O12

Een stilte daalt neer en we weten alle drie op dit moment niet meer wat we ervan moeten denken. Het is niet alsof we het aan anderen kunnen vertellen, want zelfs ik wilde het niet geloven terwijl ik het zelf heb meegemaakt.
“We moeten een plan verzinnen en alles opschrijven wat we weten,” zeg ik.
Het is tijd om actie te ondernemen.

"Ik heb een pen," zegt Livia.
"Er moet hier vast wel ergens papier zijn," mompelt Michael en hij staat op.
Het is alsof de knop van besef dat de dertiende verdieping bestaat, is omgezet naar een verlangen om dit helemaal uit te zoeken. Ik heb dat verlangen tenminste, hoewel ik er in eerste instantie niets van af wilde weten.
"Denken jullie dat dit eerder bij mensen is gebeurd?" vraag ik aan beiden.
Michael stopt met het rommelen in het kastje naast zijn bed op zoek naar papier en kijkt om.
"Ik weet het niet," zegt hij en hij krabt aan zijn hoofd, "je zou zeggen; waarom niet? Alsof het alleen ons is gebeurd?"
Ik haal mijn schouders op.
"Ik weet het toch ook niet, daarom vraag ik het."
Livia komt met een pen naar ons toegelopen.
"Niet zo bijdehand doen, Evelyn," spreekt ze me streng toe en ik rol met mijn ogen.
"Leer er maar mee leven."
Michael kan het niet laten om even zacht te lachen, maar hij stopt daar gelijk mee wanneer Livia en ik hem een blik toewerpen die niet dankbaarheid toont.
"Hier is het papier, dames," zegt hij daarom snel en legt het papier op de tafel.
"Oké, pen, papier, Michael, Livia, ik, alles is aanwezig."
Ze knikken instemmend en ik kijk dan even bedachtzaam naar het papier.
"Gaan we eerst opschrijven wat de overeenkomsten zijn?"
"Misschien dat we eerst moeten bedenken wat het precies is," mompelt Michael terwijl hij nadenkt.
"Een grote grap."
Livia kijkt me weer waarschuwend aan en ik kan het niet laten om heel kort te grijnzen. Het begint haast leuk te worden om haar te pesten op deze manier.
"Eve, als je het niet serieus wil nemen, zeg het dan gewoon," merkt Michael ineens op.
Ik kijk hem aan en haal mijn schouders dan op.
"Ik wil het inderdaad niet serieus nemen, maar het is nu eenmaal een probleem geworden. Dus oké, ik houd mijn mond wel."
"Je weet best dat ik het niet zo bedoelde."
Ik kijk gewoon de andere kant op en wacht totdat Livia of Michael begint met schrijven. Michael zegt niets meer tegen mij en kijkt dan Livia aan.
"Dus, wat we als eerste gaan doen, is proberen die verdieping of wat dan ook te omschrijven. Wat weten we ervan?"
Livia pakt de pen en het papier zodat ze alles kan noteren.
"Je kunt er niet komen met de trap," zegt Livia langzaam zodat ze elk woord wat ze zegt ook meeschrijft.
"Alleen met de lift inderdaad. Ik ben er terechtgekomen toen ik alleen in de lift was. Maar dat kan toeval zijn."
Zachtjes knik ik op wat Michael zegt. Van sommige dingen weten we niet of ze elke keer gebeuren, of dat het toeval is geweest. Hoewel we drie gebeurtenissen nu met elkaar kunnen vergelijken.
"Wat bij mij gebeurde was dat het licht flakkerde in de lift, voordat die stil hing."
Livia knikt instemmend, want ik weet van haar verhaal dat ook bij haar het licht ging flikkeren, maar bij Michael is het niet gebeurd.
"Schrijf op Livia, maak een lijstje met toevalligheden en zekerheden?" stel ik voor, "dan kunnen we dit bij toevalligheden zetten, het flikkerende licht."
Ze begint met schrijven en ik kijk dan Michael aan.
"Ik heb jouw verhaal niet gehoord, Eve, maar ik weet wel dat het ook te maken heeft met angsten. Toch?"
"Ja, dat klopt. Ik was op de dertiende verdieping en het was aardedonker. Iemand beet in mijn hand en zorgde ervoor dat ik bloedde. Ineens was er overal licht, hoorde ik gegil en daarna was alles weer donker. In mijn hand had een groot, gapend gat gezeten en uiteindelijk vond ik de lift weer. Die was er ineens weer...toen ik terug in de kamer was, bleek er helemaal geen tijd verstreken te zijn."
Livia heeft dit verhaal al eerder gehoord dus punten opgeschreven die zij ook heeft meegemaakt.
"De groene mist was ook bij jullie aanwezig, toch?" vraagt Livia.
Beiden knikken we en ze schrijft het aan de 'zekerheden'-kant.
"Dit is alles wat we tot nu toe hebben."
Livia schuift het lijstje naar ons toe over het tafeltje en Michael en ik lezen de lijst.
Zekerheden:
• De dertiende verdieping
• Alleen met de lift
• (Doods)angsten
• Groene mist
• Pijn

