08

Eén voor één bekijk ik mijn groepsgenoten. We hebben ons in een kring opgesteld en stellen ons nu aan elkaar voor. We zijn bij Joyce begonnen en het rondje zal bij mij eindigen. Naast Joyce zit Sofia, een meisje uit de 12de klas. Na deze school wil ze naar de toneelopleiding van Brisbane. De volgende in de kring zijn Max en Jack. Twee vrolijke jongens uit de 12de klas. Ze kennen elkaar al sinds de crèche en doen eigenlijk alles samen. Naast Jack zit Lynn, die later net als Sofia naar de toneelschool wil. Alleen wil Lynn naar die van Adelaide. Thomas zit weer naast Lynn en heeft net als ik Britse ouders, alhoewel dat niet is te horen aan de manier waarop hij spreekt. Luke is naar Thomas neergeploft en vertelt dat hij later het liefst iets met muziek wil gaan doen, omdat iets is waar hij eigenlijk elke dag mee bezig is. Tussen mij en Luke in zit een donker meisje, Mary. Ze lacht vriendelijk naar iedereen en heeft een warme prettige stem om naar te luisteren. Ze zit in de 11de klas en wil volgend jaar net als ik naar de 12de. Daarna wil ze graag rechten studeren aan de universiteit van Sydney om daarna advocate te worden. Na Mary ben ik aan de beurt. Ik vertel dat ik pas net op deze school zit en dat ik samen met mijn vader en zusje vanuit Londen naar Sydney verhuisd ben. Ik vertel dat ik nog niet weet wat ik later wil doen met mijn leven, maar dat ik in ieder geval iets van economie of bedrijfskunde wil studeren en anders geneeskunde.
‘Goed, en nu?’, vraagt Joyce enthousiast. ‘Nu moeten we gaan bedenken wat we met dat stuk moeten doen.’, beantwoordt Max haar vraag. Ik ben verbaasd dat Max Romeo en Julia, hét stuk van dé Shakespeare ‘dat stuk’ noemt. Er zit totaal geen eerbetoon in zijn manier van spreken. ‘Wie heeft Romeo en Julia hier weleens gelezen?’, vraagt Jack. Direct steek ik mijn vinger in de lucht ervanuit gaande dat iedereen dat zal doen. Tot mijn verbazing steekt alleen Luke ook zijn vinger de lucht in. Mijn mond valt open. Lynn lacht hard. ‘Zo mevrouw Engeland verbaast zich over onze Shakespearekennis.’ Ik bloos lichtjes, maar knik. ‘Ik denk wel dat het belangrijk is dat iedereen het stuk kent.’, merkt Jack op. ‘Anders kan niet iedereen meedenken over hoe we dit stuk gaan moderniseren.’ Ah, dus dat was de bedoeling. We moesten een moderne uitvoering maken van het ouderwetse stuk van Shakespeare. ‘Maar we hebben toch wel enig idee waar het stuk overgaat? Dan kunnen we vandaag in ieder geval een start maken met het bedenken van onze uitvoering en de rollenverdeling.’ Het is Thomas die dit opmerkt. Iedereen in het kringetje knikt. Dan wordt het stil. Iedereen lijkt hard na te denken over een leuke modernisering van het stuk. Zelf heb ik wel duizenden ideeën, maar ik durf ze echt niet hardop uit te spreken! Even kijk ik opzij naar Joyce. Dat had ik niet moeten doen. ‘Ik zie dat Alice wel een goed idee heeft!’, zegt het blonde meisje hard. Meteen richten alle ogen zich op mij. Ik zucht zachtjes. Ze vinden mijn ideeën vast niets. ‘Nou, ik dacht, eh, dat het wel een leuk idee zou zijn dat we in plaats van twee families, twee dansgroepen zouden hebben. Die kan je ook goed laten battlen, zonder dat we echt op het podium hoeven te vechten. Daarnaast vind ik dat de tuinscène er echt in moet zitten, omdat dat de beroemdste scène van het stuk is.’ ‘Ja, die dansgroepen vind ik echt een vet idee.’, zegt Lynn. ‘Zelf dat ik eraan om Julia en Romeo wat hypere namen te geven. Jules en Room ofzo.’ ‘Wat is Room nou weer voor naam?’ Deze keer is het Jack die het zegt. ‘Doe dan Romy.’ ‘Ja!’, kirt Joyce. ‘Jules en Romy, dan is Jules de jongen en Romy het meisje.’ Ik lach zachtjes. ‘Of we maken ze lesbisch.’, merk Luke droog op. Iedereen grinnikt. ‘Ik vind het nog een best goed idee.’, zegt Mary. ‘Dan maken we meteen een statement: Iedereen mag trouwen, ook mensen van hetzelfde geslacht.’ ‘Oké, dus even samenvattend: we hebben twee dansgroepen, die elkaar niet mogen. Jules en Romy zitten beide in een andere groep, maar worden verliefd op elkaar en Jules en Romy zijn beide meisjes. Dan krijgen we natuurlijk allerlei gedoe met battles enzo en uiteindelijk gaat iedereen dood.’ Lynn kijkt goedkeurend rond. ‘Lijkt me leuk.’ ‘Zullen we Jules iedereen dan laten neerknallen? Is wel iets moderner dan met vergif.’ Thomas kijkt vragend de kring rond. Iedereen knikt en Lynn schrijft het snel op in haar schriftje. ‘Oké, nu de rolverdeling. Wie gaan het stuk schrijven, wie speelt wat en wie wordt de regisseur?’ Jack wijst direct naar Luke. ‘Hij moet regisseur worden. Dat doet hij altijd super goed.’ Mary en Joyce knikken instemmend. Lynn kijkt de kring rond, maar niemand lijkt te protesteren. Ze schrijft het op en geeft haar schriftje aan Luke. ‘Nou meneer de regisseur, verdeel de rollen maar.’ Luke komt overeind en kijkt de kring rond. ‘Hebben mensen nog voorkeur voor een rol?’ Iedereen schudt zijn hoofd. ‘Oké, dan deel ik de groep doormidden. Thomas, Max, Sofia, Lynn en Mary vormen samen de ene dansgroep en Joyce, Jack, Hailey en Alice vormen de andere dansgroep.’ Ademloos luister ik naar Luke. Hij spreekt zo mooi. De manier waarop hij mijn naam uitspreekt betoverd me. ‘Mary speelt Romy en Alice is Jules.’ Mijn ogen worden groot. Ik? Jules? Waarom? Ik kan niet eens acteren en houd er niet van om op het podium te staan. ‘Weet je dat ik daar ook aan dacht.’, zegt Lynn. Ik vind ze echt een goede Jules en Romy samen.’ ‘Verder moeten we de rollen volgende keer maar verdelen. Ik weet niet precies hoe iedereen in het stuk heet. Het kan zijn dat je meerdere rollen moet spelen.’, gaat Luke verder met zijn verhaal. ‘Verder lijkt het me super als Sofia en Joyce het stuk willen graag schrijven, omdat zij altijd goede en originele ideeën hebben.’ De meisjes knikken enthousiast en grijzen breed. ‘Goed, dan lijkt me dat aan dit overleg een einde is gekomen. De bel gaat toch bijna.’ Luke pakt zijn stoel en zet hem weer aan de zijkant van het lokaal. Iedereen uit mijn groepje lijkt gelukkig en tevreden. Ben ik dan echt de enige die zich zorgen maakt?

#5SOSFact Luke lost his iPhone in Melbourne after the tour, and all of the boys were teasing him about his old Nokia.

Oké, we hebben nu dus een lesbische versie van Romeo en Julia: Jules en Romy. Waar gaat dit verhaal heen?? (;
Haha, sorry voor deze uitgebreide uitleg over het stuk. Misschien een beetje saai, maar dit stuk wordt aardig belangrijk ik het verhaal daarom wilde ik het goed neerzetten. Vergeven jullie me?
Liefs, x
Sas