygail. Ik ben Andy Gase, de jaarbegeleidster van jouw jaar. Het zal niet lang duren, ik ga je gewoon enkele papieren geven die de anderen al vorig jaar hebben ingevuld en uitleg. Oh en als je vragen hebt, stel ze maar," vertelde ze me. Ik had niet veel papieren gekregen, want mijn broer had ze gekopieerd en vervolgens had onze moeder het ingescand, dus het grootste deel was al in orde Ik luisterde aandachtig naar de uitleg en schreef het lessenrooster over in mijn nieuwe agenda. De plattegrond van de school hield ik in mijn handen, samen met mijn agenda, de rest was al in mijn tas verdwenen. Na een kwartier te hebben gepraat, kwam het op zijn einde.
"Ik wilde nog vlug vragen of je buiten je broer hier iemand anders kent op school, eigenlijk?" vroeg ze vlug, voordat ik het blok verliet.
"Ja, ik ken drie leerlingen in mijn jaar," antwoordde ik haar glimlachend.
"Perfect, dan zullen zij je kunnen begeleiden. Tenminste, als jullie goed kunnen omgaan met elkaar. Zo, dan laat ik je maar gaan. Als je vragen hebt, kom gerust eens langs," zei ze nog.
Toen ik het secretariaat had verlaten, keek ik of de bel al was gegaan, wat niet het geval was. Ik had nog tien minuutjes om naar mijn lokaal te gaan, wat net genoeg was. Vandaag was er toch geen echte les omdat het de eerste schooldag was, dan kregen we gewoon nog extra uitleg en onze cursussen. Miss Shyly was mijn titularis en zou dus de drie uren dat we "school" hadden vandaag met ons zijn. Toen ik net het lokaal had gevonden, ging de bel, wat dus goed gerekend was.