027

Ik werd wakker van Liam zijn irritante gsm. "zet het af" schreeuwde ik terwijl ik mijn gezicht in zijn borstkas verborg. Het ding stopte en ik knuffelde. "Um nialler" zei hij. Hij zat op waardoor ik er ook afviel. "Misschien kunnen we vandaag eens op tijd komen vandaag. En er de hele dag blijven" zei hij slaperig. "Of we kunnen verdwijnen en slapen" zei ik. "Wel. Ik ben geen fee dus we zouden beter opstaan." Zei hij. "Ik hou van het feeën idee." Zei ik terug. "Kom dan maar terug want je bent een chemie leerkacht en als we niet opschieten zijn we weer te laat." "Nog steeds hou ik van het idee dat jij een fee zou zijn" ik ging naar de badkamer en besloot dat ik maar een scheerbeurt zou overslaan. Vlug deed ik propere kleren aan. "Komop als we in 5 minuten vertrekken zijn we nog op tijd." Ik deed mijn schoenen aan en propte een sneetje brood in mijn mond. "En wat als ik je nu wou kussen?" Zei liam. Ik haalde mijn schouders op en liep naar beneden. Daar slikte ik en keek hem aan. "Geld je aanbod nog steeds?" Vroeg ik glimlachend. "Natuurlijk" ik zat in mijn auto. En ik begon hem te kussen. Dingen werden een klein beetje heet wanneer de toeter van mijn auto afging. Ik keek hem geschokt aan
1 omdat de toeter afging
2 omdat we eigenlijk nog wat wouden doorgaan
3 omdat deze dingen nog niet mogen gebeuren in deze staat van onze relatie. Ik weet dat we misschien wat hebben overgeslagen. Maar dit is echt te vroeg.

"Het spijt me" zei ik vlug en ik zat wat verder van hem. Ik deed mijn gordel om en begon te rijden. Ik stapte uit. Zonder hem een kus te geven. "Ik zie je later dan zeker" ik heb de 3 de jaars nog dus ik was niet zo enthousiast. Ik zag dat liam naar zijn vrienden ging. Ik wandelde dan maar naar mijn lokaal. Op een of andere manier kom ik hier paul altijd tegen. "Hallo paul. Hoe gaat het?" Hij knikte. "Alles goed. Maar we zien je niet zo veel meer. Hoe komt het?" Hoe zeg ik dit? "Mijn beste vriend is hier komen wonen. En ook ben ik op een paar dates geweest. Mijn leven is een beetje druker geworden. Het spijt me." "Je moet je niet verontschuldigen. Kom je vanavond?" Ik schudde mijn hoofd. "Sorry. Ik heb het zodanig druk dat ik gewoon eens een avondje thuis wil ontspannen. Tom heeft me gisteren gebeld. En hij zei dat het oke is. Wat een klein wereldwonder is." Ik lachte. "Dat is omdat hij jou leuk vind. Als vriend natuurlijk" ik knikte. "Dat is leuk om te horen. Maar ik heb overal vrienden en dat kan soms redelijk druk worden." Ik zuchtte en ging met mijn hand door mijn haar. "Ik moet nu gaan. Maar ik zie je later toch?" Ik glimlachte en knikte. "Ja, dag paul" ik was nog niet helemaal vertrokken of tommy kwam naar mij gelopen. "Meneer, waarom was je weg gisteren?" "Ik kreeg een telefoon dat mijn moeder in het ziekenhuis lag. In londen. Ik ben er meteen naartoe gereden. Bleek dat het niks ergs was." Loog ik zonder problemen. Goeie Niall.

"Liam" riep tommy. Liam kwam over en ging naast me staan. "Waarom was je hier niet gisteren?" "Dus ik heb nog gebokst in hoog niveau. Dus ze hadden mij gevraagd om zondag nog eens te komen. Een wedstrijdje voor het goede doel. Natuurlijk ben ik niet meer in vorm en ik ben gevallen op mijn hoofd. Gisteren ben ik toch naar school gegaan maar mijn hoofd deed toch aardig pijn. Het 2 de uur ben ik naar de schoolarts geweest en die zei dat ik best toch eens naar een dokter ging. Dat heb ik gedaan en die zei dat ik vandaag wel weer naar school kon." Wow Liam kan goed liegen. Tommy was nog tegen ons aan het praten maar ik was niet echt aan het opletten. "Je achterste is zo sexy in die jeans" fluisterde ik in zijn oor. Hij begon te blozen en ik grijnsde. Liam zijn vrienden stonden op hem te wachten. "Ik zie je later meneer" "dag liam" hij wandelde weg en ik stond daar weer alleen. soms wou ik gewoon dat ik naar hem toe zou kunnen gaan en hem kussen. of bij hem wandelen tijdens de pauze. maar ik ben alleen maar zijn leerkracht. Ik kan dat niet doen. en ik vind het niet leuk. ik wil dat hij van mij is zelf in publiek. ik wil hier zelf niet zijn. ik wil naast hem liggen in bed. gewoon knuffelen weet je wel. pratend over het leven. maar dat gaan we wel een andere keer doen. hoop ik toch. "Niall gaat het?" ik keek op en zag Louise. ik was aan het staren "ja. ik was gewoon aan het denken." ze keek me raar aan. "wat jij zegt. maar de bel is net gegaan." ik zuchtte. "damn. daag"

