• Eyes 045

Een lichte vlaag van paniek schiet door mijn buik als ik Ibrahim nergens op het vliegveld zie. Ik ben gewoon er gewoon weer eens ingeluisd, zo goedgelovig als ik ben. Ik zet mijn weg naar de taxi’s al in, als ik plots licht op mijn schouder getikt word.
‘’Hey’’ zijn stem klinkt nog net iets heser dan normaal, alsof hij verkouden is. ‘’Hey’’ voorzichtig bijt ik op mijn lip en blijf hem aan kijken. De geur van een veel te dure aftershave dringt mijn neus binnen. Waarschijnlijk heeft hij zich net geschoren.
‘’Heb je een goede vlucht gehad?’’ Onhandig –bijna alsof hij zenuwachtig is- staat hij op zijn krukken te wiebelen. ‘’Ja, ging prima. Nog bedankt voor het boeken trouwens.’’ Nonchalant bewegen zijn schouders op en neer. ‘’Geen dank.’’
De rest van de weg verloopt zwijgend, ongemakkelijk bijna. Ik voel de ogen van de mensen om ons heen in mijn rug prikken en houd me daarom maar een beetje gedeisd.
‘’Kijken die mensen altijd zo naar je?’’ vraag ik als de autodeur dichtvalt. Weer die nonchalante beweging van zijn schouders, ‘’je raakt er wel aan gewend.’’ Zelfs de manier waarop hij de taxichauffeur gedag zegt is sexy.‘’Gefeliciteerd nog trouwens.’’ Een glimlach verschijnt op mijn gezicht als ik denk aan de kleine Niall. ‘’Dankjewel.’’ Vanonder mijn wimpers kijk ik stiekem naar zijn twinkelende ogen.

‘’Sorry ik moet nog even tanken.’’ Ik schrik op van het brommende stemgeluid van de taxichauffeur. ‘’Eh, ja, is goed.’’ De auto slaat af, en we belanden op een stil tankstation waar niemand is. Zodra de chauffeur is uitgestapt draait Ibrahim zijn hoofd glimlachend mijn kant op. Vast, helemaal vast. Alsof er een sleutel in het slot schiet. Zo voelt het.
Zijn hand rust op zijn bovenbeen. Verlegen verstrengel ik mijn vingers met de zijne. Nu we eindelijk een beetje alleen zijn, kan ik mijn gevoelens op de vrije loop laten. Zijn hand voelt warm aan. En langzaam, tergend langzaam, komt zijn hoofd steeds dichterbij. Alsof hij niet durft. Alsof hij bang is dat ik in duizend stukjes breek als hij me aanraakt. Zijn ogen houden de mijne nog steeds vast.
En iedere seconde dat ik er langer naar kijk, ontdek ik weer een andere kleur. En iedere centimeter dat hij dichterbij komt, lijken zijn ogen nog net iets meer te gaan twinkelen.
Tot ik uiteindelijk mijn ogen sluiten en zijn zachte lippen op de mijne voel. Een bom aan vlinders ontploft in mijn buik. Voorzichtig sla ik mijn armen om zijn nek, en trek hem dichter tegen me aan. Hij glimlach licht tegen mijn lippen aan, en duwt me vervolgens achteruit, waardoor ik languit op de autostoel terecht kom.
Onder Ibrahim.
Lachend kijkt hij me even aan, en plaatst zijn lippen dan weer op die van mij. Nu is het mijn beurt om tegen zijn lippen aan te glimlachen. Dit is precies zoals het er vannacht in mijn droom uitzag. Zijn gespierde lichaam dicht tegen de mijne aangedrukt, evenals zijn zachte lippen. Zijn warme handen op mijn heupen.
Een luide kuch van de taxichauffeur verstoort ons intieme moment. Met een rood hoofd gaat Ibrahim terug op zijn plek zitten.
Ik kan alleen maar glimlachen.
Plagend laat hij zijn hand vanaf mijn schouder via mijn arm naar beneden glijden, totdat zijn hand uiteindelijk op mijn bovenbeen blijft rusten.
Als ik zijn warme hand niet meer kan negeren draai ik de gordijntjes dicht, zodat de oude brommende man achter het stuur ons niet meer kan zien. Ik plant mijn lippen opnieuw op die van Ibrahim. Grinnikend kruip ik op zijn schoot.
Dit voelt zo verschrikkelijk goed en fout tegelijkertijd.

‘’Dame en heer, ik snap dat jullie elkaar gemist hebben en nu jullie verloren tijd moeten inhalen, blablabla. Maar dit is een taxi, en die zijn over het algemeen niet bedoeld voor dergelijke seksuele bezigheden. En ik kan jullie ook best bij een of ander goor motel afzetten, maar ik zou het erg op prijs stellen als jullie je nu even zouden kunnen inhouden.’’
Ik schiet in een of andere rare giechelbui, en begraaf mijn hoofd vervolgens beschaamd in Ibrahim’s veel te lekker ruikende trui.
‘’Zet ons eh hier maar af. We redden ons wel.’’ Met een hoofd zo rood als een boei trekt Ibrahim me achter hem aan de auto uit.
‘’Holy macaroni.’’ Is het enige wat ik over mijn lippen geperst krijg voordat ik weer in een puberachtige giechelbui verzeild raak. Lachend klemt Ibrahim mijn hoofd tussen zijn handen, en kust me vervolgens teder op mijn neus.
‘’Je bent schattig als je zo lacht.’’ Grinnikend leg ik mijn handen op zijn gespierde borstkas en duw hem van me weg. Maar helaas is hij te sterk, en lukt het hem om me opnieuw op te sluiten tussen zijn gespierde armen. ‘’En jij bent veel te sterk voor mij, dit is niet eerlijk.’’ Jammer ik verontwaardigt. Ik geef de strijd op, en laat hem zijn armen nog steviger om me heen slaan. Ik raak verstikt in een walm van veel te dure aftershave.
‘’Eh, Ibrahim. Het lijkt me niet een heel goed plan dat je nu op je knie leunt.’’ Peinzend bijt ik op mijn lip, en zie de jongen voor me van angstig om zich heen kijken.
‘’Fuck, fuck fuck. Ik ben mijn krukken uit de taxi vergeten. Die dingen gaan me een godsvermogen kosten.’’ Ik kan er niets aan doen, maar deze hele situatie zorgt ervoor dat ik opnieuw in een giechelbui verzeild raak. Ik lijk wel een verliefde puber. Nouja, lijken. Misschien ben ik er ook wel gewoon een. ‘’Lach jij maar, kleine opdonder.’’ Plagerig trekt hij me naar zich toe, en plant een kus op mijn kruin. Een bom van vlinders ontploft in mijn buik. ‘’Sorry’’ hik ik. Nog steeds giechelend. ‘’Ik kan wel nieuwe krukken voor je regelen als je dat wilt?’’ Ik verstrengel mijn vingers met de zijne, en kijk hem bezorgd aan. ‘’Zo kun je echt niet naar huis gaan lopen hoor. Dan verkloot je je knie helemaal.’’ ‘’Ik bel wel een taxi of zo. Dan gaan we jouw spullen wel even dumpen en dan zien we zo wel.’’
Grinnikend ga ik op mijn tenen staan, en plant mijn lippen heel kort op de zijne. ‘’Brombeer.’’