4. de dood

ik doe mijn ogen dicht om niet de tomatensaus wat voor pizza's bloed is alle kanten op te zien spetten. ik moet mijn tranen inhouden want ik barst bijna in tranen uit. steeds voel ik hoe het mes in mij snijdt, steeds op een andere plek. ik begrijp deze mensen niet, hoe zo vermoorden ze mij gewoon niet in een keer, ik heb niks verkeerd gedaan. ze hebben zelfs geen rede om mij te vermoorden. Als ze dat al niet hebben hebben ze helemaal geen rede om mij eerst te martelen. Ik had nog zo'n mooi leven kunnen hebben. nu zal ik nooit, echt helemaal nooit kindertjes pizza´s kunnen maken. ik voel hoe een stukje van mij woord weggepakt, opeens besef ik dat dat kleine stukje van mij eigenlijk een kind is. ik probeer op te staan maar het lukt niet. stil blijf ik liggen, tot iemand een stukje pakt waar mijn oog op zit. ik zie hoe het mens met zijn tanden mij door snijdt. op me kauwt en me doorslikt. hier is het einde dan, ik ben er niet meer. ik viel in een eeuwige rust. en ben tot op de dag van vandaag nooit meer wakker geworden.