•03 Niall

Ik haal een hand door me bruine haar, ik hield er niet zo van en wou het later blond gaan verfen ''He daar is de kabouter.'' Mijn ogen worden groot en ik kijk naar me eten. Al snel zie ik Nigel, Jay en Tymen voor me verschijnen. Grijnzend kijken ze me aan, ik voel het. Ik voel twee vingertoppen onder me kin en kijk al snel recht in de ogen van Nigel. ''Zo maar alles in je eentje op eten? Erg onbeschoft vind je niet?'' Ik open me mond om wat te zeggen, maar ik krijg er gewoon niks uit. Snel sluit ik me mond weer. Ze pakken me bord af en trekken me overeind. ''Kom we gaan even een rondje lopen.'' Jay slaat zijn arm om me heen en fluisterd wat dingen in me oor. Ik word wit en kijk voor me uit. Inmiddels hadden ze alles al van me bord op gegeten. Dit word een lange dag, oververmoeid en heb niks gegeten. Al snel komen we aan bij het verlaten deel van het weeshuis, hier kwam niemand. Behalve de jongens en ik als ik in elkaar geslagen werd. Hij duwt me op de grond waar door ik tegen de muur aan kom. ''L-laat me met rust!'' Ik weet niet wat er aan de hand was, maar het floepte er opeens uit. Ik voel hoe ik op me rug word geduwd en iemand op mijn middel gaat zitten. ''Dus Horan gaat brutaal doen, dat hadden we niet van je verwacht. Je weet dat we je hier voor moeten straffen, toch?'' Ik knikte, dat was wel het beste wat ik nu kan doen. Hij rolt zich van me af en pakt me bij me kraag. Hij duwt me tegen de muur en ik voel hun vuisten een paar keer in me maag. Opeens kwam er 1 in me gezicht waar door mijn neus begon te bloeden. Grinnikend lieten ze me los, en lieten ze me weer alleen. Ook al bloedde ik en had ik pijn, ik was nu alleen en had rust.