Bezweringen.

Inneens werd die lichflits zwart en donker, koud en kil.
Paarse rook Vloog door de lucht en verdeelde angst.
Ik probbeerde de spreuk te stoppen maar het wou niet.
Ik trok aan mijn toverstok, het trilde.
Tot dat De rook een vorm aannam.
En inneens zakte het in elkaar en verdween zomaar.
Wat was dat!, riep een Betta.
Euh, de las is afgelast, jullie hebben vrij behalve jij Mathias, zei Proffesor Malfidus.
We gingen zitten aan het bureau.
Wat is er, heeft het met de spreuk te maken ik heb echt ni..., voordat ik mijn zin kon afmaken zei hij: geen flauwe kul vertellen!
Je gaat 10 pagina's schrijven over waarom je geen onbekende spreuken mag gebruiken!, recto verso!, riep hij.
Ik ging zitten en beon te schrijven.
Inneens hoordde ik een geluid, van iets die verschuifde.
Ik zag dat Proffesor Malfidus verdwenen was.
Waar zou hij nu zijn?
Enkele seconden geleden was hij er nog!
Ik trekte me er niks van aan en schreef voort.
Ik kwam uit de klas en zag dat ik te laat was voor bezweringen.
Ik liep bliksemsnel naar het lokaal.
Daar was Proffesor,...Griffel!
Ah, Mathias ik ben blij dat je er bent, zei ze blij en zacht.
Ga maar zitten.
Sommige leerlingen staken hun hand omhoog.
Ja tobi, zei ze met haar hemelse stem.
Waarom bent u niet proffesor van voorspellend reken?
Oh, dat ben ik hoor, antwoordde ze met een lach.
Niet zoveel kinderen zijn geïntereseerd in voorspellend rekenen en daarom zijn er ook niet zoveel leraren, zei ze.
Ze vervolgde: en omdat Zweinstijn niemand vond ging ik het wel doen.
Oke, genoeg vragen kom mar mee.
Ze tikte twee keer met haar toverstaf tegen de muur en er de muren schuifden.
Daar was een weg.
Kom maar mee, zei ze geamuseert.
We gingen naar binnen en waren in een reuze zaal.
Oke, als jullie sommige oefeningen niet durven mogen jullie aan de zijkant wachten, zei ze.
We gaan de bezwering: aquaeructo leren.
Je moet de spreuk zeggen en rondraaien tegen de wijzers van de klok in met je staf.
we gaan beginnen.
De grote zaal draaide rond, we zaten in een prachtige tornado die patronen achterliet van het vuur.
We zijn er, er zijn twintig rijen, één voor elk.
Ze vervolgde:er zijn allemaal brandstapels die jullie tegenhouden om voort te gaan.
Ze worden groter en groter en je moet ze dus blussen.
Daarna zijn er nog enkele opdrachten maar die ga ik niet zeggen.
De eerste die de trofee aan de overkant vangt, heeft gewonnen, ik ga op jullie letten, zei ze.
Oke, drie, twee, één!