2.5

Samen met Jen loop ik de grote hal door. Vele mensen lopen gehaast langs ons heen.
'Als het goed is moet Dave hier ergens zijn.' Hoor ik haar mompelen terwijl ze om zich heen kijkt. Dave is haar vriendje en zoals zij hem uitlegt, lijkt hij heel aardig.
'Ah, daar is hij!' Ze laat haar koffer los en rent naar een knap uitziende jongen toe. Ik blijf even onnozel staan en kijk om me heen of ik iemand zie staan die op mij wacht. Mijn blik komt weer terecht bij Jennifer en Dave. Samen lopen ze naar me toe. Zodra ze bij me staan, steekt Dave zijn hand uit. Ik pak hem aan.
'Dave.' Hij glimlacht. Ik bekijk hem. Zijn bruine haren hebben bijna dezelfde kleur als zijn bruine mysterieuze ogen, die me vriendelijk aankijken. Zijn witte bloesje, dat hij draagt over zijn laag-zittende broek, maakt zijn huid alleen nog maar bruiner. Ik moet toegeven, deze jongen ziet er echt ontzettend goed uit.
'Sky.' Zeg ik uit automatisme. Hij laat mijn hand los en glimlacht nog een keer, waarna hij zich bukt om Jennifer's koffer te pakken.
'Oh, Sky, hoelang ben je hier? Misschien kunnen we vanavond de stad ingaan?'
'Ik ben hier tot morgenmiddag.' Ik haal een hand door mijn bruine haren, die losjes over mijn schouders heenhangen. Jen knikt en pakt haar mobiel.
'Anders geef me je nummer, dan app ik je straks wel en dan spreken we iets af voor vanavond, oké?' Ik geef haar mijn nummer dat ze snel intikt op haar mobiel.
'Well, ik vond het heel gezellig net, zie je vanavond!' Ze knuffelt me kort en laat me dan los. Dave knikt nog even en dan vertrekken ze samen. Ik kijk weer verder en zie dan een oudere man met een bordje in zijn hand. Op het bordje staat Scarlett Johnson geschreven. Hij moet vast voor mij zijn. Ik loop naar hem toe.
'Scarlett?' Hij kijkt mijn vragend aan. Ik knik. 'Welcome in England! Nice to meet you, my name is John. Just like in your last name, John-son.' Hij lacht om zijn eigen grapje. Uit beleefdheid lach ik maar mee. Zijn Engels is overdreven, alhoewel dat hoort in Engeland.
'Okay, so I'm taking you to the hotel where you're sleeping tonight.' Hij knikt even en draait zich dan om. Hij loopt van me weg en ik denk dat ik hem maar beter kan volgen.

Als we met de taxi voor het hotel staan, stap ik uit. John haalt de koffer uit de achterbak en overhandigt die aan mij.
'Have a good time!' Hoor ik hem nog roepen voordat hij zijn taxi weer instapt. Hij toetert nog even voordat hij wegrijd en ik zwaai kort. Dan draai ik me om en stap het hotel in. Ik loop naar de balie toe, waar een jonge vrouw van rond de 20 achter zit. Zodra ze me opmerkt, zet ze een glimlach op haar gezicht.
'Welkom in het DIF hotel, kan ik U helpen?' Ze likt over haar onderlip heen.
'Ik heb een kamer gereserveerd?' Het komt er eerder vragend uit. Ik ben nog nooit in een hotel geweest, - oké, niet nooit, wel eens een keer met mijn vader maar daar regelde hij alles.
'Op welke naam?' Ze beweegt even met de muis van de computer, vast om het scherm weer aan te krijgen.
'Johnson.' De vrouw tikt iets in op haar laptop.
'Ah, ik zie het.' Ze loopt naar achteren en komt later terug met een klein plastic iets waarin een aantal papieren en twee sleutels inzitten. Ze schuift ze over de balie heen naar mij toe. 'Alstublieft. Nog een prettig verblijf verder.' Ik mompel iets wat op dankjewel moet lijken en loop dan naar de lift toe.

oh oh I've got an idea. Wat willen jullie graag dat er gebeurt in het verhaal? (zeker komen er nu reacties: dat ze wat met Justin krijgt. GOH ECHT haha oké oké veel plezier iedereen morgen op school toedels xxx