Toevalligheden:
• Dat je alleen in de lift bent
• Iemand horen gillen
• Flikkerend licht

"Dat is wat we tot nu toe hebben," zegt ze en ik knik.
"Wat moeten we nu doen? Gaan we echt de dertiende verdieping opzoeken?"
Beiden zeggen ze ja en ik kan niet anders dan er ook mee instemmen. Dan rinkelt de telefoon op de kamer en Michael staat op om de telefoon op te nemen.
"Met Michael," neemt Michael de telefoon aan, "wat is er?"
Zijn gezicht staat zakelijk en eigenlijk is dat wel lief aan hem. Hij kan heel serieus zijn, maar ook gewoon luchtig. Michael valt stil en ik zit gewoon een beetje met het blaadje te spelen, afwachtend tot Michael zich weer bij ons voegt. Als hij ophangt, kijk ik naar hem en zie dat er iets is.
"Hm? Is er iets?"
Hij knikt, maar schudt dan zijn hoofd alsof hij wakker moet worden.
"Ik weet niet wie belde...maar ik moest een boodschap doorgeven. Letterlijk zei degene: Wees gewaarschuwd, Livia, Evelyn en jij, Michael. Jullie willen je bemoeien met dingen die niet jullie zaken zijn. Stop ermee."
Er valt een stilte en mijn mond gaat open om iets te zeggen, maar Livia is me voor.
"Wat een onzin, wie weet überhaupt onze namen? Hoe kan diegene weten wat we aan het doen zijn?"
Ik haal mijn schouders op, want ik weet het zelf ook niet.
"Zou het misschien...de dertiende verdieping kunnen zijn?" vraag ik dan aarzelend aan ze.

Weer een nieuw hoofdstuk (: En wauw! Wat heb ik veel reacties gehad, nieuwe bladwijzers, nieuwe abo's en kudo's! <3 Dat warmt gewoon echt me hart en ik word elke keer vrolijk als ik het zie. Dank jullie allemaal <3 het had echt niet gekund zonder jullie! Hopelijk vinden jullie het niet te saai worden, maar dit hoofdstuk was toch echt even nodig. Anders dan gaat het heel erg van de hak op de tak. Al iemand enig idee wat er allemaal aan de hand is? ^^ Je hoeft het niet persé te zeggen, maar ik ben toch benieuwd! En naar aanleiding van wat Euterpe en Minerva66 vroegen over hoe Michael van de verdieping is afgekomen, ik kan het of in een spoiler zetten bij het volgende hoofdstuk, of een apart -niet zo heel lang- hoofdstuk doen. Wat wilt iedereen? Spoiler of echt een hoofdstuk vanuit Michaels POV?

Oh en ps, het is echt geweldig om mezelf een keer in de top te zien (: Ook bedankt aan degene die daarvoor gezorgd hebben, ondanks dat ik al voor de kudo's bedankt heb, want die heb ik al een enkele keer eerder gekregen <3