14~

"Nou dat was awkward." Zegt ik als zijn broer terug weg is. "Ja nu denkt hij zeker dat we samen zijn." Ik voel dat ik begin te blozen en staar voor me uit, naar het water. Ik voel dat Nils voorzichtig mijn hand vast neemt, en na een tijdje, voordat ik het zelf door heb, val ik in het water. Nog net trek ik Nils met me mee. Daar staan we dan, of nu ja zwemmen we dan, samen. Hij kijkt me nep boos aan en ik begin te lachen. Al snel doet hij met me mee. We zwemmen terug naar de kant en gaan in de zon zitten, zodat we weer droger worden. "Zullen we vanavond een filmavond houden?" Nils staart me aan. "Natuurlijk wil ik dat!" Antwoord ik snel. "Blijf je dan bij me slapen?" Ik twijfel even, wat moet iedereen dan wel niet denken. Nils ziet dat ik aarzel. "Ik slaap wel op een logeerbedje, als je dat liever hebt." Snel knik ik, ik heb er al spijt van. Natuurlijk vind ik het niet erg dat hij bij me ligt. We kijken naar de zonsondergang en blijven even stil. Het is zeker geen ongemakkelijke stilte. Nu het al donker is besluiten we naar binnen te gaan. We lopen naar zijn kamer en doen alvast onze slaapkleren aan. ( Apart, als jullie even anders dachten. ) We gaan beiden op zijn bed zitten en starten de laptop op. We gingen op de laptop films kijken, omdat dat iets leuker zit. Na 1 film kijken we een romantische comedie, dat wou ik graag zien. Ongeveer in de helft van de film leg ik voorzichtig mijn hoofd op zijn schouder. Hij kijkt me even aan en zakt een beetje onderuit, zodat ik wat beter lig. Dankbaar kijk ik hem aan, en we richten ons beiden terug op de film. Ik denk even na, ben ik nu verliefd? Is dit überhaupt wel verliefdheid, maar 1 ding weet ik zeker. Nils kan me dingen laten doen, voelen, die me nog niemand heeft kunnen laten voelen. Hij is anders, anders dan de mensen die ik in m'n leven al gekend heb. Nils is een jongen die gevoelens heeft, die bezorgt is, die met me meeleeft. Hij is de jongen die ik het meeste nodig heb. M'n mama is nu 4 jaar gestorven. Ik ben een jaar weggeweest, maar al die andere dagen, weken, maanden, stond alleen Nils altijd voor me klaar. Hoe kon ik zo dom zijn om hem niet te vergeven, of om op hem boos te zijn? Uit het niets geef ik hem een knuffel , " dankje Nils , voor alles wat je al voor me gedaan hebt!" Hij kijkt me verrast maar ook glimlachend aan en knuffelt me terug. Langzaam en onopgemerkt snuif ik even zijn geur op. Hij ruikt altijd zo lekker en ik kan gewoon geen week meer zonder hem. Na de knuffel kijken we elkaar even aan en ik kijk dan snel terug naar de film. Genoeg verliefdheid, en geknuffel voor vandaag. Want hoe zeker ik het ook weet, ik wil het niet toegeven, niet aan mezelf en al zeker niet aan iemand anders. We zijn beste vrienden, we kunnen niet samen zijn. Daarbij komt ook nog dat hij beroemd is in heel Nederland, zelfs al wat in het buitenland. Ik zou haat krijgen, en er niet tegen kunnen. Ik ben niet meer sterk na alles wat gebeurt is. Ik wil het wel, maar het lukt gewoon niet. Ik voel dat Nils opstaat en kijk hem aan. "De film is toch afgelopen?" Zegt hij nonchalant. "Eum Nils over dat apart slapen, je hoeft niet... Je weet wel." Zeg ik verlegen. Hij kijkt me glimlachend aan en komt bij me liggen. Voorzichtig gaan we onder het deken liggen en hij slaat zacht z'n arm om me heen. Twijfelend leg ik m'n hoofd op z'n borstkas. Want ik had 1 voordeel, ik had z'n sixpack al gezien, zelfs hierdoor kreeg ik al haat, maar ook jaloerse tweets. Even denk ik aan de haat die ik al krijg maar besluit dat mijn fantastische avond niet te laten verpesten. Ik kijk glimlachend omhoog naar Nils. Hij geeft me een klein kusje op m'n kruin en ik kijk opnieuw naar beneden. Die jongen laat me teveel blozen. Ik sluit langzaam m'n ogen en voel hoe Nils zijn borst langzaam op en neer gaan. En bij dat gevoel val in al snel in slaap.


Eerst en vooral wil ik me verontschuldigen omdat het zolang geduurd heeft. Eerst had ik het heel druk met school en dan had ik gewoon geen inspiratie. Hier ben ik heel eerlijk in. Hierdoor ben ik ook abo's verloren en ik begrijp dat. Ik wel iedereen bedanken die wel een abo gehouden heeft, en die paar nieuwe natuurlijk ook. Dat geeft me steun om toch door te gaan.... Bedankt en hopelijk vinden jullie het nog mooi!