Hoofdstuk 1

De grote poort die voor mij openstond gaf me een rillingen door heel mijn lichaam. Als ik eenmaal door deze poort ben geweest, zal ik net als al de anderen zijn van deze school.
Een rijke, klasvolle, wat arrogante en egoïstische chick met swag die bij de populairste van de stad hoort, maar ik zal vooral fake en niet meer mezelf kunnen zijn!
Die gedachten gaf me nog meer rillingen, maar ik moest gaan. Trouwens, als ik erover nadacht, mijn broer en beste vrienden die hier al op school zaten, zijn niet veranderd... althans niet met mij. Ik besloot om mezelf te beloven altijd te blijven zoals ik ben, wat er ook gebeurt.
"Here we go" zei ik stilletjes tegen mezelf en stapte door de poort. De 100 meter lange weg die tussen bomen en gras liep, vond ik heel fijn en leuk.
De weg bracht ons aan het plein dat voor het grote schoolgebouw lag . De officiële "speelplaats" is er zowel rond als achter het gebouw. Terwijl ik aan het stappen was, voelde ik de ogen priemen in mijn rug. De meesten keken raar en arrogant, anderen keken dan weer nieuwsgierig. Ik reageerde op geen enkele blik en keek naar de grond. De kap van mijn jacket verdook mijn hoofd, waardoor het negeren van de blikken goed ging. Af en toe keek ik opzij door mijn golvende haar, maar verder niet.

De schoolgebouw waar ik nu voorstond was "impressionant" te zien. Nadat ik zo'n vijf minuten stil was gebleven voor het gebouw, besloot ik de voordeur trap te nemen. Ik duw de deur en ga naar binnen. Het geluid van de al aanwezige leerlingen galmde al door de gangen. Voor het eerst hief ik mijn hoofd om een beetje te zien waar ik ga. Terwijl ik door de elegante en hippe gangen liep, kon je de leerlingen iets horen mompelen. Ik lette daar niet op en stapte gewoon verder tot een deur met een bord "secretariaat" me liet stoppen . Ik stapte in en direct vielen me de kleuren en het meubilair op. De vloer bestond uit een rood tapijt dat op marmer leek, het was alleen zachter. Alles was mooi en netjes, er klonk zelfs zachte muziek! Je kunt het eigenlijk vergelijken met een hotel aula.. (kleuren niet!) Een beetje verder was er een hoge zwart goud balie waar twee vrouwen achter stonden. Ze hadden allebei een kop koffie op een bordje met een gebakje.
Terwijl ik daar naartoe liep bekeek ik de zaal verder. Ik was onder de indruk van de zachte zetels met tafeltjes om te lezen, te babbelen of wat dan ook, tot de lage werktafels met computers en kussens om op te zitten.