ik liep vlug weg. waarschijnlijk zei ze nog iets terug maar ik had niks meer gehoord. lichtjes buiten adem kwam ik het lokaal binnen. "je bent laat meneer" zei een van de leerlingen. gestoord keek ik ze aan. "niet waar. jullie zijn gewoon vroeg" ze begonnen te lachen. de les verliep redelijk normaal. wat je natuurlijk normaal kunt noemen bij mij. ik sloot de deur en ging naar de leraarskamer. "ik hou van je" fluisterde ik in liam's oor wanneer ik hem voorbij liep. hij glimlachte en nam mijn arm. voor ik nog verder kon wandelen. "ik hou ook van jou" fluisterde ik terug. ik knikte mijn hoofd. en wandelde weer weg. ik ging bij een paar leerkrachten zitten. "hoe gaat het Niall?" vroeg er iemand. ik knikte. "goed. met jullie" ze knikten. en ik legde mijn hoofd op tafel. Vind ik deze leerkrachten echt leuk? Ja. Maar ik kan mezelf niet meer zijn. En ik haat het om te liegen. "Gaat het Niall?" Vroeg tom. Ik keek op. "Nee. Het gaat niet nee" ik legde mijn hoofd op tafel. "Voel je je ziek?" "Nee. Ik ben niet ziek" ik keek op en keek hem aan. "Kunnen we je helpen?" "Nee dat kan je niet. Omdat je me niet kent. Jullie kennen me allemaal niet. Je weet alleen maar wat ik je zeg. En het ergste is dat ik het niet kan zeggen" ze waren me allemaal aan het aankijken. "Oh fuck off" zei ik terwijl ik naar buiten wandelde.

Ik begon te lopen. Buiten de school zakte ik neer waar liam me voor de eerste keer gesproken heeft." Tranen waren over mijn wang aan het rollen. De koude wind droogt mijn tranen. Maar ze blijven kopen dus dat werkt niet echt. Iemand legde zijn arm om mijn schouder. Ik keek naast me en zag tom naast me zitten. "Laat me alleen tom" ik was een beetje geïrriteerd. Ik wou niet dat ze achter me kwamen. Ik wou liam hier. "Ik laat je niet alleen. Dus je zegt dat we je niet kennen. Zeg dan wie je bent. Ik wil het weten Niall. Van wat ik nu weet over je ben je best wel leuk." "Ik hoop dat je me nog steeds zo leuk vind nadat ik het je verteld heb." Zei ik wetende dat anders geaardheid niet altijd aanvaard word. "Oh nee je bent een moordenaar" zei tom lachend. "Natuurlijk. Ben je serieus?" "Kom op Niall. Vertel het me" ik zuchtte. "Je weet wel dat ik je ooit eens zei dat ik een paar dates had met een meisje" hij knikte. "Ik heb een klein beetje gelogen. Oke ik ben echt op dates geweest en we zijn nu een koppel. Maar het is ik uh het is een jongen" ik zuchtte. "Wow" zei hij. "Ja dat is ongeveer de ingewikkeldste manier dat ik ooit iemand heb verteld dat ik bi ben." Zei ik. Hij wist niet echt wat te zeggen. "Het is oke. Ik ga niet op jou verliefd worden. Ik heb al iemand" "wa?" Hij was duidelijk niet mee. "Dat is mensen hun reactie. Vroeger dacht ik dat ik homo was en dan gingen mensen plots naar de andere kant van de straat als ik hallo zei. Wist je dat mensen heel veel op straat lopen terwijl ze hun aardappelen op hebben staan." Hij nam me in een knuffel. "Is het daarom dat je zo verdrietig bent?" Ik schudde mijn hoofd. "Gewoon. Ik ben zo verliefd op die jongen. Maar ik kan niet zeggen wie het is. Soms wou ik dat ik geen leerkracht was" mompelde ik. "Omg. Is het een leerling?" Traag knikte ik. "Is het liam?" Vroeg hij. Ik keek hem aan met grote ogen. "Ja dus. Dus jullie zijn samen?" Ik keek vlug eens rond me. En knikte dan weer. "Het breekt me gewoon dat ik zijn hand niet kan vasthouden. Hem niet kan kussen. Ik niet kan tonen hoeveel ik van hem hou. Ik kan aan niemand tonen dat die zac Efron replica van mij is."

