Chapter 22

Net als ik wil aanbellen, hoor ik geroep en met deuren geslaan. Angstig verstop ik me achter de eerste beste struik in de voortuin. Ik zie hoe een meisje naar buiten wandelt op de voet gevolgd door Louis. Dat meisje moet dus Emma zijn. Ze lijkt een beetje op Lien. Dezelfde streken, bedoel ik daarmee. Echt, volgens mij zijn het zussen of zo.”Em-“ hoor ik Louis zeggen, maar hij wordt onderbroken door Emma. “Niks te Em! Voor jou ben ik EmMA!” schreeuwt ze met de nadruk op ‘MA’. Ik heb wel medelijden met Louis eigenlijk, maar aan de andere kant… Emma is écht een bitch eersteklas. “Het is over. Finito. Gedaan!” schreeuwt ze. Volgens mij kan heel de buurt hier horen dat het gedaan is. Ik zie dat Louis verschrikt kijkt maar het hem precies niet zoveel kan schelen. Hij zucht en draait zich om en sloft naar binnen. Nu staat Emma daar nog alleen. Ze maakt een ‘phuh!’geluid en draait zich om en shaket richting haar huis, denk ik. Plots voel ik een por in mijn zei en kijk ik verschrikt om.

Daar zie ik Céline en Carolien staan. Ze grijnzen. Ik zucht. “Okay girls, what’s up?” vraag ik. Ze blijven me grijnzend aankijken en antwoorden niet. “Ik ben hier voor mijn jas” zeg ik dan. Nog steeds grijnzen ze en eerlijk gezegd begint dat nu wat creepy te worden. “Mijn gsm is plat dus daarom kon ik niet bellen” zeg ik wijzend naar mijn gsm. “Fuck off, dit is eng!” roep ik uit. Ik sta recht en loop zo snel als ik kan naar de voordeur. Daar begin ik hard op de bel te drukken. Zeker 10 keer na elkaar. Céline en Carolien wandelen traag maar nog steeds grijnzend naar de deur waar ik sta. Ik bid dat er nu iemand snel de deur komt opendoen. Fjoew, daar zie ik een schim achter de deur. Liam! Als hij de deur openmaakt verberg ik me meteen achter zijn rug. Hij kijkt me verbaasd aan maar als hij mijn vinger ziet wijzen naar Cel en Caro grinnikt hij. “Niet bang zijn-“ zegt hij maar ik onderbreek hem. “Niet bang zijn, niet bang zijn! Hoe kan ik nu niet bang zijn! Die 2 zijn de engste personen op aarde!” roep ik uit. Ze hebben me echt bang gemaakt. Hij grinnikt. “Céline en Carolien zijn allebei stukken van een eeneigen tweeling. Dat wil dus zeggen dat ze allebei een tweelingzus hebben die als 2 druppels water op hen lijkt. Dat zijn dus Fien, de zus van Caro en Paulien, de zus van Cel. Fien en Paulien zijn ook beste vriendinnen, dus je snapt het wel” legt hij uit. Ik knik. Oow. Niall heeft het lawaai gehoord en komt met een zak chips de hal in. “What’s up, An?” vraagt hij met zijn mond vol terwijl hij me een knuffel geeft. Ik grinnik. Eten. Dat is nu iets dat hij de godganse dag kan doen. “Mijn jas” antwoord ik simpel. Niall stopt met eten. “Was dat die witte?” “Ja” “Met een zwarte ceintuur in?” “Ja” “Die is hier niet. Die is nog backstage in de zaal van ons optreden.” Ik zucht. Shit. “De sleutel van mijn hotelkamer zit daarin.” Hij veegt met zijn mouw zijn mond schoon en neemt mijn hand. “Kom, dan gaan we die halen” Nog voor ik iets kan zeggen staan we al buiten.