Ik werd depressiever met de seconde. "Maar je bent toch 2 jaar met jade geweest niet? Mis je dat dan niet? "Uhu. 2 en een half. Maar nee. Ik heb ook mijn vrouwelijke kantjes. Ik bedoel. Zie me hier nu zitten. Precies een tienermeisje met hormonen die op hol slaan. Ik voel me verschrikkelijk." "Dat hoeft niet maatje. Ik denk dat bi zijn cool is. Je wordt niet verliefd op uiterlijk maar personaliteit" zei hij. Ik keek hem even raar aan. "Serieus? Ik wordt ook verliefd op uiterlijk. Dat doet iedereen. Hetero, homo of bi." Hij lachte en ik legde mijn hoofd op zijn schouder. "Gaat het maatje?" Ik schudde mijn hoofd. "Nee, maar ik ga moeten doorgaan niet? Het leven gaat door" ik ging met mijn handen over mijn wangen. Ik stond op en hielp hem recht. "Klaar?" "Uh. Iedereen zal me nu haten. Waarom gedraag ik me toch ook altijd als een klein kind?" "Nee. Het is goed Niall. Je bent verliefd" "dat zijn jullie toch ook? Maar jullie zijn toch ook niet zo" we gingen de kamer binnen al pratend. Ik heb niet echt met de andere gepraat. Ik vond mezelf wachtend op liam. Hij kwam de kamer binnen en ik kuste hem. "Hoe gaat het baby" vroeg hij bezorgd. "Ik ben beter. Dank je" "ik zag je passeren en tom die achter je liep" "ik miste jou" zei ik eerlijk. "He ik ben nu hier" zei hij. "Weet ik. Maar het is oke" zei ik blij dat hij zo bezorgd was. "Ik wou je volgen maar ik mocht niet naar het toilet" hij was schuldig. "He het is oke. Het was gewoon ik die kinderachtig deed. Maar je kan misschien eerst je toets maken" hij knikte en begon het in te vullen. Ik verbeterde het niet op de normale manier. Ik stond achter hem en legde mijn hoofd op zijn schouder. Ik schreef een a+ in de hoek. "Ik ben trots op je liefje" ik kuste de achterkant van zijn nek en hij schoof zijn stoel wat naar achter zodat ik op zijn schoot kon gaan zitten. ik legde mijn armen om zijn nek en hij kuste me. zijn kussen waren een verslaving. ik wou altijd meer.

"niall Ik... oh" Ik deed mijn ogen open om liam's geschrokken ogen te zien. ik zuchtte en sprong van zijn schoot. "ja tom?" vroeg ik nu kijkend naar de man. die zich mijn vriend noemt. "ik wou gewoon weten als je morgen naar mijn feestje komt. gewoon een bbq en wat muziek. je weet wel. maar ik uh ga wel." "nee. het is oke. we waren maar aan het em uh praten" "als dat praten is voor jullie. dan weet ik niet als ik wil praten hoor." zei tom. ik rolde mijn ogen en liam nam zijn rugzak. "ik vertrek" zei hij "nee, nee blijf. alsjeblieft" zei ik vlug. "oke" hij zat weer neer en ik zat weer op zijn schoot. hij legde zijn armen om mijn taille. "dus um. je bent uitgenodigd. als je wil kan je ook komen liam. maar ik zal je de details morgen sms'n. zie je morgen" zei hij. "ik zie je nog tom" zei ik nog voor hij de deur sloot. hij sloot de deur en ik begon te lachen. "zijn gezicht" zei ik. "dat was gênant" ik knikte. "maar weet je het kan me niks schelen" ik kuste hem opnieuw. we zaten daar nog even. niets zegend. ik had mijn hoofd op zijn borst gelegd. "ik ga naar huis vanvond." zei hij redelijk random. "als het niet werkt. je weet dat je altijd terug kan komen" zei ik hem. "dat doet me plezier om dat te horen" "ik ga je missen" zei ik. het is wel waar. "niet mijn nokia" "als dat de prijs is die ik voor jou moet betalen dan doe ik dat met plezier" "AWW dankje Niall" "ik ben al gewend om naast je in slaap te vallen" ik deed mijn ogen dicht. "ik wil echt niet gaan" zei ik. "ik ook niet. ik wil hier blijven met jou." zei hij. ik hou van lesgeven maar met liam. nee. "hoe laat is het liefje?" vroeg ik hem. "10 over 1" ik zuchtte "tommy zal hier in een paar minuutjes zijn." zei ik. "phh, ik zit hier zo goed" zei hij. "ik zou beter opstaan." ik kuste hem voor een laatste keer en stond op. liam nam zijn materiaal en ik nam een stoel. we begonnen een beetje te praten. "dag meneer, liam" tommy dus. "tommy hoe gaat het?" vroeg ik. niet echt geïnteresseerd maar ik moest toch een beetje vriendelijk zijn. hij nam een stoel en kwam erbij zitten. "goed. jullie?" "ook goed" zijn we beiden. de bel ging en ik stond op.